Δεν ήξερα τι να του απαντήσω. << γιατί δεν μιλάς; δικαιούται να ξέρει. >> η νύφη μου με όσα έλεγε δυσκόλευε ακόμα περισσότερο την θέση μου. Ήταν ολοφάνερο πως ότι και να έλεγα δεν θα είχε νόημα, απλά αφέθηκα στην τιμωρία μου.
<< σταματά! >> ο αδελφός μου τώρα την έπιασε από το μπράτσο άγαρμπα.
<< Αλεξάνδρα τι είναι αυτά που λες; >> ακούστηκε και ο Μάκρος πιο πίσω μας.
<< αντέχεις να ακούσεις και άλλα Στέφανε; το ξέρεις ότι αυτή η γυναίκα με εκβίαζε; με κλείδωνε για μέρες μέσα στο δωμάτιο μου για να μην πάω να συναντήσω τον Μάρκο και του πω την αλήθεια; >> και τα χειρότερα από όσα είχα πράξει άρχισαν να βγαίνουν στην φόρα . << μου έπαιρνε το παιδί μου για να με κρατήσει φυλακισμένη, στερώντας του την αγκαλιά μου. >> παρά τις προσπάθειες του, ο Ιάσωνας δεν μπορούσε να την κάνει να σταματήσει να μιλά.
Λύγισα, έβγαλα μια βαθιά πνοή και στηρίχτηκα πάνω στον τοίχο. Γύρισα την πλάτη μου σε όλους και με τις παλάμες μου έκρυψα το πρόσωπο μου από ντροπή.
<< πες μου ότι όλα αυτά δεν είναι αλήθεια. >> ταραγμένος, ο Στέφανος, εκλιπαρούσε να τα αρνηθώ όλα. Δεν μίλησα, συνέχισα να μην τον κοιτώ και να μένω σιωπηλή παραδέχοντας εν μέρη την ενοχή μου.<< μίλα, πες κάτι! >> φωνάζοντας τώρα ήταν ολοφάνερο πως δεν μπορούσε να διαχειριστεί την αλήθεια. << όχι, εσύ δεν είσαι η Μαριέττα που ξέρω. Αν είναι όλα αυτά αλήθεια εσύ είσαι ένα κτήνος, δεν είσαι άνθρωπος. Μακάρι να ήμουν εγώ στο χώμα αντί ο αδελφός σου για να μην χρειαζόταν να σε ξανά έβλεπα ποτέ! >>
Η Αλεξάνδρα χαμογελούσε ικανοποιημένη. Έβλεπε τον Στέφανο σε έξαλλη κατάσταση, έχοντας πληγωθεί βαθιά από όσα έμαθε, και γελούσε. Το ευχαριστιόταν που με έβλεπε σε αυτή την θέση, σύμφωνα με εκείνην έπαιρνα αυτό που μου άξιζε . Επιτέλους, μετά από δυο χρόνια η στιγμή που επιζητούσε όσο τίποτα άλλο πραγματοποιήθηκε. Με εκδικήθηκε με τον χειρότερο τρόπο.
Για λίγο, με όσο θάρρος μου είχε απομείνει, σήκωσα το χέρι μου προς το πρόσωπο του για να τον ηρεμήσω. Είχε γίνει κατακόκκινος από την ένταση. Οριακά ήταν έτοιμος να του συμβεί κάτι. Απώθησε το άγγιγμα όμως μακριά του διώχνοντας το με δύναμη. << μην με ακουμπάς! >> αυτές ήταν οι τελευταίες του λέξεις. Έφυγε σχεδόν τρέχοντα χωρίς να ρίξει ούτε μια μάτια.
