Düşler Okulu

}1.4{

Uzun bir aradan sonra
Keyifli seyirler

(Eğlencesine yazılan bir kitaptır)
***
Elimle alnından itip zorlukla uzaklaştım gözlerimi gözlerine dikip

"Saçmalama"

İlk erkek itiraf eder kafasında asla değildim fakat henüz bir şeyler söylemek için erkendi. Saçlarını karıştırarak eski yerine geçip bana dönük oturdu yanakları kızarıktı.

"Haddimi aştım rahatsız ettim galiba seni"

Az önceki yakınlıktan dolayı söylediğini düşündüm

"İnsanların yakınlığını sevmiyorum"

Hayal kırıklığı ile bana alttan bakıyordu yanakları daha da kızarırken ayağa kalkıp ekledim

"Senin değil"
Gözleri hızla büyürken masaya dönen bakışları üzerime dönsede ben arkamı dönüp sınıfa çıkmaya başlamıştım bile merdivenlerin orada yanımda bedenini hissettiğimde göz ucuyla bir bakış atmıştım yanakları tatlı bir pembelik yayarken dudaklarında hafif bir tebessüm vardı uzun ince parmaklarıyla düşen gözlüğünü itip elindeki kitabı sıkıca tutuyordu.

Sınıfa girdiğimizde amansız hızlanan kalbim içimde düz çalışan organlarımı bile şaşırtırken dışardan olabildiğince sakin durmaya çalışıyordum duygularımın arşa çıktığında oluşan kargaşa beni korkutuyor olabildiğince sakinleşmeye çalışıyordum.

Sıraya oturduğumda Feza yanıma oturmuş bendeki değişikliği anında fark etsede bakmaktan başka bir eylemde bulunmamıştı.

"Minel sen iyi misin?"

Gözlerimi kapatıp yanımdaki çantayı Fezaya fırlattım

"İçindeki ilacımı ver"

Karıştırırken içindeki şeylerin sesleri gelirken elime tutuşturulan ilaçla kapağını açıp mavi haptan bir tane yutmuştum ağzımın önüne getirilen şişe suyla sorgulamadan hızla içmiştim

"Kimin suyu bu"

Gözlerime içine iyi olduğuma emin olmak ister gibi bakarken cevap vermişti.

"Benim"

Gözlerini önündeki test kitabına çevirip arkasına yaslanmıştı aldığım ilaç bedenimi yorarken bana yakın olan omuza başımı yavaşça koydum.

Feza dönüp bana bakmamıştı bana biraz daha yaklaştığında kafam omzuna daha rahat yaslanmıştı.

***

Sırtımızda çantalarla okuldan çıktığımızda Feza sessizliğini koruyor önündeki taşlı yola bakıyordu
İleride gördüğümüz Ares önünde kendinden büyük fazlasıyla açık giyimli bir kızla konuşuyordu kadın avucuna bir şey bıraktığında hızla alıp uzaklaştı.

"Feza o ne?"

"Ot gibiydi duymuştum içtiğini ama bağımlı değilmiş galiba"

Gözlüklerini düzeltip bana baktı.

"Boşver, partiye geleceksin değil mi"

"Evet"

Gözlerindeki parıltıyla önüne döndü

"Eğlenceli olacak"

"Sanmıyorum"

"8 de alırım seni beraber geçeriz"

"Olur"

Yollarımız ayrıldığında hızla eve gidip çantamı bir köşeye fırlattım alarm kurup kapıyı ve pencereleri kilitledikten sonra kendimi yatağa attım.

***

Dudaklarımdaki ruju ruhumu renklendirmek için sürdüğümde fazla absürt durmuştu ama bozmadım bir Bihter Ziyagil kuralıydı bu kanuna geçmesede bütün kadınların kafasında olan bir kuraldı, o kadın ne kadar acı çekmişse dudaklarıda o kadar koyu olurmuş deri dar pantolon motorcu deri ceketim sıkı bağladığım saçlarım ve kırmızı rujumla olmuştum fazlaydım bile saat tam 8 i gösterdiğinde anahtarı alıp çıktım.

Kapıda Feza ile bakıştığımızda onunda siyah kot deri ceket giydiğini gördüm ilk defa sert çocuk imajıyla görüyordum onu hala gözlükleri ve kızaran yanaklarıyla çocuksu yanı belli olsada bu halide epey çekiciydi yanına geldiğimde beni uzunca süzmüş bir iç çekmişti.

"Çekici olmuşsun"

Yanakları kızarırken gözlüklerini düzeltip gözlerini kaçırmıştı.
Yürümeye başlarken bu gece içimde oluşan tuhaf duygular sebebiyle sürekli avuç içlerim terliyordu.

"Bugün yanımdan ayrılma"

Feza neden dediğimi anlamasada onaylamıştı.
Benim gibi bir kızın bunu demesi komik olsada belki göreceğim anılardan birinde Katile dair bir ip ucu yakalayabilirdim.

Parti alanına geldiğimizde herkesin pembe giyinmesi bende kusma isteği uyandırsada etraftaki öğrencilerinde renkli şeyler giymesi komik durmuştu.

Feza ve ben beyaz bir sayfadaki siyah noktalar gibiydik ikimizde siyah giyinmiştik.

Pembe tüllü elbisesiyle yanımıza gelen kıza göz ucuyla bakıp etrafı incelemeye devam etmiştim.

"Merhaba Feza"

"Dilan, Minel de burada!"

Feza'nın küçük uyarısını dikkate almamış saçlarıyla oynayarak cilveli bir edayla Fezaya bakıyordu elini Feza'nın koluna koyacakken içimden gelen bir dürtü ile hızla kolunu yakladığımda anılar perdesine düşmüştüm bile

~~~~~

"Baba yapma"

"Merak etme meleğim yüzüne gelmeyecek sus ve kabullen"

"Hayır"

"Anne yardım et"

"Bugün olmaz lütfen"

~~~~~

Gördüğüm görüntü ile hızla ondan uzaklaştığımda gözlerim istemsiz bedenini süzmeye başladı omzunda kapamaya çalıştığı küçük morluk boynundaki fondöten kalıntıları ile gözlerine baktığımda onu süzmemden rahatsız olup elbisesini eliyle düzeltmeye başladı.

"İyi misin?"

Feza'nın sesiyle kendime gelirken kafamı sallayıp etrafta gözümü çevirdim ve gülen iki çift yüz gördüm.

Onlara bakarken midem bulanmaya başlamıştı.

"Herkes pasta başına çocuklar bugün benim tek varlığımın doğduğu gün bugün tek varlığım 18 oluyor"

Elindeki mikrofona konuşan babası sözü annesine devrettiğinde benzer konuşmayı yapıp göz boyamaya başlamışlardı çok geçmeden Dilan saklamaya çalıştığı korku ile onlara yaklaşırken bende onlara yaklaşmaya başladım herkes pastanın etrafına toplanırken babası gelen telefonla eliyle işaret yapıp içeri geçmişti

Uzun bir zaman sonra annesi merakla elindeki telefonla onu arasada ulaşamayınca tam içeri geçecekken yukarıdan gelen sesle herkes yukarı bakmıştı pastanın üstüne düşen bedenle Feza hızla beni çekip sarılırken gözlerimi gözleri oyulmuş adamdan çekemedim kanım donarken Dilan'ın annesi hızla çığlık atıp kocasına yaklaşmaya çalıştı gözlerim Dilan'a kayarken gözleri dolu bir şekilde tebessüm ettiğini görmek tüylerimi diken diken etmişti.

***

Sizce Katil Kim

Dilan karakterini nasıl buldunuz