အကြည်ရောင်မှန်ကပ်ထားတယ့် ပြတင်းပေါက်ကလေးကနေ ရောင်ခြည်ရဲရဲလေးတွေက တိုးဝှေ့ပီး ပုလဲလိုတန်ဖိုးရှိပီးလှပတယ့်
ကလေးငယ်ရဲ့မျက်နှာလေးပေါ်ဖြာကျနေလေသည်။ထို်ကြောင့်အိပ်နေသည်မှနိုးလာလေသည်။
"ဒီလူကြီးက အိပ်နေရင်တောင်ဆွဲဆောင်မှုရှိနေတာပါလား
ပျိုတိုင်းကြိုက်တယ့်နှင်းဆီခိုင်ကြီးကိုငါ့လိုအားနည်းချက်ရှိတယ့်ယောက်ကျားလေးကပိုင်ဆိုင်ရတာ သိပ်ကိုကံကောင်းတာပဲ "
Ring..Ring.Ring.
"ဟေး ရှင်းရေ ငါပါဂျူလိုင်လေ ဒီနေ့ငါ့မွေးနေ့မို့လို့ အိမ်မှာ ဆွမ်းကျွေးတယ် နင့်ကိုစားစေချင်လို့ငါဖိတ်တာ လာခဲ့နော် ကြားလား ငါသင်တန်ဘေးက ကော်ဖီဆိုင်မှာစောင့်နေမယ်နော်"
"အာ..ဒါနဲ့ဘယ်နှနာရီလည်းဂျူ.
"၁၀ နာရီ ေလ ငါပြင်ဆင်စရာရှိသေးလို့ ငါနင့်ကိုမျှော်နေမှာပါနော်ရှင်းး ဒါပဲနော်"
"သူပြောချင်ရာပြောပီးချသွားပြန်ပီ မောင့်ကိုဘယ်လိုခွင့်တောင်းရမလည်း
သူကမသွားခိုင်းလောက်ဘူး
ရအောင်တော့ပြောကြည့်ရမှာပဲ"
သူ့ရဲ့ရင်ခွင်အုပ်ကြီးမှအကောင်ပေါက်ကလေးလည်းထွက်ခွာသွားရော သူလည်းအိပ်နေရာမှနိုးလေပြီ။ သူ့ရဲ့ငယ် ဘယ်သူနဲ့ဖုန်းပြောနေလည်းဆိုတာကိုတိတ်တိတ်ကလေးနားထောင်ပီး မျက်မှောင်ကြုံ့နေပြီဖြစ်သည်။
"ငယ်!
"အိုး..ဘုရားရေ သူနိုးသွားပီ.မောင် နိုးပီလား"
"ဘယ်သူနဲ့ပြောနေတာလည်း ငယ်"
"ဟို..ဟို သင်တန်းက ဂျူလိုင်လေသိတယ်မလား ဒီနေ့ကသူ့မွေးနေ့တယ့်အာ့တာသူ့အိမ်မှာဆွမ်းကျွေးမှာတယ့်အာ့တာ ကျွန်တော့ကိုဖိတ်လို့.
ပြောလည်းပြော မျက်နှာလည်းမဲ့နေတာအမှန်ပင်။ပြောလည်းမပြောရဲ သွားလည်းသွားချင်ပေသည်။
"အာ့တာ ငယ်ကသွားချင်တာလား"
"အွမ်း ကျွန်တော်သွားချင်တယ် မောင်ပါလိုက်ခဲ့လေနော်.
"လိုက်မှာပေါ့ မောင်မပါပဲ ငယ့်ကိုဘယ်အပြင်မှမသွားခိုင်းဘူး.
