FLİPTA

Giriş Bölümü

Sonbaharın güzel havası eşliğinde kampüs bahçesinde toplanmış şarkı söyleyen gruba baktı Berfin.Arkadaşlarıyla her gün yaparlardı bunu ve en çokda o katılırdı şarkıya,çok enerjik bir kızdı.Fakat bugün içinde kötü bir his vardı ve bu yüzden hiç eşlik etmemişti arkadaşlarına.Arkadaşlarıda durumun farkındaydı ve nedenini çok merak ediyordu ama Berfin istese zaten söyliyceğini bildikleri için üstüne gitmiyorlardı ve onun modunu düzeltebilecek bir şeyler düşünüyorlardı.Fakat Berfin kimseye fırsat vermeden "Ben bugün pek iyi değilim içimde kötü bir his var derslere girmiycem.Görüşürüzzzz." diyerek ayrıldı arkadaşlarının yanından.

BERFİN'DEN

Tüm gün içimde kötü bir his vardı.Bu yüzden modum çok düşüktü,normalde çok enerjktim fakat bugün içimdeki kötü his buna izin vermiyordu ve bu durum arkadaşlarımıda huzursuz ediyordu farkındaydım.Bende  en azından hem onların modu düşmesin hem de ben kafamı topluyayım diye eve gitmeye karar verdim.Bunu arkadaşlarıma söyledikten sonra çantamı alıp yanlarından kalktım ve kampüs çıkışına doğru yürümeye başladım.Bir yandan da düşünüyordum.İçimdeki kötü hisse fazla takılmak istemiyordum,gerçek olacak diye bir şey yoktu fakat yinede kendime engel olamıyordum.Sevdiklerime bir şey olmasından korkuyordum.Çevresindekilere fazla değer veren biriydim ve onları kaybetmekten çok korkardım.Şimdi içimdeki bu kötü his bu korkuyu iyice arttırdı ve beni düşüncelerimle boğuştuğum bir duruma soktu.Bende bu yüzden evimde fazla uzak olmadığı için yürüme kararı aldım fakat kampüsden fazla uzaklaşmamıştımki girdiğim bir sokakta bir çocuk yanıma gelerek bana bir kağıt vermişti.Aslında açıp okumak istemiyordum,sonuçta içinde ne olduğunu bilmiyordum ama kendime engel olamadım ve merakıma yenik düştüm.Kağıdı yavaşça açtım ve içindeki yazıyı okumaya başladım.

Merhaba Berfin,
Ailenin özel ailen olduğundan emin misin?Bence onlara bu kadar güvenme çünkü onlar senin öz ailen değil eğerki öz aileni öğrenmek istiyorsan yarın saat 20.00'de sizin mahalledeki parka gel.Gerçekleri öğrenme vakti geldi.
Hem öğrenmek istiyorsan dememe bakma Berfin yarın gelmezsen olcaklardan ben sorumlu olmam.
Görüşmek üzere Berfin.

Bir süre okuduğum şeyin etkisinden çıkamamıştım.Böyle bir şey olamazdı de mi?Evlatlık olmaktansa ailemin bana bunu söylememesi çok üzerdi beni,aşırı kırılır ve toparlanamazdım.Ben onlara bu kadar güvenirken benden böyle bir şeyi saklamış olamazlardı değil mi?Hem bana bu kağıdı gönderen kimdi öz ailem miydi acaba?Peki ya kağıdı bana veren kimdi?Beynimdeki sesler susmak bilmiyordu ve ne yapacağımı bilmiyordum.Yarın gidip her şeyi öğrenmek istiyordum fakat bir yandan da cesaret edemiyordum.

ERTESİ SABAH BERFİN'DEN

Sabah uyandığımda halen beynimdeki sesler susmamıştı.Ailemden böyle bir şey beklemiyordum ama bu saçmalığa bir son vermek istiyordum sanırım bu yüzden de akşam gidicektim.Fakat onca saat nasıl geçicek işte onu bilmiyorum.Böyle bir konu için onca saat beklemek kolay bir şey değildi heleki ailemin yüzüne bakarak.

Yinede bir şekilde vakit geçirmem lazımdı bu yüzden de yataktan çıktım ve elimi yüzümü yıkayıp üstümü giyindim.Şimdi sıra annemle babamın yanına gitmekteydi.Ama buna cesaretim yoktu bu yüzden de bir süre daha odamda oyanlanıp cesaretimi toplama kararı aldım ama komodinin üstündeki resmi görünce hemen vazgeçtim ben dünden beri napıyordum aileme güvenmiyor muydum ben?Böyle bir şeye inanmış olamazdım.Akşamda gitmiycektim ailemin böyle bir şey yapacağına nasıl inanmıştım ki zaten?Heleki o kişi birde beni tehtid ederken.Gerçekten kendime inanamıyorum beni tehtid eden birine inanmıştım aileme güvenmem lazımdı bu yüzden bu akşam oraya gitmiycektim ne olucaksada olsundu.Ailemede asla bu durumdan bahsetmiycektim onlarıda yıpratıp üzmeye gerek yoktu.Evet aynen böyle olucaktı.Tam bu sırada kapı çalındı ve annemin sesini duydum"Hadi kuzum daha uyanmadın mı?Sofrada seni bekliyoruz bak."
"Geldim anne."
Hemen son kez halime çeki düzen verdikten sonra odamdan çıktım ve sofraya oturdum.Bana böyle ilgili olan insanların öz ailem olmadığından şüphe ettiğim için bir kez daha kendime lanet ettim.Hem madem o kişi doğru söylüyordu şimdiye kadar beklemezdi bu yüzden kafaya takmayı bırakıp aileme odaklandım.Elbette olacaklardan habersiz bir şekilde...