Bozdağlar|Abilerim

8. Bölüm

Naz YILMAZ'dan

Odamda oturmuş bu gün olanları düşünüyordum. Resmen kriz geçirmiştim. Acaba gerçekten sadece 'sus' mu dedim. Ama benim hatırladığım kadarıyla 'dokunma' diye de bağırmıştım. Acaba artık zihnim bana oyun mu oynuyordu? Neyse düşünmemek en iyisi. Hem söylediysem ne olacak ki?

Kafamdaki düşünceleri dağıtmak için elime telefonumu aldım. Ne zamandır Instagram'a girmiyordum. Hesaba girip biraz dolaştıktan sonra aklıma bir soru takıldı. Lan benim başka kardeşim falan var mıdır ki?

En iyisi gidip sormak. Odamdan çıkıp aşağıya indim. Annem ve babam tatlı bir sohbete dalmış dördüzlerim ve Ersin de telefonla uğraşıyorlardı.

Annemlerin karşısına oturdum zaten hemen beni fark etmişlerdi. Annem gülümseyerek "Bir şey mi oldu kızım?" Diye sordu. Kızım deme be kadın içim gidiyor.

Boğazımı hafif temizleyip "Benim başka kardeşim falan var mı?" Diye sordum. "Evet var kızım. 5 abin birde dördüzlerin var. En büyük abin Demir. 2. Abin Karan. 3. Abin Buğra, 4. Abin Ersin içeride oturan. En küçük abinde Yalçın. Dördüzlerin biliyorsun zaten. Şimdi merak ediyorsundur nerdeler diye. Onlar kafalarını dinlemek için şehir dışına çıkmışlardı. 2-3 gün sonra gelirler." Dedi babam. Vay anasını be bu kadar çocuk yapılır mı be babam.

Kafamı olumlu anlamda salladım. Nedensizce içimden ikisinede sarılma isteği gelmişti. Çekinerek "Şeyy... Size sarılabilir miyim. Yani izniniz vars-" deneme kalmadan babam bana kocaman sarılmıştı. Onun ardından annem de gelip sarılmıştı. Kendimi şuan o kadar huzurlu hissediyordum ki.

Saate baktığımda saatin çok geç olduğunu gördüm. Annemlere bakıp iyi geceler dedim. Gözümden resmen uyku akıyordu. Odama girdiğimde pijamalarımı giyip yatağa uzandım. Tam gözümü kapatmıştım ki telefona meaj gelmeye başladı. Bu saatte yazılır mı amk.

Telefonu elime alıp yazan kişiye baktım Esra ve Emirle oluşturduğumuz bir grup vardı. Ve mesajlar yine oradandı. Esra 8 yıl yetimhanede büyümüş sonrasında ise bir aile onu evlat edinmişti. Esrayla ilkokulda tanışmıştık ve mükemmel bir arkadaşlığımız vardı. Emirle de ilkokulda tanışmıştık.

Esra: Laaan geliyorsunuz yarın kafeye dimiiii????

Emir: Evet Allah'ın cezası evet.

Naz : Ne kafesi lan?

Emir : Ooohooo lan buluşacaktık ya hani.

Esra : Bunun kafa uçmuş olum.

Naz : Knk saat kaçta buluşacaktık size anlatmam gereken şeyler var ve içimde tutamam.

Esra : 12.30 ve sen bize ne anlatacaksın knk?

Naz: Yarın anlatırım knk iyi geceler.

Emir: İyi geceler.

Esra: İyi geceler.

Yarın buluşacaktık ve ben bunu unutmuştum amk. Neyse boşveriyorum ve uyuyorum. Şu an hiç birşey uykumdan daha önemli değil.

☁️☁️☁️

Gece gece uyanmıştım ve su içmeye gidiyordum. Olum niye odamda sürahi gibi birşey yok amk. Aşağıya indiğimde bir fener ışığı gördüm. Bu evde fenerlemi dolaşıyorlar aq.

Tam mutfağa gireceğim sırada salondan sızan ışığa döndüm. Lan eve hırsız girmiş! Yanımda olan telefondan hemen kamerayı açıp telefonu salonun kaydını alabilecek şekilde açıladım. Şimdi sıçtım ağzına. Let the game begin baby.