Εύας Pov
Έχω να δω τον Αλεξ 2 μήνες. Γύρισα πίσω στο σπίτι... τα πάντα μου θύμιζαν αυτόν
Αυτήν την στιγμή είμαι έξω με Την Δήμητρα με τον Νικ
Το μόνο θετικό πράγμα είμαι ότι ξαναειμαστε όλοι μαζί όπως παλιά
Αλλά λείπει κάτι
Κάποιος...
"Εύα δεν σε ρώτησα, τι έγινε με τις προπονήσεις?"Λέει ο Νικ
"Τίποτα...όπως παλιά πριν μετακομίσω συνεχίζω..." λέω και πίνω λίγο από τον καφέ μου
Ο Νικ ισχυρίζεται ότι δεν κρατάει επαφή με τον Αλεξ, αλλά είμαι σίγουρη πως υο κάνει και ο άλλος είπε να μην μου πει τίποτα
"Πάω τουαλέτα " Λέει και φιλάει την Δήμητρα καθώς πηγαίνει
"Άνοιξε το κινητό του"
"Εύα πας καλά? Γιατί?"
"Θέλω να δω αν μιλάει με τον Αλεξ σε παρακαλώ ξέρεις τον κωδικό του" Λέει και τις κάνω τα γλυκά ματάκια
Παίρνει το κινητό του και το ξεκλειδώνει με το δακτυλικο αποτύπωμα της και μου το δίνει
Μπαίνω στις επαφές και αναζητώ για το ονομα Αλεξ. Βρίσκω τον παλιό αριθμό του και έναν που γράφει Αλεξ Γαλλία
"Το βρήκα" λέω και βγάζω γρήγορα φώτο τον αριθμό
Κλείνω το κινητό και το αφήνω εκεί που το είχε. Αποθηκεύω τον αριθμό και μετα από κανένα μισάωρο φεύγουμε
Αλεξ Pov
2 μήνες μακριά της...
Γαμω τι μαλακια έκανα έπρεπε να της το πω πιο πριν και να την χαιρετήσω
Δεν αντέχω άλλο θα την πάρω τηλέφωνο
Γράφω τον αριθμο της που δεν τον έχω διαγράψει ποτέ από το κινητό μου και καλεί
"Παρακαλώ?" Ακούω την φωνή της και παγώνω
Ακούγεται διαφορετική...αλλαγμένη...αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι υπερβολικά χαρούμενη, ή υπερβολικά λυπημένη
"Ποιος είναι?" Με βγάζει η φωνή της από τις σκέψεις μου
"Εύα " λέω πολύ περίεργα που δεν Ακούγεται καν ότι είναι η φωνή μου αυτήν
"Αλεξ?" Ρωτάει και μπορώ να καταλάβω την ανατριχίλα που διασχίζει το σώμα της, όπως και το δικό μου
Από την ταραχή μου κλείνω το τηλέφωνο και κάνω αποκλεισμό τον αριθμό ασχέτως κι αν πήρα με απόκρυψη
Μετά από λίγα λεπτά που απλά κοιτούσα την μαύρη οθόνη του κινητού μου βγάζω από αποκλεισμό το κινητό της και πάω για ύπνο, αν και όχι για πολύ
Εύα Pov
Καλό την αριθμό του Αλεξ, ακόμα και αν δεν ήταν αυτός στο τηλέφωνο
Αν και είμαι σίγουρη, παρά την αλλαγή της φωνής του
Το σηκώνει
"Παρακαλώ?"
"Αλεξ γιατί με πήρες τηλέφωνο?"
"Ποιος είναι?" Ρωτάει και καταλαβαίνω εύκολα ότι το λέει επίτηδες
"Πήρες πολλές τηλέφωνο? Ξέχνα το" λέω και πάω να το κλείσω αλλά ακούω την φωνή του
"Εύα σε παρακαλώ" Λέει και δεν απαντάω
"Εύα Ακου...εγώ..." Λέει και το κλείνει
Γαμωω
Ξανακαλω αλλά φυσικά και με έκανε αποκλεισμό...
Με έχει κουράσει πάρα πολύ αυτό το παιδί...μάλλον απλά θα φροντίσω να τον ξεπεράσω
Αυτό θες?
Οχι. Αλλά δεν ήθελα να φύγει χωρίς να μ πει τπτ και να με αφήσει έτσι μόνη μου
Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και παίρνω αγκαλιά ένα φούτερ του. Η μυρωδιά υπάρχει ακόμα...
Αυτό γίνεται κάθε βράδυ, κάθε φορά που θα θελήσω να κοιμηθώ. Καμια μπλούζα του δεν έχει μπει στο πλυντήριο γιατί θέλω να έχω κάποια πράγματά του που να έχουν κάτι χαρακτηριστικό πάνω τους
Κάποιος χτυπάει την πόρτα και λέω να ανοίξει. Μπαίνει μέσα η αδερφή μου
"Τι κάνεις?"
"Καλα" λέω κοφτά
Όλοι μου λένε ότι έτσι μιλάω τώρα τελευταία. Κοφτά και απότομα
"Α ωραία " λεει αυτήν χαρωπά προσπαθώντας να μου μεταδώσει το μουντ της
"Θέλεις κάτι? Θέλω να κοιμηθώ "
"Τι έχεις? Δεν έχουμε μιλήσει καθόλου από τότε που ήρθες και ήρθες ξαφνικά"
"Χωρίσαμε με τον Αλεξ. Πήγε στην Γαλλία για προπονήσεις. Μου το είπε μέσω ενός γράμματος " της λέω και βγάζω την θήκη του κινητού μου ,βγάζω το χαρτάκι με το γράμμα και της το δίνω
"Για αυτό μετακόμισα. Όλα μου θύμιζαν τον Αλεξ" λέω και βάζω το φούτερ
"Γιατί δεν το ειπες σε κανέναν?"
"Έτσι. Μόνο ο Νικ και η Δήμητρα το ξέρουν "
"Και εγώ γιατί όχι?"
"Γιατί δεν θέλω να το λέω. Στεναχωριεμαι "
"Μα ρε Εύα δεν-
"Φύγε. Δεν έχω όρεξη θέλω να κοιμηθώ " λέω και βγαίνει ηττημένη από το δωμάτιο
Σηκώνομαι και κλείνω πόρτα. Ανοίγω το συρτάρι κάτω από την ντουλάπα, ανακατεύω λίγο τα σεντόνια και βρίσκω το κλειδί της πόρτας
Κλειδώνω και πέφτω για ύπνο
Γειά σαςς
Τελικά αποφάσισα να το πάω λίγο ακόμα το στορι
Θα κάνω τα πάντα για να φτάσω στα 50 κεφάλαια αλλά είναι δύσκολο
Αφήστε ένα αστεράκι
Μπαιιι ❤️
