crimson eyes

~hoofdstuk 8~

Nerveus stond Sunny voor de spiegel. Ze had een zwarte rok aan tot haar knieën. Eigenlijk droeg ze nooit broeken, altijd rokken, maar nu was ze onzeker over de keus. Kon dit wel, was het niet te spannend?

Het was te warm die avond om er iets onder te dragen, dat wist ze ook, dus had ze haar hoogste laarsjes erbij gecombineerd om haar lichaam nog een beetje te bedekken.

Ze plukte aan de onderkant van haar donkerrode shirt, waar ze een deel van onder de band van haar riem had gedaan.

Haar vader kwam binnen, "je ziet er prachtig uit, meissie."

Ze glimlachte vaag, "Haar los of vast?"

Hij kwam achter haar staan en keek in de spiegel naar haar outfit, "gezien de handigheid zou ik zeggen vast... Maar ook weer los... Anders neem je een elastiekje mee."

"Hoe bedoel je, handigheid?"

"Nou..." Ze zag haar vader twijfelen, "als je teveel drinkt zou je kunnen gaan overgeven, dan hoeft er niemand je haar weg te houden, maar zijn er mannen die vast haar beter vinden, en zegmaar dan... Makkelijker bij je nek komen."

Niet begrijpend keek ze naar haar vader, "om mijn luchtwegen af te sluiten?"

Hij schudde zijn hoofd, grinnikend, "jij moet echt maar een vriendje gaan nemen, Sunsun. Dan kom je er vanzelf wel achter wat ik bedoel."

Ze zuchtte, geërgerd dat hij niet gewoon zei wat hij bedoelde.  "Los dus."

De bel ging.

Sunny stormde gelijk naar beneden, en greep haar jas terwijl ze de deur openrukte.

Amri stond met een wijde glimlach in de deuropening. "Ik ben zo blij dat je ook komt!"

Ze knikte lichtjes en gaf haat vader een kus op zijn wang voor ze naar buiten stapte.

"Heb een fijne avond, meissie, en bel maar als ik je op moet halen. Ik blijf wakker tot je thuis bent."

"Tot vanacht," ze keek haar vader nerveus aan, die haar een warme en geruststellende glimlach schonk, "Maak je geen zorgen, het komt goed."

"Ja," antwoordde ze zachtjes. "Heel veel plezier thuis."

"Jij ook!" Hij streelde een laatste keer door haar haren voor hij de deur sloot. 

amri glimlachte en pakte de hand van haar nicht vast. "Kom op, de auto staat daar." Ze trok haar mee naar haar auto, waar al 3 meiden van rond de 19 jaar inzaten en vrolijk zaten te praten. "Wil je voorin?"

Sunny knikte, en stapte alvast in.

"Heeyy," glimlachten de meiden in koor en lachten.

Ze draaide zich verlegen naar de drie. "Hi..."

Amri kwam ook zitten en startte de auto terwijl ze haar hand op die van Sunny legde. "Girls, dit is mijn nichte en bestie Sunny... wees een beetje aardig tegen haar, dit is haar eerste keer en stel je even voor."

"Ik begin!" riep de meest linker gelijk enthousiast uit, ze had kort bruin haar wat tot haar oren kwam en volle hartvormige lippen. Sunny hield gelijk van haar kledingstijl, wat vlak bij die van haarzelf lag, alleen droeg het meisje een wijde broek in plaats van een rok. "Ik ben Layla, leuk je te ontmoeten!"

"hey Layla," ze glimlachte.

De middelste ging verder, terwijl ze haar bril met goud glimmend montuur op haar neus drukte, "Olivia... maar de meiden noemen me liv..." Ze had donkerbruin, blond haar, wat over haar schouders viel en een groot deel van haar gezicht afschermde. Haar karamelkleurige huid deed Sunny aan Benjamin denken. Liv had een coltrui aan van pastelbruin kleurige wol en ook een broek. 

De laatste spiegelde de anderen enorm af, en Sunny verwonderde zich over het feit dat ze er überhoubt tussen zat. Ze had pikzwart haar, uitdagend in een staart opgestoken. Ze was de enige die echt make-up op had gedaan en was voor de boys-come-here-and-you-get-me look gegaan. Een fel rode crop gecombineerd met een kort zwart rokje plus lange sokken tot boven haar knieën. "Merel..."

"Hey..." Sunny glimlachte lichtjes voor ze haar aandacht weer op de weg richtte. 

Amri keek kort naar haar, "Ben je okey?"

Ze knikte langzaam.

Layla onderbrak de twee, "Ahh, twee biertjes en je voelt je helemaal thuis, maak je geen zorgen!"

Amri zuchte en kneep zachtjes in Sunny's hand, "Lai, Ik had je al op weg naar haar huis gezegt dat ze waarschijnlijk niet zoveel gaat drinken..."

"Ah joh, kan je lekker met mij zitten," zei liv om het jongere meisje op te beuren,het hielp een beetje. 

"Als je dat plezier hebben noemt," mompelde Merel zacht, maar Sunny hoorde het en haar beetje hoop zakte langzaam weer weg.

"Meer!" begon Layla gelijk.

"het is goed," begon Sunny zacht, "Ik zie wel wat ik doe. Minnie is toch in de buurt."

Amri grijnsde, "Das waar ook! en sinds wanneer noem je hem Minnie?"

"Gewoon," grijnsde ze gichelend, en lichte blosjes verschenen op haar wangen.

"Wie is Minniee?" Liv leunde naar voren tussen de twee stoelen door.

Amri grijnsde toen haar nicht niet antwoordde, "Sunny's buurman, Benjamin..."

"Is hij  knap?" Gichelde Layla.

"Absoluut! Spaanse god dat hij is en hij is ook in de club, speciaal voor de dame naast me."

Sunny zakte onderuit op haar stoel, nog roder.

Merel grinnikte zachtjes, "Girl, that boy is in looove with you."

"En dus gaan we er niet mee flirten, hé Meer?" zei Liv.

"Nee nee, ik zou niet durven... hoe ziet hij eruit?"

Sunny begon hakkelend, "nou... lang... zwart haar en meestal in zo'n... hoe noem je dat? Half bun...? enn... Dezelfde kleur huid als Liv... hij heeft een zwaar Spaans accent, daar zou je hem aan moeten herkennen..."

"Ik zal voor vanacht geen Spaanse goden versieren." 

"Dankjewel."

Amri parkeerde de auto en stapte uit. "We zijn er!" Ze grijnsde vrolijk en haakte haar arm in die van Sunny. De andere meiden stapte ook vrolijk kwekkend uit.

Misschien viel Merel toch wel mee...