Minta's bloed

hoofdstuk 2

Heeeeelp. roep ik zo luid als ik kan. Er komen veel kinderen maar niemand weet wat ze moeten doen ik ook niet.
Ik pak haar vast en klop op haar rug en ze begit te hoesten. Dan komt professor andageursa naar binnen samen met de verpleegster mevrouw medicine.
Ze kijken naar haar alles is oke. Het vliegtuig is bijna geland. Het meisje steekt haar hand uit en zegt ik ben catriona cat voor de vriendinnen. Ik kijk haar lachend aan en geef haar een hand. Cat heeft bruin en krulletjes haar

Het vliegtuig is geland mijn koffer moet al hier zijn. Wanneer ik rondom mij kijk zie ik allemaal grote hogen torens met lange ramen er ligt een prachtige plantentuin met een bos en een meer. Cat die duidelijk ook hetzelfde zag keek mij met open mond aan. Ik zou niks liever willen dan naar binnen lopen maar ik zie niemand dat doen dus ik blijf geduldig wachten. Toen kwam er een oude dame met een halve maan bril met  haar haar opgestoken in een dot en een groen kleedje. Ze had een warme lieve stem met iets een ijzig kantje. Haar woorden echode op de parking.

Ze zei: jongens lenrollen en meisje lenrollen. Welkom op fesaschool. Hier worden aan jullie allemaal alles meegegeven. Ik wil eerst nig een dankwoord zeggen. Ik kijk naar cat en ze beantwoordde mijn blik dat is professor Anderling schoolhoofd.
Ik keek verbaasd op professor anderling. Ze heeft zoveel meegemaakt met albus perkamentus. Ja ze is eigenlijk nog een heks maar dat is ze nu niet meer. Ze mozt al meer ams 300 jaar oud zijn besef ik. Ze doet het teken met haar handen en iedereen is stil

Ze vevolgt

ik wil harry potter,hermelien granger,ron weasley bedanken ze zijn allemaal al dood zoals de meeste tovenaars en heksen. Ze hebben ons van voldemort gered. Samen met de order. Ook wil ik sirius black, de weasleys, remus lupin tonks, severus sneep en albus perkamentus bedanken. Voor het risico dat zij gelopen hebben ze worden al 200 jaar geeerd. En dat willen we zo houden beste lenrollen volg mij.

Ik stapte ongeduldig achter haar aan.
Zelf was ik trots dat hermelien mijn overgrootmoeder was haar dochter  trouwde met erik blaise. Ze kregen simon blaise mijn papa. In 200 jaar is alles veranderd.
ik vind het zo spannend om naar binnen te gaan. We kwamen binnen en iveral zweefde kaarsen. Er waren donkere muren let gouden randen. De roltrappen bewogen. Het was lastig maar toen we eindelijk in de eetkamer kwamen stonden daar lange rijen. Ik zag aan de ene tafel sem en michael zitten. Aan de andere kant Evelien. Evelien zat bij raven. en sem en michael bij de leeuwen. Ik snap er niet veel van. prof Anderling stak haar ganden in de lucht en er verscheen een treispoortje let karretjes. Deed me denken aan een pretpark. Ik zag iemand in zo een karretje stappen. Het karretje reed tot aan een tafel en daar zat je dan. Ik was van de 1 op de andere been aan het huppelen. plots riepen ze minta blaise.

Ik kom naar voren waar Cat me bemoedigend aankijkt. Ik ga in een karretje zitten en het begint te rijden.
ik hoor veel lawaai en fa door de donkere tunnel. Ik kom uit aan de andere kant van de zaal bij de leeuwen. Iedereen applaudisseert behalve Evelien. Ze kijkt me niet aan.
Cat komt ook bij mij te zitten samen met  anna,eva,amelie,
lotte,nina,lauren,elin,liv,sara en noor
levi,daan,luuk,morris olivier thomas en siem. Ik ken er hier niemand van. Ik eet gezellig bij cat en mijn 2 broers.