Foto: nao_mlb_fanart instadan bakabilirsiniz. Gerçekten yetenekli.
Ben Abel Garcia. Fransada doğdum. 2. Yaş günümde ailemi bir trafik kazasında kaybettim. O günden beri ani patlayan ışıklardan ve yüksek seslerden korkuyorum.
Kazadan sonra devlet görevlileri beni bir yetimhaneye yerleştirdiler. Kaza gününden sonra travmalarımı atlatamadım. Günler ilerledikçe kendime zarar vermeye başladım. Belli bir süreden sonra bu haz vermeye başladı ve korkarak bunu yapmaya bir son verdim.
15 yaşıma geldiğimde yetimhaneden ayrıldım ve Dupont lisesine kayıt oldum. Bu gün okulun ilk günü. Açıkcası çok heycanlı değilim. Yeni okul yeni dertler.
Biraz kendimden bahsedeyim. Düz bir burnum, siyah saçlarım, buz mavisi gözlerim, beyaz bir tenim ve fit bir vücudum var.
Biraz soğuk bir kişiliğim var. Bu yüzden insanlar benden uzak durur genelde.
Resim çizmeyi severim ve bu konuda epey yetenekli olduğumu düşünüyorum. Kitap okumak, muzik dinlemek ve geceleri yürüyüş yapmakda hobilerimden.
Ayrıyeten birde Parisi kurtamayı hıbiedindim. Yanlış duymadınız. Gerçek anlamda kurtarmaktan bahsediyorum.
Neyse, benim hakkımda bu kadar bilgi yeter. Şimdi okuluma gitmeliyim.
Oturduğum banktan kalkıp hemen okulun yolunu tuttum. Zaten okul,parka yakın olduğu için kısa sürede varmıştım. İçeri girdiğimde büyük bir bahçe beni karşıladı. Sınıfımı bildiğim için direkt çaprazımdaki merdivenlerden yukarı çıktım ve sınıfa girdim.
İlk dikkatimi çeken şey en ön sıraya sakız yapıştıran iki kız ve onları engellemeye çalışan sarışın oğlan oldu.
"hadi ama Cloe bu yaptığın çok yanlış" dedi oğlan.
Adının Cloe olduğunu öğrendiğim kız ise "okul hakkında hiçbir şey bilmiyorsun Adrikıns. Bazılarına haddini bildirmezsen sana sorun çıkarmaya başlarlar. Ben sadece bunu önlüyorum." dedi.
Konuşması ona gıcık olmama yetmişti. Yanlarına gidip konuşmaya başladım.
"bu yaptığınız çok yanlış çocuklar."
Üçününde bakışları bana döndü.
"sen benim kim olduğumu biliyor musun!? Benimle böyle konuşmaya nasıl cüret edersin!" dedi Cloe. Yüzümü eğerek onun hizasına getirdim.
"tanımadığıma göre o kadarda önemli birisi gibi gözükmüyorsun."
Söylediğim cümleyle kıpkırmızı kesildi. O sırada sarışın oğlan araya girmeye çalıştı.
"sakin olun lütfen. Cloe hadi sende yerine geç hoc-"
Cloe sinirli bir şekilde bağırarak onun lafını kesti.
"SEN KARIŞMA ADRİAN! BU AHMAK FAZLA CESARETLİ ÇIKTI! BAKALIM BABAMI ARADIĞIMDADA BÖYLE OLABİLECEKMİ!"
Telefonunu çıkarıp birini aradı.
"BABA! Bir öğrenci hakkında ilgilenmeni istiyorum. Adı mı?"
Telefonu aşşağı indirip bana baktı.
"adın neydi canım?"
Derin bir nefes vererek cevapladım. "Abel, Abel Garcia."
"Adı Abel Garcia. Hemen halletmeni istiyorum... Ne demek yapamam... SENCE BU UMRUMDAMI!... SAÇMA, TAMAMEN SAÇMA!"
Telefonu adamın suratına kapattı ve bana bakıp konuştu. "bu gün şanslı günündesin. Bir daha işime karışma!"
Cloe yerine otururken adının Adrian olduğunu uğrendiğim sarışın çocuk sakızı çıkarmak adına sıraya eğildi. Bende onun yanına eğildim.
