Venus en de maan ⟡ Matthy van de Bankzitters

˗ˏˋ ★ 13 ★ ˎˊ˗

Elin heeft Matthy en zijn vrienden genavigeerd naar een klein restaurantje in het centrum. De productie heeft haar nog wel zeven keer bedankt. Nu zit Matthy met zijn vier vrienden aan één tafel terwijl Elin en productie aan een tafel naast hen zitten achter de camera. Matthy heeft extra voorzichtig gereden onderweg hiernaartoe, hij had het idee dat Elin het nog wel spannend vond. Hij weet niet zo goed hoe hij zich nu moet verhouden tegenover Elin. Hij is blij haar weer te zien en om te weten hoe het nu zit, maar ook heeft hij het idee dat dit niet de beste plek is om elkaar beter te leren kennen. Matthy merkt ook dat hij is afgeleid, niet omdat Elin iets doet maar omdat zijn gedachten overal zijn behalve bij de video.

Nadat ze de specialiteit op hebben, blijven ze nog even zitten in het restaurantje, ze hebben allemaal ook een drankje besteld. "Woon je in Groningen?" Vraagt Raoul, die ondertussen aan de andere tafel is gaan zitten. "Nee, mijn ouders wonen in een dorpje hier." Zegt Elin terug en Raoul knikt. "Je studeert in Utrecht?" "Ik studeerde in Utrecht, ondertussen aan het werk." Elin neemt een slok van haar kopje thee en Matthy luistert goed naar dit gesprek. "Aha, wat doe je?" "Kinderopvang, ik heb de PABO gedaan maar kon geen baan vinden op een school maar ja, de huur moet wel betaald worden." Elin lacht vrolijk en Matthy voelt een steek in zijn borst. Is dit jaloezie? Dat kan toch niet, hij kent Elin nog amper. "Dus je vindt kinderen wel leuk?" Vraagt Robbie die zich ondertussen ook mengt in het gesprek. "De meeste wel, maar er zitten echt wel vervelende tussen hoor, het scheelt dat ze echt nog jong zijn dus meestal komen ze er mee weg omdat ze schattig zijn." Robbie lacht om de uitspraak van haar. "Heb je nog wensen om terug te gaan naar Groningen?" Vraagt Matthy dan en hij ziet haar twijfelen. "Ik heb na mijn studie wel geprobeerd hier een baan te vinden, maar het lukte eerder in Utrecht. Ik weet het niet zo goed, ik vind Groningen een ontzettend leuke stad maar in Utrecht lijken er meer kansen te zijn." Matthy knikt. "Een leuke stad? Tot nu toe vind ik het maar saai!" Roept Koen plotseling en Elin lacht. "Ja ja, let's go dan!" Elin staat op en pakt haar jas. Ze loopt naar de balie van het restaurant en ze betaald. Dat had ze dus echt niet hoeven doen.

"Doei Thom!" Roept ze nog terwijl ze de deur achter haar dichttrekt nadat iedereen weer buiten staat. Matthy ziet de jongen achter de balie naar ze zwaaien. "Oud klasgenoot." Legt Elin snel uit en Matthy knikt. "Moet ik dit verder leiden of hadden jullie nog iets gepland?" Vraagt Elin aan de productie en Victor haalt weer een envelop tevoorschijn die wordt gegeven aan Milo. "Een belangrijk landmark van Groningen is de Martinitoren. Nu zouden jullie die kunnen beklimmen maar dat is een beetje saai, dus in plaats daarvan gaan jullie een lekker drankje doen in het restaurantje naast de toren." Leest Milo voor en Koen begint te juichen. "Jaaaa, geen trap lopen!" Matthy ziet Elin lachen. "Laten we gaan!" Roept Raoul, die weer in zijn autootje stapt, Matthy vervolgd door in zijn eigen te stappen. Hij wacht op Elin die ook rustig naast hem gaat zitten. "Vermaak je je wel?" Vraagt Matthy terwijl hij achter de rest aan begint te rijden. "Jazeker, het is vermakelijk hoe jullie doen enzo." Matthy kijkt haar kant op en lacht naar haar. Ze lacht terug en dan kijkt hij weer terug naar de weg. Voordat Matthy het doorheeft legt hij zijn hand op de dij van Elin. Hier kan hij wel aan wennen.

