Bozdağlar|Abilerim

14. Bölüm

Medya: Demir Bozdağ

1 HAFTA SONRA RÜZGARDAN

Naz evden gideli 1 hafta olmuştu. Tam 1 hafta... Neden gittiğini abimlere birçok kez sormuştum ama bir cevap vermemişlerdi. Sadece onlar yüzünden Alaz abimin evine gittiğini söylemişlerdi.

Bir yanım sanki eksik gibiydi. Evdeki herkes Naz sırf Alaz abimin evine gitti diye Nazla olan ilişkilerini kesmişlerdi. Bir tek Ateş, ben ve Toprak iletişimimizi kesmemiştik. Evdekilerin neden böyle yaptığını üçümüzde anlamamıştık.

Yatağıma uzanmış düşüncelere dalmışken odamın kapısı açıldı. Giren Buğra abimdi. Kafamı ne var dercesine salladım. Evdekiler Nazla konuşuyoruz diye bizede mesafelilerdi.

Abim bir hışımla yanıma geldi beni yakamdan tutup kaldırdı. Ne oluyor yine bu amk malına?

"Bak lan bak! Neden Alazdan nefret ettiğimize bak! Neden Naz'a mesafe koyduğumuza bak amına koyduğumun safı!" Diyip elime telefonunu tutuşturdu. Ekrana bakınca Alaz abimin birinin eline bir dosya verdiğini gördüm.

"Ne bu?" Dedim.

"Alaz ibnesinin, ailemizin milyon dolarlar kaybetmesine neden olduğu fotoğraf! Neden Alazın evden kovulduğunu anladın mı lan!? Neden Naz'a mesafe koyduğumuza anladın mı!?" Dedi. LAN KIZIN BURADAKİ SUÇU NE AMK!?

"Naz'ın burdaki suçu? Yada pardon olmayan suçu?" Dedim. Yüz kaslarım iyice gerilmişti. Abiminde aynı şekilde yüzü daha sert bir hâl aldı. Ellerini saçlarından geçirip arkasını dönüp gitti. Haksız olduğunda hep bunu yapardı. Korkak gibi siktir olup gitmek.

Bir süre sonra odama Ateş ve Toprak girdi. Olanları anlattım. Onlarda benimle aynı tepkiyi vermişlerdi. Sonra aklıma gelen fikirle tam telefonumu alacağım sırada odamın kapısı yavaşça açıldı. Yine kim geldi şu amk odasına!?

Gelen kişilere bakınca Demir abim ve Karan abim olduğunu gördüm. Yıkık gözüküyorlardı. Naz evden gittiğinden beri zaten Karan abim ilaçlarını almayı kesmişti. Alkole başlamış ve birkaç kilo vermişti. Demir abimde bir değişiklik yoktu. Ama yüzü her zamankinden daha mimiksizdi. Son bir haftadır hiç kimseyle konuşmuyordu. Sadece çalışma odasında Karan abimle bir şeyler planladıklarını duymuştum.

Demir abim yanımıza gelip yatağa oturdu. Karan abimde çalışma masamın önündeki sandalyeye oturmuştu. Üçümüzde merakla abimlere bakıyorduk.

Demir abim en sonunda bize dönüp konuşmaya başladı. "5 sene öncesini hatırlıyor musunuz?" Diye sordu. Üçümüzde kafamızı aşağı yukarı salladık. "Peki ablanızı hatırlıyor musunuz?" Dedi. Yine kafamızı salladık. Abim konuşurken çok zorlanıyordu.

"Ablanızın evden gitme nedeni biziz. Aynı Naz ve Alaz abimde olduğu gibi... Ablanız tehdit edildiği için, ailemizin belkide milyon dolarlar kazanabileceği bir dosyayı düşmanımızın oğluna vermiş. Babam dosyanın yokluğunu fark edince abim, ben, Karan, Buğra, ablanız ve Ersini sorguya çekmişti. Zaten biliyorsunuz Buğra ve ablanız ikizdi. Neyse ablanız 19 yaşındaydı o zamanlar. O toylukla ne yapacağını bilemediği için suçu abimin üstüne atmıştı. Abim inkar edince bende ablanıza hak verdim. Bana kızmayın, ablanız kız başına hiç bir şey yapamazdı. O yüzden bende ablanızı haklı çıkardım. Pişman mısın derseniz pişmanım. Keşke öyle bir şey yapmasaydım diyorum hâlâ." Dedi derin bir nefes alıp devam etti.

"Sonrasında abim zaten evden kovuldu. 2 sene sonra ablanızda o vicdan azabıyla evden gitti. Bir sabah uyandığımızda ablanız yoktu. Odasında sadece bir not vardı. Notta ben bu vicdan azabıyla yaşayamam özür dilerim. Lütfen beni aramayın. Benim artık bambaşka bir hayatım var. Özür dilerim ailem... Yazıyordu. Buna rağmen aramıştık ama hiç bir yerde yoktu. Annemler ne olduğunu anlamamışlardı. Bende hiç bir şey anlatmamıştım. Yani kısacası ablanızda, abinizde, Nazda benim yüzümden gittiler. Ve ben bunları telafi etmek istiyorum. İlk önce de Nazdan başlamak istiyorum. O gün Nazla kavga etmiştik ve benim yüzümden kriz geçirmişti. O yüzden abim Naz'ı da alıp gitti evden." Dedi.