Öncelikle ölmedim, yaşıyorum. Baya bir süre ara verdim çünkü kuzenlerim buraya taşındı. Özgür, Mustafa ve Ayas ekibimi kurdum! Şimdi, Özgür ve Mehmet gitti diye baya sinirliydiniz ama o 20. Bölüm gibi gelecekti, seneryo da öyle. Bunların geçmişlerini daha ayrıntılı olarak düşündüm. Yani korkmayın o shipi öldürmem, çünkü ben buldum>:›
Geçen bölümde Yazar-chan'nın yanına bir kaç tane lakabımı ekledim ciddiye almayın.
İyi okumalar^^
______________________________________
~Ayas'ın Anlatımı İle~
Araba ile eve dönüyorduk. Cemal'in ceketi üstümdeydi, Kıraç'ın "Endamın Yeter" bestesi çalıyordu. Cemal ise arada bir şarkıya eşlik ediyordu.
Ayas: Eve ne kadar kaldı?
Cemal: Bu kadar hızlı mı bıktın benden?
Ayas: Yok ya sadece Özgür abimin morali bozuk...
Cemal: Mehmet'in de öyle.
Ayas: Nasıl?
Cemal: Özgür galiba onu ekmiş, Nejat ile takılmış.
Ayas: Of, desene baya olay olacak.
Cemal: Yok be Mehmet affeder.
Ayas: O zaman Özgür abime geçmişi bir hatırlatalım.
Cemal: Biz de hatırlayalım!
Ayas: Nasıl?
O an kırmızı ışık yanmıştı. Cemal telefonu eline alıp bir şeyler yazmaya başladı. Ardından şarkının adına baktım, Hot Freaks'ın şarkısı olan
"I Wanna Be Your Boyfriend" çalmaya başladı.
Ayas: Hayır ya!
Cemal: Sana İngilizce'yi böyle öğrettim.*gülmeye başlar*
Ayas: Kalkıp internetten de bakmadım, izin vermedin.
Cemal: "Benim saçım bile kırmızı ben Türk'üm ney yapayım İngilizce'yi!"
Ayas: Hala unutmadın mı? 11 yaşında söylemiştim onu!
Cemal: Senle olan hiç bir anımı unutmam Ayasım...
Yanıyorum, çok sıcağım, yüzümün kızardığına eminim. Başım öne eğik ilerliyordum. Araba durdurdu, eliyle çenemi tutup kendine çevirdi.
Hafif bir tebessüm ile "Kızarınca çok tatlısın... " dedi ve yaklaştı. Yanıyordum. O an Cemal durdu ve sırıtarak "Öpeceğimi düşündüğün zaman bu kadar kızarıyorsan öptüğüm zamanı düşünemüyorum!" dedi.
Gözlerimi yumarak "Öp de görelim!" diye bağırdım. Kısa bir süre sonra araba hareket etti.
Cemal: Demek öpeyim?
Ayas: Öp, sanki öpmedin?
Cemal: Öyle olsun.
Ayas: Ne demek "Öyle olsun."?
Cemal: Bir dediğin bir dediğini tutmuyor Ayascım.
Ayas: Hayır.
Cemal: Ayas kafan baya bulanık değil mi? Emin olamıyorsun sanki?
Ayas: Bilmiyorum...
Cemal: Her şeyden emin ol, duygularından da.
Hiç bir şey diyemedim kafamı cama yasladım. O an bizim evi gördüm, eski evimizi ve Cemal'in beni ilk öptüğü o yeri... Cemal bana baktı ve gülümsedi.
Cemal: Hatırlıyor musun her şey burda başladı.
Ayas: Ne burada başladı?
Cemal: Sana bir gün açıklayacağım.
