ဒီလိုအချိန်မျိုးဆိုတာက သူတို့အတွက်ရှယ်ရေးလို့ကောင်းတဲ့ သတင်းတပုဒ်လေ ထိုသတင်းရဲ့ အဓိက ဇာတ်ကောင်က လုံးဝပျောက်နေတော့ရေးသာရေးနေရသည်..ဆားမပါတဲ့ဟင်းလိုပေါ့လို့နေတာပေါ့..
Tae pov.Jungkook မင်းဘာလို့ပေါ်မလာရတာလည်း ငါမင်းကိုမျှော်နေတာလေကွာ
ထိုအချိန်ဝင်လာတဲ့ဖုန်း တလကျော်ကြာနေတဲ့ကာလတခုလုံးမှာသူလုံးဝမကိုင်ခဲ့တဲ့ဖုန်း သူအရမ်းလွမ်းနေပြီ သူလိုပဲဟိုဘက်ကတော့အချိန်တိုင်းလွမ်းနေမှန်း ဖုန်းcall အရည်အတွက်နဲ့တင်သိနိုင်သည်..
Taehyung ထွက်သွားထဲက Jungkook ဟာ ကုမ္မဏီပါမသွား omma ဖြစ်သူကို ကလန်ကဆန်လုပ်ကာ သူတိူ့နှစ်ယောက်နောက်ဆုံးအိပ်ခဲ့တဲ့ Taehyung ရဲ့ကုတင်ပေါ်မှာသာ နေ့နေ့ညည အရက်တွေပဲသောက်ပြီးနေနေခဲ့သည်..
အချိန်တိုင်းဖုန်းတွေဆက်နေပါသော်လည်း ကိုင်သူမဲ့နေတဲ့ဖုန်းလေးက လွမ်းမောစရာ..အလွမ်းကိုအပူနဲ့ငြိမ်းကာအရက်တွေပဲသောက်လို့ အရင်ချောမောသန့်ပြန်နေတဲ့ CEO Jeon ဟာ ခုတော့ ပါးသိုင်းမွှေးတို့တောင်ရှည်လို့နေပြီ..
" Hello "
ဒီတခါလည်းမကိုင်ဘူးထင်ထားခဲ့တဲ့ ဖုန်းက Hello ဆိုတဲ့ သူသိပ်ချစ်ရတဲ့သူရဲ့အသံအောအောလေးကိုကြားလိုက်ရသည်..တုန်ရီနေတဲ့လက်တို့ဖြင့်ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်ကာ..
" Tae~ Tae ကိုယ့်ကို ဘာလို့တယောက်ထဲထားခဲ့ရတာလည်းကွာ ဟာ့ ကိုယ်မင်းမရှိတဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာတယောက်ထဲနေနေရာတာဘယ်လောက်နာကျင်ရလည်းမင်းသိလား သေမတက်ပဲ သေမတက်ပဲကွ ပြန်လာပေးပါ ကိုယ့်စီပြန်လာခဲ့ပေးပါနော် omma တို့သဘောမတူလည်း သဘောတူတဲ့အထိ ကိုယ်တို့တူတူကြိုးစားကြမယ်လေကွာ ပြန်လာ...အာ့ "
" ကိုကို ကိုကို ရားးးJeon Jungkook ရားးးးပြန်ထူလေ ငါခေါ်နေတယ်ပြန်ထူးကွာ "
Taehyung လည်းဖုန်းပြောရင်းတန်းလန်းနဲ့ကို Jungkook ရှိရာသူတို့အိမ်သို့ အမြန်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်..
" ဦးလေးကြီး ကားကိုနည်းနည်းလောက်ပိုမြန်ပြီးမောင်းလို့ရမလား "
" ငါ့တူရယ် ဦးလေးအဲ့ထက်မြန်ရင်ကားတိုက်ပြီးသေကုန်မှာပေါ့ "
