"my kidnaper"

2

Σήμερα ξύπνησα και δυστυχώς  είναι 12 Ιουνίου που σημαίνει πως σημερα θα γράψουμε εξετάσεις δεν πολύ διάβασα διάβασα κάνα 20λεπτο αλλά σιγά τέλος πάντων πήγα πλυθηκα στο μπάνιo έβαλα μαυρο μολυβι και μασκαρα και κατέβηκα κάτω για πρωινό είδα την μητέρα μου
Μαμά: αγάπη μου ελλα να φάμε έκανα κρέπες
Εγώ:  άρε μαμά ουσν μου λες τέτοια πως να μην χαρώ πήγα έστω μωρό μου τέλος πάντων κρέπες και έφαγα τις πολυαγαπημενες μου κρέπες καθώς περίμενα στην στάση παρατήρησα ένα βαν ακριβώς απέναντι μου δεν το πολύ πρόσεξα γιατί ήρθε το λεωφορείο η ώρα ήταν 12 30 και εγώ είχα τελειώσει τις εξετάσεις και το λεωφορείο θα ερχόταν στις 1 οπότε έκατσα στην στάση και περίμενα καθώς ειμουν στην στάση ένα αγόρι με πλησίασε και με ρώτησε  που είναι το καφέ **** καθώς του αξυγπυσε ένα μαντίλι ήρθε στο στόμα μου Και μετά λυποθιμησα το μόνο που θυμάμαι είναι να με βάζουν σε ένα μαύρο βαν
....

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και καθώς παρατήρησα τον χώρο είδα ένα δωμάτιο σε αποχρώσεις του μωβ ξαφνικά ακούω βήματα και έκανα πως κοιμάμαι άκου μια πόρτα να ανοίγει και να μπορούν κάποιο άντρες από ότι κατάλαβα γιατί άκουσα αγοραστικές φωνές
;;:αντε ποτέ θα ξυπνήσει η μικρή τι υπνωτικό τις βάλατε
;:δεν ξέρω πάντως ένα απλό τις βάλαμε τςλως πάντων ας φύγουμε και πείτε στο αφεντικό να έρθει
Λέει ένας τότε ακούγετε ένα άνοιγμα πόρτας και καταλαβενω ότι είναι μάλλον το αφεντικό γιατί του είχαν πει να έρθει
Τότε σιγά σιγά ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω ένα πολύ όμορφο άνδρα γύρω στ 21 να κάθεται σε μι καρέκλα
Εγω: ποιος είσαι και γιατί ατό διαλο είμαι εδώ
;;:ωπ ξυπνισε η Μελίνα μου
Εγω: δεν είμαι Μελίνα σου βλακα λέω με αγριο τρόπο
;: καλά μικρή μην είσαι τόσο αγρια λοιπόν άκου θα μινεις έσω για αρκετούς μήνες τώρα αμήν ρωτάς γιατί αυτό δεν πρόκειται να σου το πω
Εγω: ααα είσαι βλακας σιγά μην μείνω μαζί παρόλο που είχα μια βαρετή ζωή δεν θέλω να μείνω με ένα πηθικο
;:μικρή μάζεψε το στόμα σου αα και κατά την ευκαιρία μικρή με λένε αρη μιας και ξέρεις  το όνομα μου δεν χρειάζεται να με αποκαλείς πηθικο
Εγω: ναι καλά πηθικο θα σε λέω και πολύ σου είναι η μήπως θες μπαμπουινο κοιταξ
Αρ:εε είπα κάτι μικρή τελείωνε
Εγω: γιατί θα με κάνεις ντα χαχα και να ήθελες δεν θα μπορούσες γιατί για να το κάνεις πρέπει να τρέξεις και για να τρέξεις δεν κάνει σφην ηλικία που είσαι παππουκα λέω με ειρωνεία τότε με παίρνει και με βάζει στου ομους του σαν σακί με πατάτες
Εγω::άσε μεε βλακα σκουλήκι τις λάσπης άσε με ε
Αρ: μικρή σταματά να τσιριζεις λέει και χτυπάει το κολο
Εγω: αν το ξανά κάνεις αυτό βλακα θα δεις τα ραδίκια ανάποδα
Αρ: δεν είσαι σε θέση να απειλείς
Εγω: εγω πάντα είμαι σε θέση να απειλώ για σένα πάντως χλωμό το βλέπω
Πάει να μηλισει αλλά το διακόπτω
Εγω: συγνώμη αλλά θα κάνουμε αυτήν την κουβέντα έτσι πως είμαι πνιγει ένα γελςκι και λέει
Αρ: όχι θα σε κατεβάσω τότε με κατεβάζει από τους ομους του και παρατηρώ τον χώρο και μόλις τώρα έγινε ρεζίλι διότι μόλις με κατέβασε είδε δύο αντρε να στέκονται και να μας κοιτάει τον έναν το θυμάμαι αααα αυτός είναι ο πανιβλακας που με έβαλε το μαντήλι στο στόμα
Εγω: αα εσύ  είσαι αυτός βλακας που με έβαλες το μαντιλη στην μύτη μου
Αρ: χαχαχαχα δεν μπορώ
;;:ναι αλλά ωραίος βλακας
Εγω: τι ωραίος ρε κοίτα
Τότε είδα το βλεμα του αρη να σοβαρεύει
Αρ: εε Νίκο μην τολμήσεις και τις την ξεπέσει γιατί δεν έχω σε τίποτα να σε σκοτώσω λέει στο αυτί του αλλά εγώ εννοείτε πως το άκουσα
Εγω: ναι τι λέτε εκεί κουβέντα θα πιασετε
Αρ: τέλος πάντων λοιπόν αυτός που λες βλακα είναι ο Νίκος και ο άλλο ο Γιάννης 
Εγω: μάλιστα και τι λέει
Τότε με περνει από το χέρι και με σέρνει
Αρ: λοιπόν τώρα θα πούμε τους κανόνες μας
Εγω: γιατί ρε φίλε θα χω και κανόνες δεν φτάνει που με έχεις απαγάγει κι όλες δεν είμαι σκυλάκι σου αντ τότε με κλείνει με το χέρι του το στόμα μου
Αρ :σταματά λοιπών πρωτος δεν θα προσπαθεί σεις ΠΟΤΕ να το σκάσεις 2ευτερος θα βγαίνουμε έξω αλλά μόνο αν είμαι εγώ μαζί σου εννοείτε και 3τριτος δεν θα με ειρωνεύεσαι ποτέ
Τότε ξεσπάω σε γέλια
Εγ:αχαχαχαχα ουφ αχαχα πολύ καλό αστείο αν νομίζεις ότι θα τους ακολουθήσω είσαι γελασμένος
Αρ: καλά θα το δούμε τώρα έλα να σου δείξω το σπίτι άρχιζε να μου ξεναγεί το σπίτι  και εγώ μόνο που δεν μου βγήκαν τα μάτια μου το ποσό μεγάλο σπίτι έχει ένας θεός το ξέρει να δω πως θα αντέξω με αυτόν τόσους μήνες