မျိုးကွဲများနှင့်ယှဥ်တွဲနေထိုင်ခြင်း

Start from the beginning
                                    

ဖူလီက လမ်းအဆုံးထိ မလျှောက်ရသေးခင်မှာပင် အမျိုးသမီးငယ်လေးတစ်ဦးက သူ့အား သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ဖြတ်သွားသည်ကို သဘောပေါက်သွားလေသည်။ သူက ရပ်လိုက်ကာ လမ်းအဆုံးမှ ဆန့်ကျင်ဘက် တောအုပ်ထဲသို့ ပြေးသွားသော မိန်းကလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ မကြာမီတွင် သူမက လမ်းအဆုံးမှ ပြန်ထွက်လာပြီး မူလလမ်းကြောင်းအတိုင်း တောထဲသို့ ပြေးသွားလေသည်။

တောထဲတွင် လူလုပ်ရေကန် တစ်ခု ရှိပေသည်။ ရှုခင်းနှင့် လေထုက အလွန် ကောင်းလှပေသည်။

စတုတ္ထအကြိမ်... ပဉ္စမ အကြိမ်...

ဖူလီက ထိုမိန်းကလေး၏ မြှောက်စည်းထားသောဆံပင်က သူမခေါင်းနောက်တွင် ရှေ့နောက်ယမ်းနေသည်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူက သက်ပြင်းချကာ သူမနောက်မှ ပြေးလိုက်လိုက်သည်။

တောအုပ်ထဲရှိ သေးငယ်သော အရိပ်ကျနေသည့် လမ်းကြောင်းလေးကို ဝင်လိုက်ပြီးနောက် ဖူလီက ထိုမိန်းကလေး၏ အလန့်တကြား အော်ဟစ်လိုက်သည်ကို ကြားလိုက်ပေသည်။ သူက ချုံများကို တွန်းဖယ်လိုက်ရာ သွေးအိုင်ထဲတွင် လဲနေသော မိန်းကလေးကို တွေ့လိုက်သည်။ သူမက ကန်ဘေးရှိ လျှောက်လမ်းလေးပေါ်မှ လမ်းလျှောက်သူများဆီသို့ လက်တစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်ကာ သူမ၏ မျက်လုံးများက ပြူးကျယ်နေလေသည်။ သူမ၏ ငိုယို အကူအညီတောင်းသံများက ထပ်ခါထပ်ခါ ထွက်ပေါ်နေသည်။

သူမ၏ အသံက တဖြည်းဖြည်း အားနည်းလာသည်။ သူမလက်က နှေးကွေးစွာဖြင့် နိမ့်ဆင်းသွားလေသည်။

"ကယ်ပါ... ငါမသေချင်သေးဘူး..."

မိန်းကလေးက စိတ်ပျက်အားငယ်စွာ လက်ကို ချလိုက်သည်။ သူမ၏ လက်က မြေပြင်ပေါ်သို့ ကျလုဆဲဆဲတွင် နွေးထွေးသော လက်တစ်ဖက်က သူမလက်ကို ကိုင်လိုက်သည်။ သူမ၏ မျက်လုံးများက ပြူးကျယ်သွားပြီး ဖူလီကို ဝေဝါးစွာ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

"မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား..."

ဖူလီက မိန်းကလေး၏ ရှေ့တွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။

"ငါ မင်းအတွက် ဆေးရုံကားခေါ်ပေးမယ်..."

"ကျေးဇူးပါ..."

မျိုးကွဲများနှင့်ယှဥ်တွဲနေထိုင်ခြင်းWhere stories live. Discover now