ÜVEY'S

1. BÖLÜM

Issız sokakta adımlarımı gittikçe hızlandırdım. Eski bir direğin tepesinden yayılan loş ışıkla beraber delicesine yağan yağmura aldırmadan ilerliyordum. Aklım, az  önce gördüklerim yüzünden ne yaşadığımı ve ne gördüğümü hala idrak edemiyordu. Bu canımı acıtıyordu. Şuan sanki bir boşlukta gibiydim, sonu olmayan çıkmaz bir boşluk. Nereye gitsem nereye kaçsamda bundan kurtulamayacağım, sonunun hep aynı yere cıkacağı bir boşluk. Ve ben bu boşlukta kendimi tamamen saydam bir varlık gibi hissediyordum.

Önünden geçtiğim dükkanların, kaldırımların ve koca koca apartmanların beni görmediğini düşünüyordum sanki önlerinden geçmiyormuşum gibi. Heran yok olacakmışım gibi.

Sanırım ben Eray'a fazla güvenmiştim  ve alışmıştım. Belki de içinde bulunduğum durumdan biraz da olsa kopmak için ona, arkadaşlarıma ve annneme tutunmuştum.

Birden sokağın ortasında durdum. Ve düşünmeye başladım. Bir şeyler yapmam lazım. Biliyorum annem birazdan aramaya başlar. Ama umrumda mı? Hayır.

Havanın zifiri karanlık olmasına aldırmadan hızla ara sokaklardan birine girdim. Ne yapacağımı bile bilmeden caddeye doğru yürüdüm. Belki bir bira ya da sigara alabilirdim. Cidden kafamı dağıtmak istiyordum. İlerlemeye devam ettim.

ileriden kahkaha sesleri geliyordu. Ne olduğunu anlamak için hızımı yavaşlattım ve seslere yaklaştıkça durdum. Motosikletli bir grup sokağın köşesinde oturmuş bir şeyler içip gülüyorlardı. O anda aklımdan o kadar çok fikir geçti ki lanet okuyup arkama döndüm ve oradan uzaklaşmaya başladım. Ama arkamdan birinin bana seslendiğini duyduğumda donup kaldım. Yakalanmıştım.

Gecenin bu saatinde burada ne işim vardı benim !

" Hey ! Bebeğim bizi burada yalnız mı bırakıyosun ?"

dedi motosikletli gruptan olduğunu bildiğim adam.

yağmur yağdığı için ıslak saçlarım yüzüme yapışmıştı. Durdum ve omzumun üstünden yüzüme yapışmış saçlarımın arasından konuşan adamlara baktım. Yanında biri daha vardı. Korkunç gözüküyolardı ve bana doğru geliyolardı.

O anda ne yapacağımı bilmeden çevreme bakındım ve geldiğim yöne doğru koşmaya başladım. O kadar hızlı koşuyodum ki arkamdan ne dediklerini bile anlamıyodum.

Sokağın çıkışına geldiğimde hemen başka bir sokağa girdim.

Sokakta son hız koşarken karşıdan bir arabanın gelgiğini gördüm. Olduğum yerde durdum ve arabaya bakmaya başladım. Şu adamlardan kurtulmam lazımdı.

Karanlık sokakta yüzüme çarpan farın ışığı yüzünden sağ kolumu gözüme siper ettim ve arabanın önüne atladım.

Bir çarpma sesi duymamala ayağımda korkunç bir acı hissetmem bir oldu. Ve kendimi yerde buldum. Araba hemen durdu ve bir kapının açılma sesini duydum.

" Sen manyak mısın ? Kendinle derdin ne kızım ? Gece gece başıma iş açacaksın ! "

Arabadan inen çocuk benim yaşlarımda gözüküyordu ve bana çok kızgın bir şekilde bakıyordu. Hızla yanıma geldi ve yanımda diz çöktü. Yüzüne bakıp " Yardım et. " diye fısıldadım. Çocul bir anda afalladı ve kaşlarını çattı. Bana anlamayan gözlerle bakmaya başladı. Burada böyle duramazdım kalkıp bir şeyler yapıp şu adamları başımdan göndermem lazım.

Arabaya tutunarak ayağa kalkmaya çalıştım. Omzumun üstünden arkama baktım. Görünürde yoklardı. Sanırım arabanın bana çarptığını görünce gitmişlerdi. Bana çarpan çocuk hala anlamayan gözlerle bakıyordu. Tam ondan özür dilemek için ağzımı açacaktım ki o benden önce davranıp konuşmaya başladı.

" Neler oluyor burada ? O adamlarda kimdi ? "

"Ben...Ben özür dilerim. " dedim ve kekeleyerek devam ettim " Ben, koşuyodum ve seni gördüm özür dilerim. "dedim ve acıyan ayağımla yanından geçip uzaklaşmaya çalıştım. Ama yanından geçerken beni kolumdan tutup durdurdu.

" Başıma bela açacaksın nereye gidiyosun ? Tutanak tutucaz ve sen de arabanın önüne kendini bilerek attığını anlatacaksın duydun mu ? "

" Ben bu olanlardan kimseye bahsetmeyeceğim unut gitsin. Kolumu bırak da gideyim. "

" Emin misin ? "

Zar zor yutkundum ve " Evet. " dedim her bir kelimem ağzımdan zor çıkarken. Kalbim ağzımda atıyordu ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Karanlık sokakta bana çarpan çocuktan uzaklaşarak evimin yolunu aldım. Sanırım bu yaşanan kötü olayı uzun bir süre unutamayacaktım.