သည္ေန႔ရာသီဥတု အရမ္းသာယာေနသည္။
ကိုကိုေမာင္ႏွင့္ေႏြေႏွာင္း ပုဂံဘုရားအိုမ်ားအလယ္တြင္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ကာ လမ္းေလွ်ာက္ေနေလသည္။
ဧကႏၲ ရာသီဥတုမွာ သူတို႔(၂) ဦးဘက္တြင္ပါပုံရသည္။
"ေႏွာင္း..."
ကိုကိုေမာင္က ျဖည္းညႇင္းစြာေခၚလိုက္ေလသည္။
"အင္း..ေျပာေလေမာင္.."
ေႏြေႏွာင္းကလည္း လုပ္ယူေျပာသည့္ဟန္မဟုတ္။
ပင္ကိုယ္ ညင္သာေသာအသံေလးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"ေမာင္တို႔ ပုဂံဘုရားေတြနဲ႔အတူ ဓာတ္ပုံတြဲမ႐ိုက္ဖူးေသးဘူးေနာ္."
"ဟုတ္သားပဲ...ပုဂံဘုရားနဲ႔တင္မဟုတ္ဘူး (၂) ေယာက္အတူတြဲ႐ိုက္ထားတဲ့ပုံကိုမရွိေသးတာပါ"
ေႏြေႏွာင္းက ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာေျပာလိုက္သည္။
"ဒါဆို ေမာင္တို႔ အက်ႌသြားဝယ္ၾကမလား"
"ဘာလုပ္ဖို႔"
"ေႏွာင္းနဲ႔ အက်ႌဆင္တူေလးဝတ္ၿပီး ဓာတ္ပုံတြဲ႐ိုက္ခ်င္လို႔ေပါ့.."
ကိုကိုေမာင္မွာ သူ၏ခ်စ္မဝေသာ ေႏြေႏွာင္း၏ မ်က္ႏွာမွ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးအား လက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း ေျပာလိုက္ေလသည္။
"႐ိုး႐ိုး႐ိုက္လည္းရပါတယ္ေမာင္ရဲ႕..."
"မသိဘူးကြာ..ေႏွာင္းနဲ႔ဆင္တူေလးဝတ္ၿပီး ဓာတ္ပုံအတူတြဲ႐ိုက္ခ်င္တာ ေမာင့္ရဲ႕အိပ္မက္ေလးပဲ"
ကိုကိုေမာင္မွာ သူႏွင့္မလိုက္ဖက္စြာ ေႏြေႏွာင္းအား ခြၽဲကာေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေႏြေႏွာင္းရယ္မိလိုက္ေလေတာ့သည္။
ဒီလိုႏွင့္ ႏွစ္ဦးသား ျပဳျပင္ေနဆဲျဖစ္သည့္မဏိစည္သူေဈး ေဘးမွ ေျမကြက္လပ္တြင္ ယာယီဖြင့္ထားေသာေဈး (ယခု- ဘုန္းဇင္ေဈး) သို႔ အငွားကားစီး၍ ေရာက္လာၾကေလသည္။
ေဈးထဲတြင္ အက်ႌဆိုင္ရွာကာ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈေနရင္း ဆိုင္ခန္းတစ္ခုေရွ႕သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ကိုကိုေမာင္ ရပ္လိုက္သည္။
"ေမာင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
ေႏြေႏွာင္းက ကိုကိုေမာင့္လက္ေမာင္းကို ဆြဲ၍ ေမးလိုက္သည္။
YOU ARE READING
အိုဘယ့်...ရွှေညာမြေ (Ongoing)
Randomပုဂံ နှင့် အညာမြေ အညာမြေနှင့် ပုဂံဆိုသည်မှာ ခွဲခြား၍မရ။ ပုဂံဟူသည် အညာမြေအား လွန်စွာမှ ထူးလှသော အသွင်ကိုဆောင်နိုင်စွမ်းရှိနေလေ၏။
