Chapter 43🐍

1.9K 357 17
                                    


Chapter 43

ယင်ရှောင်ရှောင်း ခေါင်းလှည့်ကာဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။

မဆိုးဘူးပဲ.. မဆိုးဘူး.. အနည်းဆုံးတော့ ငါဝင်သွားတဲ့အချိန် မီးတွေလင်းလာခဲ့တယ်လေ.. မှောင်မည်းနေတာထက် အခုလိုလေး နည်းနည်းပါးပါး လင်းလာတော့ တော်သေးတာပေါ့.. ဒါပေမဲ့လည်း ဝင်ပြီးပြီးချင်း ပြန်ထွက်လို့ရရင် အကောင်းဆုံးပေါ့.. တဟေးတန်ပါရင် ပိုတောင်ကောင်းဦးမှာနော်..

သို့သော်လည်း သူမသိလိုက်သည်မှာ သူပျောက်သွားသည့် အချိန်တွင် တဟေးတန်မှာ အသည်းကွဲလို့နေလေပြီ။ ယင်ရှောင်ရှောင်း၏ အတွေးများမှာ သူ၏ဆန္ဒကို ဆန့်ကျင်ကာ ဟိုရောက်ဒီရောက် ဖြစ်လို့နေသည်။ ထူးဆန်းလှသည်တော့ မဟုတ်ချေ။ ဖြူဖြူစင်စင် ကလေးငယ်မှာ ကြီးမားလှသည့် ဖိအားအောက် ရောက်နေသောကြောင့်ပင်။

အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာသည့်အချိန်တွင် ယင်ရှောင်ရှောင်း သူဝင်လာခဲ့သည့် အခန်းပတ်လည်အား ကြည့်ကာ အရွယ်အစားကို တွက်ချက်လို့နေသည်။ သို့သော်လည်း မူသောင်ထဲ၌ ရှိနေဆဲဖြစ်ကာ အဆုံးကိုပင် မမြင်နိုင်သေးချေ။

ဒီမူသောင်က ဘယ်လောက်တောင် ရှည်နေတာတုန်း..

ယင်ရှောင်ရှောင်း မူသောင်နံရံများအား ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဆေးရေးပန်းချီများ ရှိနေသေးပြီး အံ့အားသင့်သွားလေသည်။ နံရံဆေးရေးပန်းချီများမှာ ယခင်ကားချပ်များနှင့် မတူညီတော့ချေ။ ထို့အစား နူးညံ့လှပသည့် လူငယ်လေး၏ အသွင်အပြင်များသာ ရှိနေသည်။ ယင်ရှောင်ရှောင်း ရှေ့ဆက်သွားလိုက်သည်။ ပန်းချီကားချပ်များမှာ တစ်ခုခုနှင့်တစ်ခု ခြားနားခြင်း သိပ်မရှိချေ။ နူးညံ့လှပသည့် လူငယ်‌လေး၏ ပုံများသာ ဖြစ်သည်။ အချို့ကားချပ်များတွင် ပြုံးနေပြီး အချို့တွေ ငိုနေမည်ဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ပျော်ရွှင်နေပုံရပြီး တစ်ချို့တစ်လေတွင် ဝမ်းနည်းလို့နေသည်။ ကြည်လင်ငြိမ်းအေးသည့်ပုံများ ရှိသလို အိပ်ယာထက်တွင် အိပ်စက်နေသည့်ပုံများလည်း ရှိလို့နေသည်။ ကူကယ်ရာမဲ့သည့် ဟန်ဖြင့် ရှိနေတတ်သလို ချစ်ရည်ရွှန်းလဲ့သည့် မျက်ဝန်းများလည်း ရှိနေပြန်သည်။

သင်္ချိုင်းဟောင်းမှမြွေမိသားစု(ဘာသာပြန်)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang