WHEN TOMMOROW COMES(short Story)

CHAPTER TWENTY THREE❤

" Talieghna lets talk"..  He grabbed my hand again  but I removed it forcefully and walk away again. " Talieghna , I calling you many times"..

Mas binilisan ko pa ang paghakbang, bakit ba hindi siya marunong makiramdam.. Bakit ba hindi niya maramdamang ayaw ko siyang kausapin. Ayaw ko sa kanilang lahat. Because they well off  they can do whatever they want.

" Talieghna.. .. Please let's talk.. " batid ko sa bosses nito ang pagsusumamo.. " love.. Please hear me"..

" please go away"..

. Halos tumakbo na ako makaiwas lang sa kanya.. Pero kahit ano pa yata ang gawin ko ay mahahabol niya parin ako. Humarang siya sa dinadaan ko kaya mabilis na dumapo ang mga palad ko sa kanya. Kaya ayoko siyang harapin kasi galit na galit ako at hindi ko kayang pigilan ang emosyon ko. Nanatili parin siyang nakatayo sa harap ko at hindi man lang nagbago ang ekapresyon sa mukha niya... Namumula ang pisngi nito sa pagkakasampal ko. Kulang pa yun sa lahat ng  pangloloko na ginawa nila sa akin. Sinamaan ko siya ng tingin  tumutulo ang luha ko sa galit.

" Ano ba ang mahirap intindihin sa ayaw kong kausapin ka? Don't you see  ? I'm tired ..I'm tired of all your shit. "  .. Aalis na sana ako pero hindi niya pa rin binitawan ang mga kamay ko.

" Hindi ka aalis hanggat hindi tayo nag- uusap,  just let me explain .I told you sasagutin ko lang ng gusto mong malaman "..  Sinamaan ko siya ng tingin,  nangingibabaw ang galit ko sa kanya, sa kanila  . My parents thought us how to calm down in every situation  pero lahat ng mga tinuro nila sa amin ay mababaliwala lang. .. ...

" sasagutin ng alin? Kasinungalingan?  Kumunot ang nuo nito, napapnsin ko rin na tinatansiya niya  galit ko.

" Talieghna, just hear me ..  Please love" . Akma sana akong hahawakan nito pero nilayo ko ang kamay ko sa kanya.

" Bakit ba lagi niyong pinapangunahan ang gusto ko? Ano pa ba ang gusto mong pag- usapan? Hindi ka pa ba kuntento, ba't ang hilig -hilig niyong saktan ako. Ba't ang hilig-hilig niyo akong paasahin sa mga bagay na inasam ko. "  hinila ako nito sa likod ng bar kung saan walang dumadaan na tao.  Nagulat ako sa biglang pagyakap nito sa akin.  Tumutulo ang luha ko kasi ang sakit - sakit na ng nararamdaman ko. Feeling ko ay sasabog na ang puso ko sa sakit.

" I'm sorry if I hurt you, just please calm down "..

" calm down? I calm Rylle, sa sobrang kalma ko ang sakit - sakit na dito". .. Hinampas - hampas ko pa ang dibdib ko.
" Anong gusto mong pag kalma ang gagawin ko? Ano!!?????? Pagsigaw ko sa kanya, i break down. Hinampas - hampas  ko siya pero nanatili lang siyang nakatayo.  Nakikita ko ang pag daan ng sakit sa kanyang mukha. Is he hurt? Or nakokonsensya na naman siya sa mga ginawa nila sa akin.. Pilit nito akong niyayakap pero tinulak ko lang siya palayo sa akin.. Nakita ko angboaghinga nito ng malalim, takot ang nakikita ko sa kanyang mga mata.
" You want us to talk right?  Anong gusto mong sabihin? Sasabihin mo na naman na mahal mo ko? In what way? In what way?!!!  I shout..!Stephanie told me everything, everything Rylle".. Sandali itong natigilan,  bumakas ang takit nito sa mukha..siguro ay iniisip nitong  nabisto  na lahat ang lahat ng gusto ni stella para maibsan ang Konsensiya nila ni Stella.  Sandali itong natahimik, yung katahimikan na yun ay mas lalong dumurog sa akin...

" totoong mahal kita Talieghna, mahal na mahal kita ,just let me explain please..".  Napatawa ako sa sinabi niya, kahit ngayon nakukuha niya paring magsinungaling .  Nakikita ko ang sakit sa mga mata nito.  His begging  but  I am at my limit... I can't forgive him, I can't forgive them... May parte sa akin na gusto siyang pakinggan pero sila pa rin ang dahilan kung bakit namatay ang mga magulang ko.  Oo alam kong hindi siya ang nagmamaneho sa raw na iyon pero mahirap sa sakin ang intindihin ang nangyayari.

" Mahal? Anong klaseng pagmamahal iyon Rylle? Awa?  Konsensiya? Kunwari- kunwarian lang?  P*t*ng -inang  pagmamahal yan?  Ano bang pagmamahal ang tinutukoy mo? Bakit mo naman ako pinaniwala sa pagmamahal mo?  Bakit naman ganito Rylle? Napaupo ako sa sahig,mabilis din itong dumalo sa akin pero winaksi ko ang mga kamay niya. Umupo din ito sa sahig at pilit akong niyayakap, ang sakit sakit lang kasi nasasanay na ako sa pagmamahal niya , kung pagmamahal nga bang matawag ba yun.. Ang sakit mo naman mahalin, ang sakit naman ng pagmamahal mo. " I sob.. " Naniwala ako sayo, binigay ko sayo ang tiwala ko kasi mahal kita, mahal na mahal kita.. Bakit Rylle? Of all people bakit ikaw pa?  Sana hindi ka nalang lumapit sa akin  .... Ang sakit -sakit na kaya mo akong saktan dahil lang sa gusto ng babaeng yun. .. Ang sakit-sakit  isipin na kaya mong maging sunod-sunuran para sa kanya. ..!!! Nasasaktan ako sa pagkawala ng magulang ko pero bakit kailangan mo rin akong saktan?