Matthy laat haar been pas weer los wanneer ze hebben geparkeerd bij het restaurantje. Hij ziet Elin kijken naar een groot gebouw naast het restaurantje. Het is ondertussen half 2 ziet Matthy op de telefoon van Elin die ze tevoorschijn heeft getoverd. "Laten we op het terras zitten, dan kunnen we zo lachen om alle studenten die naar buiten komen strompelen." Zegt ze dan en ze wenkt naar het vierkante gebouw. De jongens weten niet waar ze het over heeft maar ze luisteren wel en gaan inderdaad op het terras zitten. Elin pakt de drankkaart en bekijkt de opties. Wanneer Matthy met haar mee wil kijken trekt ze de kaart weg. "Nee, jullie krijgen Grunnigs bier!" Zegt ze en ze wenkt de serveerster. "Mag ik zeven verschillende BAX biertjes?" Vraagt ze dan en de serveerster knikt. Even later komt de serveerster aan met zes flesjes en een blikje bier. "Alsjeblieft." Zegt ze terwijl ze het laatste glas op tafel zet. Elin grijpt snel naar één van de biertjes. "Ik houd van witbier, laat me met rust." Zegt ze lachend wanneer Matthy haar raar aankijkt. De andere jongens verdelen de overige biertjes en schenken ze in. "Het is prima bier." Zegt Robbie nadat hij een slok heeft genomen en de andere jongens knikken met hem mee.

"Kijk!" Elin zegt terwijl ze wijst naar een groepje studenten die uit het gebouw tegenover het restaurant komen. Eén jongen heeft zijn stropdas om zijn hoofd als een haarband, de witte overhemden zitten niet meer in de broeken en er lijken zelfs een aantal knopen kwijt te zijn van een aantal overhemden. "Dat zijn Vindicaters, jochies met veel te rijke ouders die daarmee willen flexen." Matthy kijkt opnieuw naar de jongens, hij weet niet of ze ontzettend brak zijn of dat ze nog dronken zijn van de vorige nacht. "Dit zijn de jongere jaars, zaterdagavond zijn er altijd enorme feestjes daar en op zondag moeten alle jongere studenten voor 2 uur weg zijn, anders hebben ze gezeik." Elin lacht. Eén van de jongens glijdt bijna uit over een tegel maar hij weet zich nog net vast te houden aan een vriend van hem. "Wat voor gezeik?" Vraagt Raoul, die ook aandachtig naar de jongens aan het kijken is. "Het verschilt, de deur van je studentenkamer kan eruit gehaald worden, je moet een studentenhuis van de ouderejaars schoonmaken of je moet rondlopen met een bord op je hoofd bij het volgende feest. Het ligt er maar net aan met wie je gezeik hebt en hoeveel geld je pappie heeft natuurlijk." Elin lacht. "Ik heb gehoord dat eerstejaars vrouwelijke studenten die in een Vindicat studentenhuis moeten neuken met een bestuurslid om überhaupt een deur naar haar kamer te krijgen. Ik snap niet waarom je jezelf dat aan zou doen." De jongens lachen om de gekke tradities van deze studentenvereniging. En ondertussen lopen steeds meer jonge gozers uit het gebouw, het is dan ook bijna 2 uur.

Nadat ze alle studentjes hebben uitgelachen bestellen ze nog een biertje. Elin kijkt op haar telefoon. "Ik moet zo wel gaan, ik moet een trein halen." Zegt Elin en ze wilt al bijna haar jas pakken. "Waar moet je heen?" Vraagt Matthy aan haar. "Huis, Utrecht." Antwoord ze snel terwijl ze haar jas aandoet. "Je mag wel meerijden, onze planning is volgens mij om hier rond 5 uur weg te gaan." Terwijl Matthy dit zegt kijkt hij naar de productie die knikt als bevestiging. "Uuuh." Elin kijkt nog een keer op haar telefoon. "Oké, vooruit dan maar." Lacht ze en Matthy lacht naar haar. "Ik wil wel even omrijden voor je hoor." Zegt hij en Elin bedankt hem vriendelijk. Oh god, nu moet hij twee uur met haar doorbrengen. Het is wel wat meer privé dan dit maar Matthy vraagt zich af of hij wel twee uur lang een gesprek kan aanhouden met haar.