𝗠𝗔𝗨𝗥𝗜𝗖𝗘 𝗣𝗢𝗩
Tulala akong naglalakad ngayon sa Wholeway papunta sa klase ko.
'Late nanaman ako'Late kasi akong nagising dahil sumakit yung ulo ko, Napatigil ako ng biglang kumirot yung ulo ko napahawak ako don.
'Ouch, wag na kaya akong pumasok sa 2nd at 3rd period? '
Sabagay kahit papasok ako ,ako nanaman ang makikita ng asungot na teacher nayun.
'Favorite kasi ako ng asungot na yun... Favorite na pagalitan' sabay ngiwi ko.
Bago pa ako makarating sa room namin ay lumihis ako ng daan.
Mabagal akong naglalakad papuntang garden dahil doon ko naisipang tumambay mona.
Ng may nakita akong bench malapit sa puno ay mabilis akong umupo doon.
"Ang dami mo kasing naiisip Maurice yan tuloy" Bulong ko sa aking sarili at pumikit.
'Tiring dayyy'
Naramdaman kong may umupo sa tabi ko pero hindi kona yun inabalang tignan kong sino.
'Im tiredddd'huminga ako ng malalim
"May kailangan ka? " Tanong ko na naka pikit parin.
Ilang minuto ay wala paring nagsasalita kaya't napag pasyahan kong imulat ang mata ko at tinignan kong sino ito.
Bumungad saaking ang gray niyang mga mata na walang emosyon na nakatingin saakin.
'Hays another sakit nanaman sa ulo' palihim akong napa pikit at nagtatanong na mata siya tinignan
"Bakit nandito ka? " takang tanong ko sakanya.
Himala at hindi niya kasama si Samara, tinignan ko yung likod niya kung nandon si Samara pero wala. Binalik ko ang tingin sakanya, naka kunot na ang noo niya na naka tingin sakin.
'Problema nito'
"Why didn't you go to class?" Kunot noong tanong niya, ay concern si Kuya. Pipilosopohin kona sana siya ng maalala kong baka mahalata na hindi ako si Maurice.
'Ha hindi naman talaga ako si Maurice'
"Why hindi naba ako pwedeng hindi pumasok sa klase? " Mataray na sagot ko sakanya , as always walang emosyon parin siyang naka tingin saakin.
Paano kaya to nagustuhan ni Maurice?
I think dahil gwapo siya? Nahh gwapo lang siya pero walang puso.Napa irap ako sa naisip.
"Crazy" napa tigil ako at napa tingin sakanya.
'Shit nandito pala ang yelo nato'
Huminga ako ng malalim at tumayo.
Magbabagong buhay na nga ang tao oh!
Tinignan ko siya at ngumiti ng malaki tinitigan niya lang ako ng walang emosyon .
"Alis na ako" hindi kasi akong comportable na kasama siya, baka mabangasan ko siya dahil sa ginawa niya kay Maurice.
Bahala na na ma weirdohan siya sakin ,Wala akong pake!
'As long as nandito ako sa katawan ni Maurice, sa akin mona to'
Napag-isipan ko kagabing gagawin ko nalang yung gusto ko wala namang mangyayari.
Ang kailangan ko lang gawin ay hanapin ang diary dahil iyon ang maka tulong saakin upang bumalik sa totoong mundo ko, and the rest hindi kona pakikialaman ang lahat ng characters dito.
Hindi niya ko pinigilan kaya umalis na ako doon, ang sakit pa naman ng ulo ko.
MAhina kong tinapik tapik ng daliri ko ang lamesa habang naka tanaw sa labas ng coffee shop.
Naisipan kong uminom mona ng kape dahil sa antok. Masakit na nga ulo ko pero umiinom parin ako ng kape.
'Coffee lover nga naman'
Napapansin ko this day madaming nag-iba sakin, like yung ugali ko nagiging mabangis na......hindi kaya yung ugali ko at yung ugali ni Maurice ay Nag mimixed? Oh no!
Napangiwi ako sa naisip. Baliw kana Maurice!
Napabaling ang tingin ko sa lalaking umupo sa harapan ko.
Nilibot ng mata ko ang buong coffee shop , madaming tao kaya pala dito umupo ang asungot nato dahil wala ng bakanteng upuan.
"What? " walang pake na sabi niya at pinatong ang dala niyang kape.
'Guess what? Starbucks coffee pa'
Napatingin ako sa Delight Coffee shop (name ng coffee shop na kinaroroonan ni Maurice) at sa labas ng coffee shop kung saan makikita ang Starbucks, at binalik sakanya ang tingin.
"What are you looking at? " Tanong niya sabay higop ng kape.
Napa kurap ako at tinuro siya. Kapal talaga ng mukha nito.
"Aba't sana doon mo nalang ininom yung kape mo sa Starbucks! " Napa kunot yung noo niya at tinignan ako ng walang gana.
"Why—" Anong why ka diyan "Tinuro ko yung coffee shop at yung starbucks
" Sa starbucks ka bumili ng coffee tas dito mo ininom?May saltik kaba? "Gulat na sabi ko, habang siya naman ay walang pake alam na naka tingin saakin na para lang akong weird na tao.
" So what?There were many people there! "Aba ang kapal talaga ng asungot nato.
" Anong so what ka diyan hindi kaba nahihiya, tsaka madaming tao din naman dito no"sabay libot ng tingin ko sa buong coffee shop, madami pang napa tingin sa aming direksyon, siguro dahil sa kasama ko.
"Nope, and you don't care" sabi niya na nagpa ngiwi sakin.
Napa tigil ako ng mapansing wala siyang dalang pagkain na nakakapanibago.
"Himala atang wala kang dalang pagkain" nahalata ko kasing kape lang ang dala niya at walang pagkain.
At sa pagkaka-alam komahilig to kumain. Tinignan ko ang katawan niya .
'Kaiinggit kahit madami siyang kumain maganda parin katawan niya while me? Hays nvm'
"It's none of your business" Sagot niya, umiwas nalang ako ng tingin at tinignan ang mga sasakyan sa labas.
Sa kalagitnaan ng katahimikan ay nagsalita siya.
"Your weird" Mahinang sabi niya na hindi naka lagpas sa tenga ko.
"It's none of your business" panggagaya ko sa sinabi niya kanina.
"Your not chasing Darius anymore this fast few days. "Pagpapatuloy niya pa, Tinignan ko siya pero naka tutuk ang mata niya sa kape na iniinom niya.
"Because People change"
Haa! Kala niya mauuto niya parin si Maurice i mean ako, dahil nandito na ako sa katawan ni Maurice right, magbabago nato no!
#operationbabaguhinangbuhayniMaurice
"People change ha? Baka isang landi lang namin sayo bibigay kana" Sabi niya sabay ngisi ng nakaka insulto saakin .
'Haa im not easy to get no!! '
"Aba kapal, NEVER" naiinis na sabi ko. Sinamaan ko siya ng tingin.
Tumayo siya at nilapit ang mukha sa mukha ko na kinagulat ko.
"Are you sure? "
A/N: Please vote and comment guyss thank you:>
BINABASA MO ANG
REINCARNATE AS A VILLAIN
Random(ʀᴇɪɴᴄᴀʀɴᴀᴛɪᴏɴ sᴇʀɪᴇs 1) Lalaine died in a car accident on her way to her sister's shop. but when she woke up she was already on the rooftop, she thought she really died but she didn't know that she was reincarnated in the body of Maurice the Villai...
