Geçmiş.

38K 1.6K 83
                                    

Hesabımı takip edip,oy verirseniz çok mutlu olurum🌸




Annem, babam yengem ve ben arabada eve doğru gidiyorduk. Arabayı ben kullandığım için babam azıcık rahatsız olsa da belli etmemeye çalışıyordu. Yengemin söylenmeleri bitmediği için benim de dikkatim dağılıyordu açıkcası.

"Fırat, niye bu kıza araba kullandırıyorsun? Bir kaza filan olacak, sonra boş yere göçeceğiz bu dünyadan bak. Sonra söylemedi deme!"

Yengem arkada annemle oturduğu için aynadan rahatca onları göre biliyordum. Annem yengemin söylenmelerine katlanamadığı için kulaklığını takmıştı. Yoksa yengemi söyledikleri için bu arabadan atmazsa bende birşey bilmiyorum.

Annem duymasa da kapı gibi babam olduğu için babam"Yeter artık yenge! Kızın da dikkati dağılıyor. Az kaldı vardık zaten eve." Diyerek yengemi susturunca aynı anda rahat bir nefes verdik. Aynı anda verdiğimiz için birbirimize bakıp gülünce yengem öne doğru eğilip bir şey diyecekti ki, babam "AHU! ARABA! FRENE BAS ÇABUK!" Deyince hemen ayağım frene doğru uzandı. Ama bir şey vardı ki, frenler tutmuyordu.

Dikkatim tamamen oraya yöneldiği için arkamdan annemin,yengemin , babamın bağırışlarını anlayamıyordum. Çok geçmeden bir araba bize çarpınca yolun kenarındaki yokuşa doğru savrulduk. Kendimi kaybetmeden önce son hatırladığım babamın yüzüne dökülmüş kan ve benim karnıma saplanmış cam oldu.

Gerisi karanlık.

"UMUT! NİYE TİTRİYOR LAN BU KIZ! İYİ DEMEDİN Mİ? NELER OLUYOR AMINA KOYDUĞUM?"

"Abi, gel geç kenara. Umut abi iyi olacağını söyledi zaten. Sakin ol. Böyle yapınca bir şey değişmiyor."

"Mehmet haklı Araz! Çıkın dışarı! Sizi duyuyor. Bir tür kabus görmüş olmalı, o da onu krize sokmuş. Sakinleştirici yaptık. Birazdan sakinleşecektir. Seni zorla attırma bana bu odadan!"

"Peki! Tamam! Ama onun kılına zarar gelsin ,seni bu hastanenede barındırmam!"

"Tamam lan! Çık dışarı şimdi, hadi!"

Bir şeyler duyuyordum ama yine algılayamıyordum. Gözlerimi açmak istiyordum,lakin o kadar çok titriyordum ki, yapamıyordum.

En son amcamın bana yaptıklarını hatırlamamla titremem daha da arttı. Sonra koluma giren bir şey hissettim. Çok geçmeden de yeniden kendimi karanlığa teslim ettim..

##

Genç adam odadan çıktığı gibi kolidorda volta atarak "Ulan! Dinlemeyecektim lan! Dinlememeliydim hiçbirinizi! Almalıydım onu oradan!" diyerek isyan etmeye başladı.

Mehmet de bir yandan abisinin halini görüp üzülüyor, bir yandan da onu teselli etmeye çalışıyordu.

Yine abisini sakinleştirmek için bir şey diyecekti ki, Umutun odadan çıkmasıyla ikiside onun yanına adımladı.

"İyi merak etmeyin. Sakinleşti, uyuyor şimdi. Bir -iki saate uyanır."

Genç adam "Oh! Çok şükür." Diyerek çoktandır içinde tuttuğu nefesi dışarı verdi.

Mehmet "Abi ben sana dedim zaten iyi olacak diye. Boşuna kendini yıprattın o kadar." deyince genç adam "Onun için ne ki yıpranmak, ölsem bile boşuna değil, Mehmet! Doğru konuş!" diye cevapladı.

"Yok abi,sen yanlış..."

"Durun bir ya. Anladık Araz, En aşık sensin birader. Daha önemli konular var."

Araz onun yapmaya çalıştığı şakaya iyi bir cevap verirdi ama biliyordu şimdi yeri olmadığını. Daha önemli meseleler vardı.

