ေမာင့္မ်က္သြယ္ အပိုင္း (၇)
~~~~~~~~~~~~~~~~~
"လာပါ ေနာက္တစ္ခ်က္ အေတာက္ခံလိုက္ပါဦး"
ခပ္လွမ္းလွမ္းထြက္ေပၚလာသည့္ ရယ္သံျမဴးေနသည့္ စကားသံေၾကာင့္ ကိုင္း ေမၿမိဳ႕ပန္းေတြကို ႏွီးျဖင့္စုစည္းေနရာကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္၏။
မေအးစန္း၏ ေဈးခုံေပၚတြင္ ကပ္သီးကပ္သပ္ထိုင္ကာ ဂ်ဴးဂ်ဴးနဲ႔အတူ က်ားကြက္ထိုးေနသည့္ ဟိုေကာင္ေလးပါေလ။ အဲ့ဒီမိစၧာေလးက ကိုင္းအနားမွာတြယ္ကပ္ေနတာ ဘယ္လိုပဲ ႏွင္ထုတ္ထုတ္မရတာမလို႔ ဒီအတိုင္းသာလႊတ္ထားလိုက္သည္။
လူခ်မ္းသာ သားသမီးျဖစ္ပုံရတဲ့ ထိုေကာင္ေလးက ေပါ့ပ်က္ပ်က္ပုံစံမလို႔ ကိုင္းအနားကသိပ္မၾကာခင္ သူ႕အလိုလိုခြာသြားပါလိမ့္မည္။
တကယ္ကို ဘာကိုမွ အပူအပန္မ႐ွိမွန္းသိပ္သိသာသည္။ အခုလည္းၾကည့္ ဘာမွမသိတဲ့ ကေလးနဲ႔ေဆာ့ၿပီး အႏိုင္ရတာကို တဟီဟီနဲ႔ေပ်ာ္ေနပုံရသည္။
"ဂ်ဴးဂ်ဴး ေတာ္ေတာ့ေလ သမီးရဲ႕၊ အေမနားလာေတာ့"
မ်က္ႏွာမေကာင္းစြာျဖင့္ လွမ္းေခၚေသာ မေအးစန္းကို ၾကည့္ကာ ကိုင္းမ်က္ႏွာပူရသည္။
နဖူးေတာက္ေၾကးေဆာ့တာမလို႔ ဆက္တိုက္႐ႈံးေနသည့္ ဂ်ဴးဂ်ဴးေလးနဖူးက နီရဲေနသည္။ ဒီေကာင္ေလးက ကေလးကို အေလ်ာ့ေပးရမွန္းလည္း မသိဘူးထင္။ ဘယ္အေမက ကိုယ့္သားသမီးခံေနရတာကို ၾကည့္ေနႏိုင္မလဲ၊ ကိုင္းမ်က္ႏွာကိုေထာက္ၿပီး ရန္ေတြ႕မလႊတ္တာပဲေတာ္လွၿပီ။
"အေမကလဲ ဒီတစ္ပြဲေနာက္ဆုံးပဲ၊ သမီး အဲ့အစ္ကိုႀကီးက ျပန္ေတာက္ရမွေက်နပ္မွာ"
"ဟ ဟ ႏိုင္မယ္ထင္ရင္လုပ္လိုက္ေလ ကေလးမရဲ႕၊ ဒီအစ္ကိုႀကီးက ဘယ္သူ႕ကိုမွ အ႐ႈံးေပးဖူးတာမဟုတ္ဘူး"
"ႏိုင္မွာ ဒီတစ္ေခါက္ သမီးႏိုင္မွာ"
မေက်နပ္ျဖင့္ က်ံဳးဝါးေနသည့္ ဂ်ဴးဂ်ဴးမ်က္ႏွာက ဆူပုတ္ေနေပမဲ့ ဟိုငါးေမႊထိုးေလးကေတာ့ ေျပာင္စပ္စပ္နဲ႔လုပ္ေနတုန္းပင္။ မေနႏိုင္တဲ့ ကိုင္းကပဲဝင္ကာ
"ဒီတစ္ေခါက္ ဂ်ဴးဂ်ဴးအစား ကိုကိုေဆာ့ေပးမယ္"
"ေရး ကိုကိုေဆာ့ေပးမယ္တဲ့၊ သမီးႏိုင္ေတာ့မွာ"
YOU ARE READING
မောင့်မျက်သွယ်
Romance"ဒီမှာ..၊ ဈေးဝယ်ချင်လို့" "ရတယ် ညီလေး၊ ဘာပန်းလိုချင်တာလဲ" "ပန်းတော့မလိုဘူး၊ ပန်းရောင်းတဲ့လူကိုဝယ်လို့ရလား" "ဘာကွ"
