Love's Unlikely Muse (COMPLETED)

CHAPTER 6

Chapter 6: First encounter

“WADE? Bro, what happened?” nag-aalalang tanong ng matalik na kaibigan ni Wade nang makita siya na nagmamadali nang lumabas mula sa VIP room. Pinalipas niya na muna ang ilang minuto bago siya sumunod kay Molly na lumabas.

Wala naman siyang balak na habulin pa ito. May natitira pa naman siyang pride para sa sarili niya. Kahit gaano pa niya kamahal si Molly ay hindi niya muna paiiralin ang puso niya. Ang ginawa nito sa kanya ay hindi naman talaga kaaya-aya.

At this moment ay wala na siya sa mood na makipag-usap pa sa ibang tao kahit na kay Railey na kaibigan pa niya. Gusto niya lang umalis dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman niya.

Mabilis ang bawat paghakbang niya at hindi na niya pinansin pa si Railey. Sumakay siya sa kotse niya at nagmaniobra na. Narinig pa niya ang malakas na pagtawag nito sa kanya ngunit nagbingi-bingihan na lamang siya.

Pag-uwi niya sa condo niya ay nag-impake siya ng mga damit niya at isa lang ang gusto niyang mangyari sa mga oras na iyon.

Ang lumayo... Ang lumayo na lamang at gusto niyang pumunta sa isang lugar na puwede niyang pagtaguan ng sakit na nararamdaman niya.

Napakababaw nga naman ng naging dahilan ng paghihiwalay nila. Dahil lang sa kapirasong papel na iyon? Ang isang kontrata at ang career nito? Pero ano pa nga ba ang magagawa niya? Wala siyang choice kundi ang hayaan na lamang ito. Wala na siyang choice pa kundi ang bitawan na lang ito ayon sa gusto nitong mangyari.

Kahit napakasakit sa kanya na kalimutan ang lahat ng pinagsamahan nila ng dalaga ay hahayaan na lamang talaga ito. Kung saan ito masaya ay sige roon siya. Ilang taon din, ilang taon silang nagsama. Pero hindi naman talaga sinabi nito na kalimutan na rin niya ang pagmamahal niya rito.

Sinabi lang naman nito na pakawalan niya muna ang dalaga at hayaan na muna sa gusto nito. Iyon lang naman pero isa lang talaga ang naisip niya.

Ang maghanap ng lugar na puwedeng maging pahinga ng nadudurog niyang puso.

Hindi na siya nagdala pa ng sasakyan kaya iniwan niya ang susi niya sa bedside niya dahil gusto niya na mawala siya na walang trace na kahit na ano. Bitbit niya ang isang maleta niya nang lumabas na siya mula sa unit niya.

Ngunit isang nagbabadya na malakas na ulan pala ang naghihintay sa gabing ito. Kahit ganoon ay pumara siya ng taxi sa kalagitnaan ng ulan. Mabasa na kung mabasa basta lang talaga makaalis na siya at makalayo agad.

***

“Salamat po, balik kayo ulit!” sabi ng tindera kay Trixie.

“Sure,” tipid na sabi niya lamang. “Hala naman! Bakit ngayon pa umulan?!” sigaw ni Trixie nang makita niya na umuulan na pala nang malakas sa labas. Parang kanina lang ay hindi pa niya ito napapansin.

Nasa bakery shop na siya at nakabili na rin siya ng pandesal with tuna. Hindi naman niya inaasahan na uulan pala ngayon.

Kipkip na niya ang paper bag na naglalaman ng pandesal. Kailangan na talaga niyang makaalis at hindi siya puwedeng ma-stuck sa ulan.

Napayakap siya sa sarili niya nang paglabas niya ay ang malamig na hangin ang sumalubong sa kanya at nakikita niya ang malakas na pagpatak ng ulan.

“Pero kahit na umuulan pa ay kailangan ko na talagang makaalis dito, dear! Naghihintay ang parents ko sa bahay at inaasahan pa naman nila ang pagdating ko!” sigaw pa niya kaya ginawa niyang panangga ng ulan ang handbag niya habang mahigpit niyang yakap-yakap ang paper bag.

Nakabalot naman ito sa plastic kaya panatag ang loob niya na hindi ito mababasa ng ulan dahil baka masira pa or worst thing talaga ay matutunaw na ito. Hindi naman siya nasasayangan sa perang pambili niya kundi sa pandesal mismo kung hindi lang ito makakain. Mainit-init pa naman.