Εύας Pov
1 μήνας μετά
"Μαμά αντε θα αργήσουμε" λέω στην μαμα μου αλλά θυμάμαι πως λείπουν όλοι από το σπίτι και θα πρέπει να πάω με λεωφορείο στην πόλη
Έτσι περνώ τηλέφωνο την Δήμητρα
"Έλα ρε, θα έρθεις τελικά;" την ρωτάω ελπίζοντας πως θα δεχτεί
"Σε 5 είμαι σπίτι σου" μου λέει και χαίρομαι μόνη μου
Η ώρα περνάει ευχάριστα καθώς λέμε βλακειες με την Δήμητρα προσπαθώντας να αποφύγω την αναφορά του Αλεξ
Κατεβαίνουμε και κατευθυνομαστε προς την Ακαδημία και το μυαλό μου έχει κολλήσει τελείως...συνήθως πάω 6-8 προπόνηση αλλά αυτήν την φορά μου είπαν να πάω 8-10...
Φτάνουμε ένα τεταρτακι πιο νωρίς και βλέπω την Νεφέλη να έχει τελειώσει την προπόνησή της
"Γειά Εύααα" μου λέει χαρούμενα και αρχίζουμε συζήτηση
Κάνα 10λεπτο αργότερα ακούμε ένα δυνατό μαρκάρισμα μηχανής
"Τσςς" κάνει η Νεφέλη "Πρέπει να φύγω, ήρθε ο κολλητός του αδερφού μου να με πάρει " Λέει , μας αγκαλιάζει και φεύγει προς το πάρκινγκ
Η Δήμητρα με κοιτάει με ένα πονηρό βλέμμα αλλά την σκουνταω και σταματάει.
Δευτερόλεπτα αργότερα βλέπω τον Αλεξ με την τσάντα του τένις του να μπαίνει μέσα και να με σκαναρει με τα μάτια του
"Εύα έλα ξεκινάμε" με φωνάζει ο κύριος Λευτέρης αυτήν την φορά και πηγαίνω στο 2ο γήπεδο.Με ακολουθεί και η Δήμητρα
Καθώς κάναμε ζέσταμα, ακούω μια γνώριμη φωνή να με φωνάζει συνοδευόμενη από ένα βαρύ άρωμα
"Τι έγινε μικρή?Ήρθαμε στα αγοράκια τώρα;" με ρωτάει και απλά τον κοιτάω
"Δεν ήταν επιλογή μου μην ανησυχείς" του λέω και επιταχύνω τον ρυθμό του τρεξίματος μου
Τελειώσαμε το ζέσταμα, κάναμε κάτι ασκήσεις και ο coach μας λέει ότι μας έχεις μια έκπληξη
Ωχ..
"Εύα Αλεξ πάτε στο 4ο και παίζετε σετ θα έρθω να ελέγξω. Μητσο και Βαγγο μένετε εδω"μας λέει και μετανιώνω την ώρα και την στιγμή που δέχτηκα να έρθω σήμερα
Ναι άλλο που δεν ήθελες
Σκασε θα με ξεφτιλίσει
"Μικρή " μου λέει και συνεχίζω να προχωράω. " Όταν σου μιλάω θα με κοιτάς στα μάτια και θα μου απαντάς" Λέει και σφίγγει τον καρπό μου με το δεξί του χέρι
"Οκευ άσε με και πες τι θες" του λέω χαλαρά αλλα από μέσα μου βράζω
"Στοίχημα ότι σε παταω 6-0;" μου λέει με ένα πονηρό βλέμμα
"Ότι θες" του λέω χαμογελώντας ειρωνικά
"6-0 και σε κάνω να μην ξαναπερπατησεις για εβδομάδες " Λέει και σκαλώνω
"Τι έγινε μικρή; Κολώνεις;" Με ρωτάει με ύφος νικητή
"Μέσα" του λέω αδιάφορα και μπαίνουμε στο γήπεδο
"Σκορ;" μας ρωτάει ο coach και γυρνάω και κοιτάω τον Αλεξ πονηρά
"Δεν τελείωσε, 6-5....η Εύα..."και μαζεύουμε τα πράγματά μας
Πάω να βρω την Δήμητρα που κάθεται λίγο πιο πέρα με το κινητό αλλά για κακή μου τύχη, νιώθω μια καυτή ανάσα να χτυπάει τον λαιμό μου
"Μην νομίζεις ότι κέρδισες..." μου λέει και νιώθω τα χείλια του στην άκρη του λαιμού μου
Προχωράει, γυρνάει και μου δίνει ένα πονηρό χαμόγελο και μένω μαλακας
Τον φωνάζουν οι προπονητές για ένα τουρνουά αγοριών που γίνετε αύριο και τρέχω να πω στην Δήμητρα τι έγινε
"ΝΑΙ ΚΑΛΑΑΑ" Λέει δυνατά και μου ανοίγει ένα μπουκάλι νερό που πήρα από τον αυτόματο πωλητή που έχουν στην είσοδο
"Νομίζω πως σταληθεια τον θέλω..." παραδέχομαι και η Δήμητρα αρχίζει να μου λέει ότι πάντα έχει δίκιο και τέτοια
Ξαφνικά, ακούμε την εκνευριστική aka τέλεια φωνή του να φωνάζει σε έναν τύπο που είναι πάνω σε μια μηχανή που σταμάτησε ακριβώς μπροστά μας
"Εσύ είσαι η Εύα " Λέει αλλά δεν κοιτάει εμένα, κοιτάει την άλλη από δίπλα
"Ναι" λέω και νιώθω ένα χέρι να ακουμπάει τον ώμο μου. Γυρνάω και βλέπω αυτά τα καφέ μάτια που ονειρεύομαι εδώ και έναν μήνα
Μου χαμογελάει γλυκά και μας συστήνει στον φίλο του, τον Νίκο, ο οποίος συνεχίζει να έχει καρφωμένα τα μάτια του στην Δήμητρα.Αλλα και αυτήν δεν πάει πίσω...
"Τελείωνε κοπέλα μου θα χάσουμε το λεωφορείο " της λέω και ξεκολλάει
Χαιρεταμε τα αγόρια και πηγαίνουμε προς την πιο κοντινή στάση μιλώντας αποκλειστικά και μόνο για τον Νικ και τον Αλεξ
Αγαπεςςςςςς
Προχωράει το πράγμα σιγά σιγά
Αφήστε ένα αστεράκι
Μπαιιιι❤️