İki genç de dikkatini Umuta verince konuşmaya başladı.

"Araz, sırtında ,kolunda ayaklarında morluklar, kızarıklıklar gibi farklı yaralar mevcut. Bu kız uzun zamandır şiddet görüyormuş, Araz."

"Kahretsin! Kahretsin, benim yüzümden! Daha önce almalıydım onu oradan! Oğlum siz yaptınız lan! Siz dediniz daha erken diye! Yok kız beni istemezmişmişde, yok beni sevmesi lazımmışda! Sevmesin lan! Sevmesin, karşısına çıksaydım namerttim! En azından alırdım onu oradan!"

"Sakin ol! Oldu bir kere. Olmuşla ölmüşe çare yok. Bundan öncesini değiştiremezsin, ama bundan sonrası sende. Ne pahasına olursa olsun al o kızı oradan. Sen ne yapman gerektiğini iyi bilirsin. Hadi aslanım. Şimdi benim bir kaç hastaya bakmam gerek. Siz içeri girin ama sessiz olun. Uyanırsa haber verirsiniz."

Gen adam Umutun dediklerini dikkatle dinlemiş sonra da "Anladım, Umut. Çok teşekkür ederim Seni de zor durumda bıraktım demin. Kusura bakma." Diye cevapladı.

Umut da "önemli değil" diyerek işinin başına dönmüştü. Onun gitmesiyle önden Araz arkasından Mehmet içeriye Ahumun yanına geçtiler.

##

Genç adam içeri girdikten sonra baştan sona olayı Mehmete anlatmış, sonra da onu Ahu uyandıktan sonra aç olur diye yemek almaya göndermişdi. Şimdide sedyenin yanındaki koltuğa oturmuş gözünü kırpmadan güzelliğinden hiçbirşey kaybetmeyen Ahunun yüzünü izliyordu.

Ahuyu ilk kez bir ay önce çarşıda görmüştü. Mardinde Arazı tanımayan yoktu,lakin Ahu onun yanından geçerken başını yerden bile kaldırmamış, yüzüne bile bakmamıştı. Tabii o diğer kızların kendisini ona beğendirme çabalarına alıştığı için, bu haraketi Arazın oldukça hoşuna gitmiş, aynı zamanda da Ahuya karşı merakının artmasına sebep olmuştu.

O gün tüm gün genç kızı izlemiş, onun her ayrı bir haraketine kalbi ayrı ritmde çarpmıştı. Kendisi ne kadar sert, ketum biri olsada aşka inanıyordu. Lakin onu bulmasını bekliyordu. O gün işte genç adam aşkın onu bulduğuna kanaat getirmiş, bir günde sevdalandığı kadını araştırmaya başlamışdı.

Mehmetin sayesinde ne kadar sorup soruştursa da etrafdakilerden pek bir şey öğrenememişti. İçinden 'Demek ki, buralarda yeni' diye geçirmişti. Sonra bir tanıdığından İstanbuldan bir yıl önce geldiğini, burada amcasıyla yaşadığını öğrenmişti.

Artık son olarak gidip kızı amcasından istemek kalmıştı ama arkadaşları ona izin vermemişti. Umut 'Araz, olmaz böyle. Böyle yaparsan kız seni istemez. Sen önce bir karşısına çık, tesadüf gibi bir şeyler planla. Belki kız seni sevmeyecek abi.' demişti.

Araza da bu mantıklı gelmiş, bir ay içerisinde Ahuyu kapsamlıca araştırmaya başlamış aynı zamanda karşısına çıkma planları yapıyordu.

Gel gör ki, kız o günden sonra adımını dışarı atmamıştı. Son zamanlarda ortada bir şeyler döndüğünü düşünüyordu ki, Bu günde düşündüklerinin gerçekliği ortaya çıkmıştı.

Genç adam sevdalandığı kadının yastığa dağılmış saçlarına, güzelim yüzüne o kadar dalmıştı ki, birden Ahunun mırıldanmasıyla irkildi.

Genç kız ilk olarak bir kaç kez gözlerini yumup açtı. Sonra da "Abi, sen mi geldin?" diye mırıldandı.

Tabii ya.. Bir de abi meselesi vardı değil mi?

😐🤍
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

#################################
YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN🫶💖

KALBİMİN AĞASI | Mardin masalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin