Başımın keskin ağrısı ile gözlerimi açtım. Birileri yanımdaydı ancak yüzlerini seçemiyordum. Siyah giyinen biri sırtını bana dönmüş biriyle konuşuyor gibiydi. Ancak önünde kimseyi göremiyordum. Görüntü yavaş yavaş netleşmeye başlarken karşısında bir...
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Yeni bir post paylaştım. Derin bir nefes aldım ve telefonu yanımda ki masaya bıraktım.
-Bunu yapmak zorunda mıyım?
Oflayarak bana baktı.
-Bir erkek aradığını sanıyordum.
-Tamam da bu zamana kadar kimse yazmadı.
-Bana yazdılar elbet sana da yazarlar. Şimdi izninle yeni bir post paylaşmalıyım.
Yaptığımız şey dışarıdan bakılınca gerçekten saçmaydı. Hadi ama eminim her kız erkek bir kanka istiyordur. Arada seninle uğraşacak ve yeri geldiğinde koruyacak. Sana kız kardeşi gibi sevecek güçlü bir abi... Bana da böyle biri denk gelir mi?
-Nasıl ?
Telefonu bana doğru uzattı.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Ağzımla ıslık çaldım.
-Aman tanrım çok güzel. Sen bu işi biliyorsun.
-Fotoğraf bir aynadır. Çünkü kendini ya aynadan ya da telefonun kamerasında görürsün. Sana bunu öğretmedim mi? En kısa zamanda öğretmeliyim.
*Bildirim sesi *
Aynur telefonunu eline aldı.
-Bana gelmemiş. Demek ki senin.
Masanın üzerinden uzanıp telefonumu aldı. Ekranı açmadan önce bana bakıp konuştu.
-Hiç merak etmiyor musun?
Ona gözlerimi devirdim.
-Ne yani senin gibi -ay sanırım erkek yazdı- diye bağırsa mıydım?
-Ben bağırmadım ki sadece sevinç çığlığı attım.
Ah bi de masum masum bakması yok mu?
Ekranı açtığında gözlerini büyüterek bana baktı.
-Ne?
-Biri attığın postu beğenmiş. Hem de erkek!
Sanırım bahsettiği kişiyi biliyorum. Kendisi attığım her postu beğenirdi ama bana hiç yazmamıştı. Benimle tanışmak istese yazardı değil mi? Yine de emin olmak için sordum.
-Alpay Serter mi?
-Nasıl anladın.
-Attığım postları genelde ilk olarak o görüyor. Ama bana hiç yazmadı.
-Sen yaz o zaman!
Biraz düşündüm. İlk erkekler yazardı ben yazsam kabalık olur muydu? Ya da ne kadar doğru olurdu? Aynurun bana olan bakışları daha çok yazmam yönüneydi. Yine de bir bayan olarak ilk ben yazmak istemedim.
-Boş ver ya yazmayalım.
-Sen böyle yaparsan kimse sana yazmaz.
Telefonu mu yanda ki kanepeye fırlattı. Aynur bana göre daha umursamazdı şu ana kadar sanırım 10 erkek ile anlaşıp ayrılmıştı. Hatta arasından birini dava ettiğini hatırlıyorum. Sanırım zorla onun elini tuttuğu için. Aynur burada ne kadar konuşkansa erkeklerle konuşurken sesi çıkmıyordu. Ayrılmak isterse özgüveni yerine geliyor olmalı ki o zaman susturamıyorduk.
-Attım.
Kafamı kaldırıp ona baktım. Halıya bakıp dalmışım.
-Ben dalmışım da neden bahsediyordun.
-Mesajı attım diyorum canım bu çekingenlikle olmaz.
Ona inanamaz şekilde baktım. Aslında bu beni çok rahatsız etmemişti.
*Bildirim sesi*
-Merhaba sanırım yakın bir takipçimsiniz. Sizinle tanışmayı çok isterim.
Merhaba hanımefendi ben de sizinle tanışmayı çok isterim:)
Yarın akşam müsait misiniz. Sizi bir kafede ağırlamak isterim.
-Bak işte o da seninle tanışma istiyor.
Tamam Aynur sayesinde sanırım bir arkadaşa sahip olmuştum. Belki de biriyle tanışmak benim için iyi bir tecrübe olurdu. Sonuçta evde bekleyerek nereye kadar.
-Aynur yaz. Yarın konumu atsın.
Kitabı okuduğunuz için teşekkürler.
Bu arada buraya kadar okuyanlar okudum diyerek bana bildirirse çok iyi olur. Bu hikayeyi kaç kişinin gerçek anlamda okuduğunu bilmek isterim.
