HERAN

X

Fakat Madam'ın başa gelişi, insanlara aykırı işler yapmasını normalleştirmişti. Suç dünyasında olağan kılınan suçlar artık büyümüştü. Kumarhaneler ve gece kulüplerini işleterek girilen bu dünya, artık türlü kötülüklerin yapıldığı bir yer haline gelmişti. Madam, ticaretlere hile katmaya başlamış, yalanlara, uyuşturucuya, kaçakçılığa, dolandırıcılığa ve müze ve banka soygunlarına başlanılmıştı.

Suç dünyasının en önemli isimleri Madam'ın usulsüzlüklerini gördükçe işlerini ona devretmişlerdi. Çünkü ses çıkarmaya çalışanların sesi o anda kesilmişti.

Geriye kalanlar ise para ve güç aşkıyla yanıp tutuşanlardı. Çoğunun zihinleri yıkanmış haldeydi. Yaptıkları işler adrenalin gerektiriyordu ki bu en tehlikeli bağımlılıklardan biri olabilirdi. Madam'ın boş vaatlerine tutunarak bir hayat sürdürüyorlardı ve karanlıktakiler Madam'a kör gözlerle bağlıydılar.

Madam'ın gücü onları hayran bırakırken Madam kendini öyle bir noktada göstermeye başlamıştı ki karanlıktakiler onun ulaşılamaz ve dokunulamaz olduğunu düşünüyordu.

Tıpkı Kamranoğlu kanının dokunulmaz olduğu gibi.

Karanlığın tahtına oturmak isteyen kişiler elbette oluyordu. Sonuçta Madam'ın yerinde herkes olmak isterdi. Fakat Madam onları ilk girişimlerinde öldürürdü.

Hamlelerinin başarısız veya başarmaya yakın oluşu onu etkilemiyordu. Çünkü Madam kimseye izin vermiyordu. Bu da kurallara karşı gelmesi demek oluyordu.

Kamuran Kamranoğlu onun kuralları yıktığından haberdardı. Fakat bu ölümler başarılı şekilde gizleniyordu. Ölümlerin gizlenişi, yıkılan kuralları kimse kanıtlayamadığı için Madam'a olan korkular artıyordu. Bu yüzden karanlıkta başka bir güç savaşı başlamıştı. O da Madam'ın en yakınında kimin olacağıydı.

Ölümlerin gizlenişinin bir sırrı vardı. Basit bir hikaye, birkaç güçlü tanık. Çoğunlukla ilaçlarla, zehirlerle, kanlarına enjekte ettiği virüslerle öldürürdü. Bu yüzden kişi hemen ölmez, bir süre can çekişirdi. Sağlığına kavuşmak için her yolu denerlerdi fakat doktorlar hastanın neyi olduğunu genelde tespit edemez, yanlış tedaviler uygulanırdı. Böylece kişinin ölüme gittiği yolda bolca şahit toplanırdı.

Yaptıkları en ufak bir işte Madam'dan bir övgü bile almak onlar için yeterliydi. Öyle ki, karanlığın çoğu ismi psikopatlardan oluşuyordu. Kan donduran hikayelerini Madam'a anlattıklarında diğer kişilerin aksine Madam onlarla gurur duyduğunu gözlerinin içine bakarak söylerdi. Onları mutlu eden tek şey Madam'ın söyledikleriydi.

Madam, eski hükümdarların yaptığı gibi sahip olduğu mekanlara herhangi bir danışman yollamazdı. Tüm ipleri elinde tutuyordu. Dünya'nın dört bir tarafında sahip olduğu yerleri sadece o kontrol ediyordu. Gücü günden güne büyürken, karanlığın diğer tarafındaki kişilerin de işlerini etkilemeye başlamıştı. Ve bu usülsüzlüğe artık birisi dur demeliydi. Fakat kimsenin Madam'ın karşısına çıkacak bir cesareti yoktu. Onun karşısına çıkmak için gözü karartmak gerekirdi. Belki de Madam'dan daha da zeki biri gerekiyordu.

Geçmişi dinleyerek, Kamuran'ın öfkesini görerek büyüyen biri vardı neyse ki. Bu onun kanında dolaşan bir şeyleri çok erken ateşlemişti.

Düzenin değişmesi gerektiğine inanmıştı. Fakat gireceği yolda gücünüde insanlara kanıtlaması gerekiyordu. Bu yüzden kanından gelen tüm haklarından vazgeçti. Zor olmamıştı. O sanki doğduğundan beri çalışıyordu, hiç durmamıştı. Babasının yanında çalışarak biriktirdiği paralarla karanlığa girmeden önce yine bildiği bir işe atılmıştı. Ticarete atıldığında on sekiz yaşındaydı. Babasından öğrendiği işi kendisi yapmaya başlamış, karanlıkta var olmak için önce ilk parasını kazanmıştı.