Chapter TWENTY-EIGHT

Beginne am Anfang
                                    

"Ahm- nope the plan and the ways to make the plan works are all legal and It all thanks to my brother."Waxton said.

"Well that is true." Anton bow his head like a life saver sh*t, I still hates him by the way.

Waxton lead me towards the room and when I opened it a woman and a man are both sitting on a white bed. Pinagmasdan ko ang dalawa mula ulo hanggang paa. Natigilan ako ng makilala ko ang lalaki but when I met his blazing eyes, I manage my composure. He's angry.

"What's your name?" I ask the girl. Mukhang kinakabahan at natatakut ito sa presensiya ko dahil hindi siya makatingin ng deretso sa akin.

"B-beatrice- Beatrice Sandoval." Tumango ako.

"What about you?" baling ko sa lalaki.

"Lorenzo Panganiban." His eyes we're looking intently at me. Nakalikom ang kaniyang mga kamay at umiigting ang mga panga. He look different kumpara sa ilang beses na nakakasalamuha ko siya sa school, especialy sa camp. He looks dangerous and furious now. Malayong malayo sa masayahin at makulit na Renzo.

"Renzo." Pumasok si Hunter and he look pretty startled to see his friend in here. Well alam naman naming pareho ito but we both didn't expect na si Renzo pa talaga ang makukuha ni Waxton para sa plano nato.

"Hunter?" Gulat na saad din ni Renzo. Nilampasan pa ako nito at sinipat ng mabuti ang kaibigan.

"Oh God dude are you okay?" tumango agad si Hunter at saglit na yumakap sa isat-isa.

"Yeah I'm good, why are you here?" kumunot ang nuo nito.

"To f*cking save you dude, your sister is freaking out akala niya patay kana." Napakamot sa ulo si Hunter.

"I'm fine, ang totoo nga e kusa naman ako sumama sa kanila." Pag amin nito na agad tinanguan ng magkapatid na Anton at Waxton.

"Ano!? Baliw kaba?" gulat na tanong ni Renzo at ibinalik pa sa akin ang tingin.

"Yeah he is." Sagut ko at bumaling nalang kay Beatrice na kulang nalang ay maiyak sa kaniyang pwesto.

"Wag kang umiyak, as if naman papatayin kita." Sabi ko dito na lalo lang yata niyang kinatakut.

"Bakit hindi?" It was Renzo who ask so I face him.

"Dahil hindi ako mamamatay tao." Humakbang siya palapit dahilan upang maalerto si Julius at Waxton at tinutukan siya ng baril.

"It's okay." Pigil ko sa kanila at sininyasang ibaba ito. Ilang sigundong nagtinginan muna ang dalawa bago dahan dahang binaba ang baril.

"Mali ka ng akala Renzo."

"Anong pinagsasasabi mo? What is this? Bullsh*t Hunter bakit ka sumama sa kanila? I saw her! She killed Neska!" malakas na sabi nito ngunit nababaks duon ang kalituhan at galit.

"You saw Neska died Renzo but you didn't saw what happened when Liv's arrow killed her." Pagtatanggol sa akin ni Hunter.

"Anong kaibahan nun? She killed Neska that's the point."

"No Renzo listen to me." iniharap ni Hunter ang kaibigan sa kaniya.

"Neska was sitting on the bleachers when Liv enter the gym. I was watching her move since she touch her bow and arrow. Neska intensionaly catch the arrow. Its not Liv's fault ginawa yun ni Neska sa sarili niya." Tiim bagang na inalis ni Renzo ang kamay ni Hunter na nakahawak sa kaniyang braso.

"What the hell Hunter! Bakit naman ni Neska gagawin yun? I personally hate her because of her undying pride and I know for sure hindi niya sasadyaing magpakamatay."

STUNNED ✓Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt