53| Orman (ayıp) 🤭🤙🏿🗿🦍💨🔥

Start from the beginning
                                    

Kuzey'in kafasından daha da destek alarak popomu kaldırdım.

"AHA VALLA ÇEKİYOR."

"Ne?"

"ÇEKİYOR KUZEY HAREKET ETME!"

Hemen rehbere girip Sude'nin numarasını tuşladım.

"Çalıyor mu?"

"Hayır, hareket etme. Olan da gidecek şimdi!"

Kuzey sıkıca bacağımı kavradığında yerimde dikleşerek yutkundum.

"Napıyorsun?" diye fısıldadım sanki duyan varmış gibi.

"Sevgilim düşmesin diye onu tutuyorum." dedi alttan alttan piç gülüşü yaparak.

"ya sabır." telefona düşen mesajlarla whatsapa girdim.

"Kimden?"

"Gruptan."

Sude: Deveye sormuşlar boynun neden eğri.

Kübra: Deve de demiş ki;

Umut: I tired of society and unrealistic beauty standarts.

"Ne diyor bunlar be?"

"Güzelim mesajları okuyana kadar yardım mı istesen acaba?"

"Ha doğru."

Siz: Arkadaşlar biz biraz kaybolduk.

Siz: Ormanda (iletilmedi)

"Kuzey?" dedim dişlerimi dudağıma geçirerek.

"Aşkım iletilmedi diyor bu."

"Görüyorum bebeğim."

Oflayarak Kuzey'in omzundan indim.

"Şimdi ne olacak?"

"Herhangi bir ev, kalacak bir yer var mı?" diye sordu Kuzey elini çenesine atarak.

Başımı omzuma yatırarak ona baktım. "Bilmem ki, biz küçükken ormana göndermezlerdi tilki kapar diye."

Derin bir nefes aldı. "Düz yürürsek arka tarafta bizi ne bekliyor? Biliyor musun bebeğim?"

"Her yer bir tepeye çıkıyor zaten Kuzey. Ormandan çıkmaya bakalım biz."

"Pekala. O halde düz yürüyoruz."

"Ahh," başımı geriye atarak ofladım. "Tamam."

...

Yağmur yağmaya başlamış, hayvanların sesleri artmıştı.

"Uluyor bunlar."

"Kurtlar ulur birtanem."

"Ama çok yakından uluyorlar." dedim Kuzey'e sıkıca sarılarak.

"Bir şey olmayacak tamam mı?" eliyle çenemden tutup kendisine bakmamı sağladı. "Ben buradayken kimse benim güzelime zarar veremez."

Rahatlarcasına iç çektim. "Sağol sevgilim."

Saatlerdik yürüyorduk ve en ufak insansı bir yapıya dahi rastlamamıştık. Ta ki...

Mafya'ya Çattık  "Tamamlandı"Where stories live. Discover now