DEMONISE'S POV
As the day passed, Blake became my instant romantic chef, every day, pag gising na ako may breakfast na kaad na nakahanda with roses pa garbe, di ko alam na ganito pala sya kasi naman diba back then mahilig sya mang-asar, Dati nga parang ang sarap nyang ilibing ng buhay sa ilalim ng lupa.
"Demonise, you're spacing out." tapik tapik nito ang pisngi ko and he looks so concerned.
"O-oh sorry" saad ko sa kanya tiningnan ko naman kung ano ang inihanda nya for breakfast.
omelet at fried rice, napaiyak naman ako dahil sa nakita ko, at sino naman ang di maiiyak if you remember the person na mahalaga sa buhay mo aber?
"grabe it's been a long time" habang pinapahidan ko ang mga butil ng luha sa mga mata ko ay tiningnan ko sya bakas sa mukha nito ang labis na pag aalala.
"what happend? may masakit ba sayo?" nag aalalang tanong nito sakin
"wala naman, na remember ko lang si mommy dati pag nag hahanda sya ng breakfast ko" alam kong medjo ang dugyot ko ngayon sa harap nya pero wala akong pake noh, sininga ko yung sipon ko sa table napkin na nasa kamay ko. ipapairal ko pa ba yu g kaartehan ko kung di ako makahinga? duh di noh, maganda padin naman ako kahit madugyot akong tignan
____________________________________________________
FLASHBACK
"Briana baby gumising kana, mag bbreakfast na tayo sa baba, nag hihintay na si daddy mo." malambing na panggigising saakin ni mommy.
"Good morning mom" I spread my arm.
"Good morning sweety baby, Let's go?" tumango naman ako bago masiglang tumayo para sumabay kay mommy sa pag baba patungong dinning area.
"Good morning Daddy!" tumakbo ako patungo kay Daddy
"Good morning too baby" ikinandong ako ni daddy sa legs nya kaya pinugpog ko ng halik ang mukha nito.
"How's your sleep baby ko?"
"It's wonderful daddy!, I dream about us po " naka ngiti kong saad kay daddy
"Wonderful nga baby" ngumiti si daddy saka nilapag ako sa upuan ko.
"Baby bilisan mong kumain huh, Ihahatid kapa namin ng daddy mo sa school mo." matamis na ngiti ni mommy sakin so tumango naman ako sa sinabi nya.
"Yes mom, I will po" tiningnan ko ang laman ng pinggan ko
Omelet and Fried rice and also milk, favorite ko to specially pag luto ni mommy.
back to reality
______________________________________________________
Nakita ko ang lungkot sa mata nito kaya naman I lighten up my mood kasi alam ko na dinaramdam nya din ang pangungulila ko sa mommy ko
"Wag ka ngang malungkot pinapalala mo e HAHAHA" natawa naman para naman di na sya malungkot.
"kumain kana kasi mukhang narinig ko nang gutom na yung mga bulate ko sa tyan mo e" He pinch my nose and he also wipe my tears.
"Smile, di bagay sayo ang umiyak" nag pakawa naman sya ng ngiti and it surprise me because it also help me to lighten up my mood faster.
habang kumakain ako ay biglang pumasok ang mga pasaway kaya napa face palm ako
"Di ba kayo marunong kumatok?" cold kong sabi sa kani kasi naman pano kung nadatnan nila yung eksena kanina gosh mawawala yung angas ko.
"Sorry na, excited lang kami na makita ka kaya wag nang magalit opo" saad ni althea sakin.
"Invalid reason willams, Btw what is the real score between you and lopez?" deretsahang ksaad at tanong ko bat ba e gusto ko lang naman malaman
"A-ah ano...ahmmm... ano" napataas namana ng kilay ko sa kanya
"what?"
"he's my fiance" nahihiyang saad nya samin. Wow grabe di ko man lang alam na in a relationship tong dalawang to
"Pano nangyare yun huh?" tanong ni Claire
"Ganito kasi yan datti nag ka sundo yung mga great grand father namin na ipag kasundo ang pinaka huling apo ng pamilyang Lopez at Willams, Kaya ayun and sa di inaasahan na may nararamdaman kami sa isat isa kaya we decided na be with the situation" tumango tango naman ako. Ano pang magagawa ko e engage na nga diba saka masaya sila kaya i push nila yan.
"Galit ba kayo?" tanong samin ni Althea.
"Nope, and besides masaya naman kayo pareho kaya ano pang magagawa namin? " kabit balikat kong sagot at tumango naman din silang dalawa bilang sangayon ng dalawa.
_____________________________________________________
AUTHORS NOTE:
HALU SORRY KUNG DI KITA NA REPLAYAN SA COMSEC HUH BTW ITO NA PALA YUNG KARUGTONG SALAMAT TALAGA <3
YOU ARE READING
Mr. Bad boy was stalking Ms. Nerdy girl (reposted) (Book 1)
Teen Fiction"Loving is the best feeling you've ever felt, and also the hurtful feeling you've ever expirience" -TNWM "Blake sabi mo ako lang pero bakit?!" sigaw ni Demonise kay Blake. "Demonise hear me out-" nakatanggap ng dalawang sampal Blake mula sa pinaka m...
