ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်ပျော်နေတယ့်အမျိုးသားလေးနှစ်ယောက်ကိုမျှော်နေသည့်ဧည့်သည်တော်သည်အောက်မှာစောင့်နေသည်ကို မသိကြပါ။သိလည်းဂရုစိုက်မည်မဟုတ်မောငိအတ္တမုန်းတို့က။
"သခင်ကြီး အောက်မှာဧည့်သည်ရောက်နေပါတယ်ရှင်"
"အွန်းလာခဲ့မယ်ပြောလိုက်"
"သဲငယ်အိပ်နှင့်အုန်းနော် မောင်အောက်ခနဆင်းအုန်းမယ်"
"ကျွန်တော်လည်းလိုက်မယ်"
"မအိပ်တော့ဘူးလားခွေးပေါက်လေး"
"မအိပ်ဘူးလိုက်မှာ.."
"လိုက်ခဲ့ဗျာ"
အမှန်တော့ရှင်းနောင်သည်အောက်ကဧည့်သည်ကိုဘာ်သူဘယ်ဝါဆိုတာသိချင်နေသည်။စိတ်မချတာလည်းဟုတ်သည်။
"ဟာ..သားရီးခက်ထန် မင်းရောက်လာသေးတယ်နော်မေဘေးလေး"
"မဆဲစမ်းပါနဲ့ကွာ..ငါ့သူငယ်ချင်းအိမ်ပဲလာလည်ရမှာပေါ့မင်းကိုငါမေးစရာတွေရှိတယ်။
"ငါလည်းမင်းကိုပြောစရာတွေရှိတယ်.လာလေငယ် မောင့်အနားမှာထိုင်"
ရေခဲတုံးရဲ့ဘဝထဲ မီးအပူဝင်လာသလို သူ့အရှေ့မှာအရည်ပျော်နေတယ့်ငယ်သူငယ်ချင်းကိုကြည့်ကာ မေတ္တာပို့နေလောက်သည်။
"တော်ကြပါကွာ..ငါရှိတာလည်းသတိထားအုန်း.ဒါနဲ့မင်းဘယ်လိုဖြစ်သွားတာ"
"ကျွန်တော်.ပန်းခြံထဲသွားလိုက်အုန်းမယ်"
"ပီးမှမောင်နဲ့သွားမယ်လေ ခနနေအုန်း"
"သွားပါစေကွာမင်းကလည်း.သည်းသည်းလှုပ်ဖြစ်နေတာ"
"ခွင့်ပြုပါအုန်းဗျ"
အတ္တမုန်းစိတ်မချပါ ပျိုးဉယျာဉ်ဆိုသောကြောင့်ရွံတွေရေတွေပေါမည်လေ။ သု့ကလေးငယ်သာတစ်ခုခုဖြစ်ရင်ရင်ကျိုးရသည်။ထို့ကြောင့်ရင်တမမ ဖင်တကြွကြွဖြစ်နေသည်။
"ဟျောင့်.မင်းဘယ်လိုဂေးသွားတာလည်း"
"မဟုတ်ဘူးကွ ငါကသူ့ကိုချစ်မိသွားတာဂေးလည်းငါကအပေါ်ကပဲဟားးဟားး"
"မင်းဖြေးဖြေးတေ့လုပ်နော်ဟိုကအရိုးလေး မင်းတစ်ကိုင်စာပဲရှိတယ်။
