Yaşımı sorma bana bende bilmiyorum
Gözlerimin kaç mevsim eksiltip kapandığını
Rüya görmeden kaç sabaha uyandığını ...
Bakma güldüğüme
Gülüşüm bin yaşını aştı
Zamanın apayrı durağındayım
İstemediğim bir hayatı yaşamanın vermiş olduğu bir yorgunluktayım
Ölüp gelmeyeceksem şayet bir daha
Hep böyle kalacağım ;
Güleceğim elbette korkarak geçip anıların kıskacından
Yorulmamışım gibi bakacağım uzaklara
Uzağa uzaklara ;
Hep mi hep yakın olacağım ..
Derdimi sorma bana
Bir başka yastayım
Yaşımı sorma bana
Sonbaharla aynı yaştayım
Çok çok bir yaş büyük sayılırım
O gider kavuşur umduğuna bir gün
Ben ise kalakalırım ardında
Güzel olan ne varsa ...
Elbette vardı merhaba dediklerim
Sustukları için hala yalnız anılırım
Onca dostuma rağmen hala yalnız ...
Dökerim ne varsa içimde
Zaman ilaç mı olurmuş geçince !
Doğmaz küllerimden bahar
Kalmaz gecemde mehtap
Yine de susmaz mırıldanır
Dudaklarımın bir köşesinde
O sevgiliye küçük bir ithaf ...
Savrulsa dağlar üstüne
Düşerdim ölümden önce üstüne
Pişman olsam da mahşer de
Bırakmazdım dünyanın binbir halinde ...
Halbu iken efendim gidersen şayet
Gidersem şayet bekleme sakın
Geçtiğim yolları unuturum
Hatırlamaz geçmişi ruhum ...
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
SÂHİB-İ MELÂHAT ( DÜZENLENİYOR )
ΠοίησηBiz eksik kalacağız hep Ne kimsenin kavuşmayı dilediği biri Ne kimsenin gecelerinde bir parça hüzün Ne dinlediği şarkıda akla gelen düş Ne de bir kağıt parçasında şiir Ne de keşkelerinde bir ihtimal olacağız Biz eksik kalacağız Hep kayıp olacak bir...
