Adonis

Chapter Nine

Chapter Nine

Adonis

IYON ang gabi ng ringhop at ako ang escort niya. Napakaganda ni Atalanta. I knew she was tensed. Huli siyang dumalo sa isang party five years ago pero alam kong kaya ng kapatid ko ang maki-socialize. Ito rin ang unang beses na hindi ko siya nakitang naka-goth outfit. She was wearing a light blue long gown. She looked very amazing.

"Relax. Everything will be fine," sabi ko sa kanya habang sakay kami ng kotse patungo sa hotel na gaganapan ng ringhop.

"Kinakabahan ako eh."

"You're beautiful." She smiled at me.

Nakarating kami sa hotel. Nakaabrisite si Lan sa akin habang papasok kami sa loob. Napapabaling ang lahat ng nakakakita sa amin, napupuno ng paghanga. We actually looked like a couple dahil nga sa magkaiba kami ng hair color.

"Lan! Kuya Donnar!" tawag ni Raphael sa amin. Hinihintay niya kami sa labas ng ball room na gaganapan ng ringhop. Raphael was wearing a black tuxedo. Nilapitan niya kami.

"Kanina ka pa?" tanong ni Lan sa nobyo.

"Hindi naman. Kasama ko sina Daddy at Mommy."

"Puntahan na natin sila," sabi ko. Pumasok na kami sa ball room. Mukhang pinaghandaan talaga ang nasabing okasyon para sa mga ga-graduate. Everyone was in their formal attire, mapa-estudyante man o professors.

"Good evening, Mr. and Mrs. Larriega," bati ko sa mga magulang ni Raphael nang makalapit kami sa mesa ng mga ito. Tumayo ang ama ni Raphael at nakipagkamay sa akin.

"Good evening, Mr. Bradford."

"Good evening po," bati ni Lan sa mga ito. Nakipag-beso-beso si Lan sa mommy ni Rap saka nagmano sa daddy ng boyfriend nito.

"Ang ganda mo, hija!" Raphael's mom exclaimed.

"Salamat po."

We joined the Larriegas at the same table. Kanya-kanya kami ng usapan. I am talking to Don Paeng while Lan was talking to Raphael and his mom. Kahit na may kausap ako, hindi ko pa rin mapigilang isipin kung nasaan na si Missy. Hindi ko pa siya nakikita.

After few minutes, the programme started. The candidates for graduation together with their respective parents and guardians did the processional entrance. Sumunod sa amin ang mga professors, deans at ang panghuli ay ang mga guests. Present sa nasabing okasyon ang best friend ni Raphael na si Gary at sumama sa table namin. Hindi ko pa rin makita si Missy.

Naging napakaganda ng formal dance nina Lan. My sister looked very happy dancing with Raphael. Nakatoka naman akong kumuha ng video ng formal dance presentation nina Atalanta. Utos iyon nina Mama at ng mga kapatid ko.

"Your sister is very beautiful," sabi ni Mrs. Larriega sa akin.

"Thank you, ma'am."

"They look good together," Gary commented. Raphael's parents agreed. "Sandali, dapat kasali si Missy sa sayaw na 'yan pero hindi pa siya dumadating."

I began to worry. The last time we talked, she was very excited to attend the event. Ngayon niya raw ipapakita sa akin ang listahan ng mga gusto niyang gawing happy memories kasama ako. Matapos ang formal dance ay may nagsalitang guest speaker kaya nag-excuse muna akong magbabanyo pero ang totoo ay lumabas ako ng ball room.

Naglakad-lakad ako sa labas ng venue, nagbabakasakaling makita siya. Napunta ako sa balconies ng hotel and I was happy and amazed to see her there. Nakasandal siya sa isang malaking column at nakatingin sa labas ng hotel. She was wearing a pink long gown. She looked like a princess ready for a dance.