"I'm...s... o.. r.. r ...y.... ".. Bulong nito sa akin..

" Sorry??  Maibabalik ba ng sorry  mo ang mga magulang ko? Mabablik niyo  ba nag mya magulang ko, maibabalik niyo ba ang pamilya na meron kami ?!!!!! Tinulak ko siya pero mas lalo lang itong yumakap sa akin. !!!!!"  Sana hindi ka nalang lumapit sa akin,!!!  sana hinayaan mo nalang ako!!!!!!  , sana hindi ka nalang pumasok sa buhay namin!!!!! , sana hindi nalang ako nagtiwala sayo!!!  Sana hindi nalang kita minahal!! Pinagsisihan ko ang lahat sayo.. Alam mo ba ang mas masakit? " ... Napaangat ito ng tingin sa akin,  tumayo ako  pero nanatili lang siyang nakaupo kumuyom ang mga kamao nito , naaninag ko rin sa liwanag ang luha niyang dumadaloy sa kanyang mukha. 

" Hindi ko pinagsisisihan yun Talieghna kasi dahil duon minahal kita, nakilala kita. .. Hindi ako pinilit na lapitan ka, ginusto ko yun  .. Mahal na mahal kita.. ".. Tumayo ito tumingin sa akin. Umaagos ang luha nito naguguluhan na ako kung maniniwaka ba ako sa kanya o hindi.

Nilapitan ko siya at sinandal ang ulo ko sa dibdib niya. " Gustong-gusto kitang pakinggan, gustong gusto kong paniwalaan ang sasabihin mo, galit na galit ako sa iyo, galit na galit ako sa inyo pero mahal na mahal pa rin kita".. Pinalo- palo ko ang balikat niya.. Niyakap ako nito ng sobrang higpit. Nakasandal pa ang ulo nito sa balikat ko, hindi ito nagsasalita tanging paghikbi  ko lang ang naririnig  dito sa paligid . Nararamdaman ko ang paggalaw - galaw ng balikat nito.

" Mahal na mahal kita  pero  kinamumuhian kita " pabulong kong  sabi. " Simula ngayong araw hindi na tayo magkakilala. Buburahin kita sa buhay ko at hindi ako mag -iiwan ng bakas ,  wala naman talagang tayo kaya walang dapat tapusin dahil una palang ay kunwari lang ang lahat".. Medyo nanigas siya sa sinabi ko. Sandaling tumigil siya sa paghikbi.

"A.. yo.. koo.. "  niyakap niya ako ng  mas mahigpit. " I'll do everything para patawarin mo ko wag mo lang ako alisin sa buhay mo, please believe me, I really love you Talieghna.walang nag-utos sa akin na mahalin ka.Dahil una palang ay minahal na kita,oo plano ni Stella na palapitin ako sayo pero hindi yun dahil sa napilitan ako . Totoong mahal na mahal kita".

Napahikbi ako, lunod na lunod ako sa sakit hindi ko alam na may mas isasakit pa pala . Mas masakit magpaalam sa tanong  minahal mo sa maiksing panahon.  Mas masakit pilitin na kalimutan ang taong pinagkatiwalaan mo pero ano pa ba ang mas masakit sa  na malamang  hindi ka totoong minahal at awa lang ang nararamdaman sayo?  Na yung taong minahal mo ay  ang kinasusuklaman mo?  Umangat ako ng tingin sa kanya. Hinaplos ko ang mukha niya, nakikita ko sa mga mata niya ang pagsusumamo. Nilapit ko ang mukha ko sa kanya at  dahan-dahang inilapat ang labi ko sa labi niya.  Humihikbi ako sa sakit  he silently   crying  while responding to my kiss.. Nalalasahan ko pa ang luha niya.. His kissing me passionately.. puno ito ng pag-iingat.. Humikbi ako ng humikbi at duon ako humiwalay sa kanya..  Tumalikod ako at nagsimulang maglakad, nag- uunahan ang mga luha ko .  Laking gulat ko ng may  yumakap mula sa likuran ko.  Nilagay ko ang mga kamay sa mukha, wala na akong pakialam kahit na sino pa ang makakita sa amin.  Nagtatangis siya at nababasa ang balikat ko sa mga luha niya.  Inalis ko ang pagkakayakap niya sa akin, hindi ko na kayang tumagal sa lugar iyon baka magbago ang isip ko.  Pumara ako ng taxi  at mabilis na nakasakay.  Nadaanan pa siya ng sinakyan kong taxi, nakatayo pa rin ito  at pinupunasan ang luha gamit ang jacket na suot niya.  Napayuko at tinakip ang kamay sa mukha hikbi ko ang naririnig  sa taxi, tingin ng tingin sa akin ang driver pero wala akong pakialam.  Nang makarating ako sa bahay ay dumiretso na ako sa  kwarto. Humiga ako duon at duon umiyak ng umiyak.  Ngayon ko iiyak ang lahat  dahil bukas ay hindi ko na iiyakan ang tulad niya. Binura ko lahat ng picture namin but I left on of our picture togther when in our balcony. Batid kong wala na si Alona sa bahay dahil nagpaalam ito sa akin through messages, madaling araw ang flight nila to palawan . Napabalikwas ako ng bangon sa lakas ng  katok ng pinto, sumasakit ang ulo ko at  mata ko. Nakatulog ako kagabi sa labis na pag - iyak at dala na rin ng pagod ng isip ko at katawan.