een sprookjes leven

7. oh meisje toch

POV Sanne

"Ik wil eigenlijk even alleen zijn" zeg ik dan. Iedereen knikt en ik loop naar me kamer. Ik draai het slot op slot. Ik ga op de grond zitten en begin te huilen. Ik snap het niet! Waarom? Waarom ik? Als ik met iemand huil gaan ze me pijn doen.

Ik zie me vader ineens verschijnen. "Oh meisje toch? Wordt je nu nog zwakker?" Hij slaat me hard. Ik val op de grond en hij pakt zijn mes en snijd me. Het doet pijn! Hij verdwijnt weer en ik begin alleen maar meer te huilen. Ik kan niet me eigen wonden genezen. Ik doe de deur open en loop naar beneden. Onderweg kom ik Khai tegen.

"Gaat die?" Vraagt ze en ik schud me hoofd. "Het doet pijn" zeg ik. Ze helpt me naar de andere. Ze brengen me weer naar de ziekenvleugel. Ze doen er verband om heen. "Wat is er gebeurd?" Vraagt Liam. Ik blijf stil en durf niet op te kijken. Ik voel 2 vingers op me kin. Ik kijk Louis aan en ik voel tranen dus ik kijk weer weg. Hij gaat op zijn hurken zitten en kijkt me aan. "San wat is er gebeurd?" Vraagt die bezorgd.

"Hij was hier" zeg ik zacht met tranen in me ogen. Ik veeg ze weg en ga op de grond zitten. Liam zegt tegen Louis dat ze moeten praten dus die 2 gaan samen weg. Niall blijft bij me.

"Het is okay om te huilen" zegt die zelf met tranen in zijn ogen. Hij tikt op zijn schoot en ik leg me hoofd er op. Hij gaat door mijn haar met zijn handen.

POV Niall

Sanne valt niet veel later in slaap. Het doet pijn om d'r zo te zien, het doet ook pijn dat ze niet weet wie ik ben of Liam. Louis was d'r eerste woordje daarom is hij ook d'r peetvader. Liam komt aan en glimlacht. Hij komt naast me zitten en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Sannes benen liggen op zijn schoot.

"Ze is terug. Dat is al iets" zegt Liam. "En ze is veilig" zeg ik dan. Ik laat Liam d'r arm zien want die zit onder de blauwenplekken. Als Louis d'r had gehad was dat er niet, daarom geloof ik hem.

"We kunnen d'r niet buiten de poorten laten" zeg ik dan. "Of 1 van ons moet mee" zegt Liam dan. "Je hebt gehoord wat ze allemaal kan! En waarschijnlijk nog veel meer. Als we d'r buiten de poorten laten zijn we d'r misschien wel weer kwijt" zeg ik. "Of we raken d'r kwijt omdat ze de wereld wilt verkennen" Liam heeft een goed punt.

"Ik dacht nooit dat ik dit zou zeggen maar we hebben echt Louis hulp nodig. Zeker de eerste weken" Ik ben het eens met Liam en we brengen Sanne naar bed. "Dankje" zegt ze dan. "Waarvoor prinses?" Vraag ik. "Gewoon" zegt ze dan. "Graag gedaan" zegt Liam. Ze is weer in slaap gevallen en wij gaan ook slapen.