.
"Podziękował...
Podziękował...
To tak wiele?
Podziękował za rzecz, z pozoru małą, ulotną
a mającą tak wielkie znaczenie
w oczach lśniących, od wodospadu gwiazd
Podziękował za chwile, które inni nie potrafili docenić
Podziękował...
Jego oczy wypełniły się obłokami rozkoszy, gdy patrzył na niewinnie wijacy się pod sobą kłębek euforii
połączony z przeróżnymi tonami
jakże pięknych brzmień i delikatnych symfonii,
W jego dłoniach rozpływały się resztki zaufania
połączone z dosadnością,
która kontrolowała każdy zaczerpnięty oddech
Każda wypowiadana litera przenosiła w stan nirwany,
z której więzów nie próbowano się uwolnić
Pragnienie bycia blisko niego było ogromne
Tak blisko...
Tak blisko, aż można było poczuć
jego gorący oddech i chłodny dotyk,
jakże silnych dłoni
na swym rozpalonym od lawiny emocji ciele
Z pozoru błahe, lecz nieosiągalne
Jak wyobrażenie tak wspaniałych ideałów."
-
.
