"Bahar Rüzgârı kendi özel çiçeğini yaratmak için herkesi kandırarak estiğinde Fulya Çiçeği bu oyuna düşmez. Ancak diğer çiçeklere olanı görünce üzüntüden mevsiminden önce uykuya dalar. Bir kış günü karların arasından çıktığında ise Karlar Prensi kış...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Dikkat etsene birader," dedi Ozan sinirle.
"Sen geçenlerde gördüğüm sıfatsız değil misin ya?" Semih ellerini ceplerine sokarak her zamanki kibirli gülümsemelerinden biriyle baktı Ozan'a. "Hâlâ burada olduğuna göre o sorumu da tekrarlayacağım gibi. Hangi sıfatla buradasın sen?" diye sordu ve Ozan'ı omzundan itlediğinde buna cüret edebildiği için ben de en az Ozan kadar sinirlendim.
"Bas git lan!" dedi Ozan ona bir yumruk atmamak için sinirine hâkim olmaya çalışırken.
"Gitmezsem ne olurmuş?" Semih bir kere daha Ozan'ı itleyecekken Ozan'ın önüne geçtim.
"Sen hangi sıfatla buradasın peki? Sana haddini aşma dememiş miydim ben?" diye tısladım kendimi de şaşırtarak. Allah'ım böyle tepkiler bana hiç uymuyordu!
"Ne o? Sevgilin mi? Ne bu korumacı tavırlar Lina? Benimleyken daha sakindin." Ağzından çıkan her kelimenin sükûnetimi kirlettiğinin farkında değil miydi acaba?
"Ben değer verdiğim insanları korurum. Senin pek aşina olduğun bir duygu olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta kendinden başka değer verdiğin birileri olsaydı ilişkilerinde aldatan bir dangalak olmazdın." Sonunda sesim iyice yükselmişti ve yıllardır bildiğim fakat sakladığım gerçekleri ötmeye başlamıştım bile. Açıkçası bunları söylemek yüreğimdeki bir yükü kaldırmış gibiydi.
Semih'in yüzü çarpılmış gibi oldu birden. Şaşkınlıkla ağzını açtı ve oradan çıkan tek kelime "Ne?" oldu.
"Beni aldattığını bilmediğimi mi zannediyorsun? Beni çok salak yerine koymuşsun gerçekten."
"Sen... Sen biliyor muydun? Nasıl?"
"Ulan şerefsize bak! Hem aldatmış hem de horoz gibi ötmeye devam ediyor!" Ozan arkamdan sıyrıldığında kolundan tutarak Semih'in üstüne yürümesine engel oldum. Bana bakmasını bekledim sabırla. Sonunda göz göze geldiğimizde ise her şeyin kontrolüm altında olduğunu anlatan bakışlarımla kilitlendim ona.
"Sana kaç kere daha ilerle demem gerekecek tamamen yok olman için?" dedi birden tanıdık bir ses. İkimiz de sese dönünce Mert'in Semih'i omzundan tuttuğunu gördük.
"Siktir git," dedi Semih öfkeyle. Mert'in elini omzundan attırmaya çalıştığında Mert büyük bir güçle tuttuğu omzunu itledi ve Semih arkaya doğru birkaç metre tökezledi.
"Bak koçum, insan gibi ilerle diyoruz. Benim sabrımı test etme, kötü olur."
"Ne yaparsın lan?"
"Gel, ne yapacağımı göstereyim." Mert hızlı davranmaya çalıştı ancak Ozan ondan daha hızlı olup onu kolundan tuttu.
