ÜVEY'S

5. BÖLÜM

Hayır!

Gözlerimi kapatıp tekrar açtım ve karşımda bana şaşkın gözlerle bakan çocuğa baktım.

Bu gerçekten olabilir miydi ? Kader bana böyle bir kötülüğü yapar mıydı gerçekten ? Bu kadar şanssızmıydım ? Ben hala o günün üzüntüsünü ve utancını üstümden atamamıştım, arkadaşlarıma bile utanıp anlatmamıştım. Sadece Eray'ın beni aldattığını anlatmıştım. Sonrasını anlatmamıştım.

O gün, o gece kendimi arabasının önüne attığım çocuk karşımda durmuş bana şaşkın ifadeyle bakıyordu.

Ya niye ben ya ? Niye ? Şu son iki haftam bu kadar kötü geçemezdi herhalde. Bundan kötü daha ne olabilirdi ki ? Ne ? İlk önce aldatıldım, hiç bulaşmamam gereken adamlara bulaştım, başımı belaya soktum, kendimi bir çocuğun arabasının önüne attım ve şimdi o çocuk benim okulumda, benim sınıfımda, benim sıramın önünde ve yanıma oturmak üzere.
Aman Allah'ım !

Yanıma oturamaz. Buna engel olmalıyım. Olanları kimse öğrenmemeli. O gece her ne kadar çocuğu birkaç dakika görsem de bana o şaşkın ifadeyle bakan yüzü unutmazdım. O yüzden hemen tanımıştım o olduğunu anlamıştım. Bir şeyler yapıp yanıma oturmasına engel olmam lazımdı. Hem zaten o da beni tanımıştır bu yüz ifadesinden anlaşılıyor yanıma oturmaz. Zaten kızaran yüzümu daha fazla kızartmazdı değil mi ?

Ama hiçte umduğum gibi olmadı. Yanıma geçip oturdu. Ve ben herhalde şoka girdiğim için buna engel olamadım.

"Ne yapıyorsun ?" diyebildim sadece onun duyabileceği bir şekilde.

"Yerime oturuyorum." dedi alay eder gibi. Anlaşıldı, tanımıştı beni.

"Git başka bir yere otur." dedim.

"Başka boş bir yer görebiliyor musun ?"

"Umrumda değil. Birileriye üç kişi otur o zaman."

"Burası boştu ve bende oturdum." dedi biraz sinirlenerek. " Çok istiyorsan kendin gidersin."

Biraz düşündüm ve tamam demeye karar verdim. Sonuçta üç kişi oturmak, şu gıcıkla oturmaktan iyidir değil mi ?
Tam tamam diyecektim ki Buket hoca içeri girdi. Ah, sanırım bugün tek güzel şey ilk dersi Buket hoca ile geçirecek olmamdı. İstemeden yüzümde bir tebessüm belirdi.

"Ne oldu vazgeçtin galiba böyle sırıttığına göre benimle oturmak istiyorsun." dedi karşımda ki çocuk dalga geçer gibi.

"Ya ne demezsin bayılıyorum sana." dedim ve sinirlenerek ayağa kalktım. Sanırım Buket hoca derse girdiği için yerimi değiştiremeyecektim. O böyle şeylere kızardı. Yerimi değiştiremeyeceğim için biraz daha sinirlendim. Daha şimdiden ne kadar çok sinirlenmiştim ben öyle.

Yerime oturdum yanımda ki çocuğa "Senin ne işin var burada ? Seni daha önce bu okulda görmemiştim." dedim onu tersleyerek.

"Artık bu okulda okuyorum." dedi ben üzgün bir şekilde ona bakarken.

Sonra Okan arkadan bu tarafa doğru seslendi, "Buğra ?"

Ben ikinci şokumu yaşarken "Ne !" diye cırladım resmen " Senin adın Buğra mı ?" İşte şimdi bitmiştim ben bu gıcık çocuk birde Okan'la Aykut'un arkadaşı çıktı. Süper ya, gerçekten süper !

"Evet" diye onayladı Okan sonra devam etti, "Hani Aykut sana bahsetmişti ya arkadaşımız bizim sınıfta diye. Bende sizi tanıştıracaktım ama siz az önce tanıştınız galiba sizi konuşurken gördüm ?"