Twd x Reader

Negan Smith

Negan pov:

Ben bir canavarım..

Seni sevmemesinin sebebi bu.

Her gün düşündüm Senin gibi birini asla sevmeyecek diye.

Bu ifadeler uyuyamadığım için bütün gece ayakta kalmamın sebebiydi o..

Sevmeyecek .

Başka bir kadınla sikişen ve zevk için insanları öldüren herkes Lucille adını verdiğim dikenli telli sopamla yanından geçtiğimde korkuyor. 

Ve Dwight her zaman benim hakkımda ne söylediğini bana söylüyor ve bu asla iyi bir şey değil. 

Lucille omzumda dinlenirken, deri ceketim vücuduma sarılı halde, sığınağın karanlık koridorunda yürüdüm ve düşündüğüm gibi sakalımı ovuşturdum.  Beni selamlayan çeşitli kişilerin yanından geçtim ve binanın arka tarafındaki odadan çalan sinir bozucu
' easy street ' şarkısının sesini hafifçe duyabiliyordum.

İçeriye bakarken Y/n'nin odasının önünden geçtim.  Kapı hafifçe açıktı ve onu yatağında oturup tozlu bir kitaba bakarken görebiliyordum.
Binada beraber bulduğumuz eski ahşap kitaplığın üzerinde bulmuştu.

Kapıyı çaldım ve onun bana doğru baktığını ve oldukça "içeri gir" dediğini görebiliyordum.

Kafası arkasına dönüp kitabına baktı. 

Y/n pov:

Negan'ı kapımda gördüm.

Beni korkutan dikenli tel sopanın omzuna dayanmış, kurumuş kan ahşabın üzerini kaplamıştı.  Ben kitap okurken içeri girip bana yaklaştığında ağır ayak seslerini duyabiliyordum.  Bana duymadığım bir soru sordu ve biraz sinirli bir ses tonuyla

"Ne?" diye sordu. 

"Benimle böyle konuşma!" Bana seslendi ama yüzü hemen sonrasında pişman olduğunu anladım.

"Senin sorunun ne?" Üzerime doğru yükselirken ona sordum.

"Benim sorunum mu?" O başladı

"Sen benim sorunumsun. Burada hiçbir şey olmamış gibi dolaşıyorsun."

"Neden bahsediyorsun?" diye sordum.

"Senden bahsediyorum" dedi.

"Nedenini bilmiyorum ama seni seviyorum. daha önce herhangi bir kızdan daha çok hoşlandım ve senin de benden hoşlanmadığını bilmek canımı acıtıyor. seninle hiç şansım olmadığını bilmek canımı acıtıyor.."

Gerçekten böyle mi düşünüyordu.
Onu ilk defa böyle görmüştüm.

"Negan.."

Çaresizce yüzüme baktı.

"Ben sadece.."derin bir nefes verdi.

"Cevabını bilmek istiyorum.."

Aranızda 1 adım mesafe kalana kadar yaklaştı.

"Evet mi hayır mı..Eğer evet dersen sana yemin ederim ki mutlu olman için elimden gelenin en iyisini yaparım.Seni dinlerim seni rahatsız edenlerin canını okurum.Yani..Anladın işte."

Sessizleşti.

"Ama hayır dersen...Sana normal halimle ve bunlar hiç yaşanmamış gibi davranırım.Ama şunu da bilmeni isterim ki.Sana sadece bakarım...Yani..
Seni sürekli izlerim..Yanlış anlam-"

Adamın dudağına yapıştın.

Gözleri kocaman açılmıştı.

Dudaklarından ayrıldığında ilk saniye ne diyeceğini bilemedi.

"Oh..Şey.."

Hafifçe gülümsedin.

O gülümsemeni seviyordu..

Sen gülünce o da güldü.Utandığı belliydi.

"O zaman ben gideyim.Yapacak işlerim var ve ee.Sonra yine uğrarım."dedi gülümseyerek.

"Nasıl istersen."dedin.

Adam alt dudağını ısırarak gülümsemesini bastırmaya çalıştı.

"Peki ben gideyim."dedi kapıya yönelerek.

Tam çıkacağı sırada seslendi.

"Ee öpücük için sağol.Vee herneyse siktir et."
dedi utanıp hızlıca çıktı.

Sen arkasından gülümserken o ise  yürürken ellerini sakalına götürüp gülümsüyordu.