ေမာင့္မ်က္သြယ္
~•~•~•~•~•~•~•
"ငါ့မွာခ်စ္သူ႐ွိတယ္"
"ခ်စ္သူ႐ွိတာ မိန္းမ႐ွိတာမွမဟုတ္ဘဲ ကိုကိုရဲ႕၊ အခုထိ ကိုကိုက လူပ်ိဳပဲ႐ွိေသးတာ ကြၽန္ေတာ့္မွာႀကိဳးစားခြင့္႐ွိေသးတယ္"
"လူပ်ိဳဆိုေပမဲ့ ခ်စ္သူရည္းစား႐ွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို အခုလိုလိုက္ေႏွာက္ယွက္ေနတာက မေကာင္းဘူး"
"ကြၽန္ေတာ္ကလဲ ေကာင္းတယ္မထင္ပါဘူး"
ၾကည့္..ၾကည့္၊ တကယ္႐ိုက္ေပါက္။ ဒီလူလိုနားမမလည္တဲ့ သတၱဝါေလးကို ဘယ္လိုနားခ်ရမွန္း ကိုင္းမသိေတာ့ပါ။ ဒီေကာင္ေလး ကိုင္းနားမွာ ေတာက္တဲ့လိုတြယ္ကပ္ေနတာ တစ္ပတ္ျပည့္ေတာ့မယ္။ ဘယ္လိုႏွင္ထုတ္ထုတ္လဲ မသြား။
"ကိုကို႔ခ်စ္သူက ကိုကို႔ကိုမခ်စ္ပါဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္႐ွိေနတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာေတာင္ ကိုကို႔ခ်စ္သူကိုတစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး၊ ကိုကို႔ကို ဂ႐ုမစိုက္တာ သိသာလိုက္တာ"
"အဲ့ဒါက..."
ေကာင္ေလးအေျပာမွာ ကိုင္း ဘာျပန္ၿပီးတုံ႔ျပန္ရမွန္းမစိျဖစ္သြား၏။ ျခံရံက ကိုင္းကိုခ်စ္တာကို သံသယမဝင္ေပမဲ့လည္း အခုအခ်ိန္ထိ အဆက္အသြယ္မရတာကေတာ့ အမွန္ပင္။
"သူအလုပ္ကိစၥနဲ႔ခရီးသြားေနရလို႔ပါ"
"သူနဲ႔အဆက္အသြယ္႐ွိေနေသးတာလား"
ခုနကလို ကိုင္းကိုစေနာက္ေနရ၍႐ႊင္ျမဴးေနသည့္ မ်က္ႏွာမဟုတ္ဘဲ ခပ္တည္တည္ျဖစ္သြားကာ ေမးလာသည့္ ေလသံကအစေျပာင္းသြားတာမလို႔ ကိုင္းစိတ္ထဲ မသိုးမသန္႔ခံစားလိုက္ရ၏။
"ဟ ခ်စ္သူရည္းစားခ်င္းပဲ အဆက္အသြယ္႐ွိတာ ဆန္းလား၊ မင္းက လိုက္မေႏွာက္ယွက္နဲ႔၊ ငါ့ခ်စ္သူလဲ ဒီအေၾကာင္းေတြသိသြားရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္"
"ဒါေပါ့..သူ ဘယ္သိလို႔ျဖစ္မလဲ၊ သူသာသိရင္ ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္ေနေလာက္မွာေနာ္"
ခုနကလိုမဟုတ္ဘဲ တေသာေသာရယ္ကာ လက္ခုတ္လက္ဝါးေတြပါ တီးေနသည့္ ေကာင္ေလးက ႐ူးေနတာမ်ားလားမသိ။ ေဈးထဲမွာမဟုတ္ဘဲ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကိုင္းစက္ဘီးတြန္းသည့္ေဘးနားကလိုက္ကာ စကားေျပာေနတာမလို႔ လမ္းသြားလမ္းလာေတြကလည္း ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္။
YOU ARE READING
မောင့်မျက်သွယ်
Romance"ဒီမှာ..၊ ဈေးဝယ်ချင်လို့" "ရတယ် ညီလေး၊ ဘာပန်းလိုချင်တာလဲ" "ပန်းတော့မလိုဘူး၊ ပန်းရောင်းတဲ့လူကိုဝယ်လို့ရလား" "ဘာကွ"
