"Kimsin sen?" diye sordu sert bir sesle.
"Seri katil." dedim buz gibi sesimle.
Dudakları alayla kıvrıldı. "Beni mi öldüreceksin?" Ölüme meydan okurcasına kollarını açtı. "Buyur öldür beni."
Şimdi değildi ama çok yakında olacaktı. Ateşinin peşinde ge...
Bu bölüm kitabın kaderini değiştiren ilk bölüm. İleriki bölümlerde bambaşka bir hâle bürüneceğiz.
Güzel okumalar dilerim. Oy verip yorum yapmayı lütfen unutmayın.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Katatonia - The Winter Of Our Passing
Bozukçalar - Ellerini Ruhumdan Çek
🔥
Hayat bazen bizi en beklemediğimiz yerden vururdu. Kendimizi kaybeder, her şeyi mahvederdik. Öfkemiz öyle çığırından çıkardı ki işte o zaman her şey kendi kendini yok ederdi ve biz kazandıklarımızı kaybetmiş olmakla yüzleşirdik. Yakardık, yıkardık ve bedelini yanmakla öderdik.
Hiç beklemediğim, kelimenin tam manasıyla fevrimin döndüğü şey karşımda Gaye ve Cihangir'in baygın bir şekilde yatmasıydı. En azından sadece bayıldıklarını düşünmek istiyordum. Onları nasıl bulmuştu ve bunu nasıl yapabilmişti aklım almıyordu. Tüm algılarım resmen kapanmıştı. Tek düşündüğüm şey onların iyi olmasıydı ve Koray'ın bizim gerçek isimlerimizi öğrenmemiş olmasıydı.
Koray hazla gülümseyip Gaye ve Cihangir'i işaret ederek "Tanıştırayım Saye Hanım, Gaye ve Cihangir." dedi isimlerimizin üstüne bastıra bastıra. Seni birileriyle tanıştıracağım derken kendi arkadaşlarımdan bahsettiğini asla tahmin edemezdim. Kabul ediyorum ki benimle fena oynamıştı.
Ondan ilk intikamımı aldım sanırken o misliyle karşılık vermişti. Belli ki asla altta kalmayacak, ben bir vururken bin vuracaktı. Ama unutuyordu ki ben asla yenilmez, yenik düşmezdim. O bin vurursa ben on bin vururdum ve onun yüz bine cesareti kalmazdı. Beni bu derece dumura uğratmanın bedelini elbet ödeyecekti.
Aval aval bakan bakışlarımı yok edip Koray'ın üstüne yürüdüm. İşaret parmağımı ona doğru savurarak "Sen!" diye bağırdım. "Sen bunu nasıl yaparsın? Buna nasıl cesaret edersin?"
Kaşlarını çatıp "Niye etmeyeyim?" dedi dediğimi anormal karşılayarak. Ardından sert bir sesle devam etti. "Sen benim karşıma sahte bir kimlikle çıkmayı göze aldığına göre benim bunu yapacağımı da göze almalıydın öyle değil mi?"
"Eğer onların kılına zarar geldiyse seni öldürürüm Koray Demirkan." diye hınçla bağırdım. "Duydun mu beni? Seni bu sefer gerçekten öldürürüm."
"Ah canım ya," dedi sahte bir üzüntüyle. "Bu kadar üzüleceğini bilseydim hiç dokunmazdım arkadaşlarına. Yazık kıyamam."
"Sana bunu ödeteceğim." deyip tam Koray'a vuruyordum ki Kerem kolumu tuttu. "Hop, hop orada dur Küçük Hanım." dedi kendisinden beklenmeyecek bir ciddiyet ve sertlikle.
Koray rahat bir tavırla "Bırak Kerem." dedi. Ardından nefretle devam etti. "Bırak da hırsını alsın."
Kerem kolumu bırakmazken bağırıp kolumu ondan kurtardım. İşaret parmağımı sallayarak "İkinize de bunu ödeteceğim." dedim sertçe. Ardından Gaye ve Cihangir'in yanına gittim.
