Σε κάποια φάση, ένας τύπος πάει εκεί, την γραπωνει και την φιλάει έντονα. Παίρνω την βότκα λεμόνι και την κατεβάζω κάτω όλη με μια γουλιά. Κάνω νόημα στον τύπο να μου φέρει και άλλο
Η Εύα με κοιτάει και σκύβει το κεφάλι κάτω. Λίγο αργότερα με κοιτάει και ο άλλος που την φίλησε και καταλαβαίνω ότι είναι ο Γιάννης
Το μπάσταρδο την έχει δικιά του τώρα...
"Ρε Νικ γτ δεν μου είπες ότι έχει γκομενο αυτόν?"
"Πήγα να στο πω και είπες ότι το ξέρεις και δεν σε ενοχλεί " Λέει και κοιτάω πάλι προς το μέρος τους
Με κοιτάει, σκάει ένα ειρωνικό υφακι και φιλάει την Εύα επίτηδες. Πίνω και το άλλο ποτήρι το πετάω κάπου αόριστα και ανεβαίνω πάνω στην ταράτσα του μαγαζιού να πάρω αέρα, δίνοντας υπονοούμενο στην Εύα να έρθει
Δύο λεπτά αργότερα, ακούω πόρτα να ανοίγει και δύο πολύ πολύ μικρά χέρια να με αγκαλιάζουν από πίσω. Γυρνάω και την αγκαλιάζω και εγώ και την ανεβάζω στην αγκαλιά μου
"Δεν περίμενα από εμένα να πας σε αυτόν " λέω και γελάει ενώ κλαίει ταυτόχρονα
"Συγγνώμη " Λέει
"Για ποιο πράγμα ?"
"Που προχώρησα "
"Είναι παράλογο αυτό που λες μωρό μου" λέω και της χαϊδεύω το μάγουλο καθώς την βάζω να κάτσει πάνω στο πεζούλι
"Βέβαια ήταν λάθος επιλογή " λέω γελώντας και με ξανά αγκαλιάζει
"Αλεξ δεν τον θέλω...δεν τον αγαπάω. Θέλω απλώς να σε ξεπεράσω " Λέει κλαίγοντας
"Έλα Ηρέμησε. Λοιπόν, πες μου τι έκανες αυτούς τους μήνες " λέω προσπαθώντας να την κάνω να ξεχαστεί
"Τίποτα. Μετακόμισα πάλι πίσω-"
"Γιατί?" Την διακόπτω
Δεν λέει τίποτα. Απλά γυρίζει και κοιτάει την θέα με τα δακρυσμένα της ματάκια και ξαναγυρνάει σε εμένα
"Μαλακια σου "
"Αλεξ δεν είναι μαλακια μου"
"Είναι. Στην Θεσσαλονίκη είχες μια ευκαιρία να έρθεις και εσύ στην Γαλλία και την έχασες "
"Ας μου έλεγες πρώτα ότι θα πήγαινες και μετά να έκανες σχέδια για εμένα " Λέει νευριασμενη και σηκώνεται όρθια μπροστά μου
"Πας καλά? Και να έπεφτες σε κατάθλιψη μια ώρα αρχιτερα?"
"Ας έμπαινες στν κόπο να μου πεις τουλάχιστον ότι δεν απέρριψες την πρόταση και να μην μου το ανακοινωνες μέσω γράμματος "
Την τραβάω και την φιλάω. Δεν έδινα καν σημασία στο τι έλεγε. Κοιτούσα αυτά τα χείλη όλη την ώρα πως κουνιοντουσαν και πόσο τα λαχταρουσα
