Mafya'ya Çattık "Tamamlandı"

58 | EV-LE-NE-CEM VERMEZLERSE GAÇACAM 😔😋👰‍♀️🦍

Kaşlarımı çattım. "O artık bir mafya değil, uğraşmıyor öyle işlerle."

"Ben evleniyorsun diyorum." Sude hemen yanımdaki Kübra'ya bakıp yeniden bana döndü. "Oysa sen ne diyorsun?"

Farkındalıkla gözlerim açılırken güldüm. "Ben evleniyorum." Sude'nin ellerinden kurtularak anneme döndüm. "Ben evleniyorum!" dedim heyecanla, fısıldayarak ekledim. "Sevdiğim adamla..."

"Bunu hiç beklemezdim işte." derken annem uzanıp ellerimden tuttu. "Küçüklükten beri erkeklere karşı bir nefretin vardı." sırıttığımda ellerimden öptü. "Şimdi şu haline bak. Her daim dizimin dibindeki o küçük kız olarak kalırsın sanıyordum."

"Yine de..." bu sefer ben onun ellerinden öptüm. "Hâlâ yanına gelirsem bana sarılarak uyur musun? Bana ninni okur musun? Saçlarımı örür müsün mesela? Ya da en sevdiğim yemekleri yapar mısın?"

Burukça güldü. "Elbette..." derken gözlerinden bir damla yaş düştü. "Sen benim biricik kızımsın."

"Annem..." hafifçe burnumu çektiğimde kapının ardına kadar açılmasıyla irkilerek yerimde zıpladım.

Birisi hönkürürcesine "ABLAAOOĞĞ!" diyerek üzerime atılıp sarıldığında ne olduğunu anlamazca ona baktım.

"Emir napıyorsun oğlum?"

"Ablam evleniyooooğ!" boynuma bir ıslaklık değdiğinde Emir'i itekledim.

"Sümüğünü mü sildin sen?" dedim sinirle.

"Hayır." burnunu çekerken dolu gözlerle bana baktı. "Ağlıyordum."

"Daha evlenmiyorum Emir. İsteme bu." dediğimde Emir'in düşük omuzları kalkarken gülümsedi. Ne fesatlıklar geçiyordu bezelye kadar beyninden acaba?

"Yani istemiyorum dersen evlenmeyebilirsin?"

"İstiyorum." dedim kaşlarımı çatarak.

"Ama ben vermiyorum." dedi kollarını  göğsünde birleştirerek.

Uzanıp kafasına bir sille vurdum. "Sen vermiyorsun zaten salak. Büyüklerden çıkar söz."

"Abim olmadığına göre evin ikinci büyük erkeği benim!" göğsünü şişirdiginde mala bakar gibi Emir'e baktım.

"Hayır."

Oflarken koşarak odadan çıktı. "BENDE BABAMI İKNA EDERİM."

Elimi alnıma vururken anneme baktım. "Siz bunu yaparken cidden çalmışsınız bir yerden."

"Eylül." dedi annem beni uyararak. Omuz silktim.

...

"Yolda bir şey mi oldu ki? Niye gelmediler?"

"Daha gelmelerine bir saat var kızım." dedi babam gülerek.

"Eminiz değil mi?"

"Hayır, Emir'iz." Emir'e tersçe bakarak yanımdaki yastığı fırlattım.

"Komik mi gerizekalı?"

"Komok mo gorozokoloğ?"

"ANNE!" dedim sinirle.

"Emir!" annem Emir'i uyarınca Emir yerinde sinip ağzına ikramlıkları attı.

"Trafiğe takılmışlar. Umut diyor." Kübra'ya baktım.

Başımı babamın omzuna yasladığımda o da ben de iç çektik. Telefonuma uzanıp mesajlara girdim.

Kuzey: GELİYORUZ YENGEEEE