4. bölüm

2.9K 155 111
                                    

"Yanına biri gelirse konuşma hele bir erkekle hiç konuşma şerefsizdir. biri bişey derse bana de ben onu çıktığı yere sokarım. Rahatsız olu-"

"Tamam koca adam sakin ol bi' hem ben büyüdüğüm farkında mısın? Yani kiminle konuş koşmayacağım biliyorum."

Bana baktı ve sıkıntı ile nefes verdi.
"Büyümüş olabilirsin Öztürk fakat benim için hala küçük melek'sin. Hem erkeklerle konuşup napacaksın ben biliyorum kendi cinsimi boşver konuşma." Dedi çocuk gibi.

"Hem biriyle konuşmak mı istiyorsunuz küçük hanım?" Elleriyle kendini gösterdi." Ben varım ben dinlerim seni."

Bu haline kahkaha attım. Araba durunca hemen indim. Erdem de inince hasteneye doğru ilerledim.

Erdem hemen eski sert yüzüne dönmüştü. Başımı iki yana salladım. Yüzümdeki gülümsemeyi sildim.

Erdem yanıma gelip elimi tuttu. Dışardan sevgili gibi duruyorduk fakat aramızda öyle bir bağ yoktu.

Erdem benim için çocukluğumu süsleyen bir kahramandı. Ona karşı hiç birşey hissetmiyordum. Hem aramızda çok yaş farkı vardı asla böyle birşey olmazdı.

(Yazardan Not : cidden aralarında abi- kardeş ilişkisinden başka bir ilişki yok malesef)

Sonunda hastaneye girdik danışmana doğru ilerledik. Kibar bir sesle"Merhaba. Ben Melek Öztürk, kan aldırmak için gelmiştik."

Danışman dediklerimle hemen ayağı kalktı ve elleri ile oynayarak" 3. Kata sağdan ilk oda" dedi.

Burada birşeyler dönüyordu.

Gülümsedim."teşekkür ederim."

"Size eşlik etmemi ister misiniz efendim?"

Tek kaşımı kaldırdım. Erdem'de birşeyler döndüğünü fark etmişti. Ekrem " yok teşekkür ederiz"

Baş selamı verip asansöre ilerledik. Düğmeye bastım. "Birşeyler dönüyor Öztürk."

"Hadi ya şaka yapıyorsun vallaha mı kınalı?" Tek kaşımı kaldırarak alayla ona baktım.

Göz devirdi." Sanki kötü birşey dedik."

Aklına birşey gelmiş gibi yüzünü buruşturdu." Hem kınalı kınalı diyip durma. Askeriyede senin yüzünden adım kınalı ya çıktı komutanlar kınalı diye çağırıyor. Götüm de yemiyor ki birşey diyemiyorum."

Gelen asansör ile onu asansöre doğru çekiştirdim." İlk sen başlattı odun herif."

Asansörün kapıları kapandı."Sen niye devamını getiriyorsun.O zaman inatçı kadın?"

Omuz silktim. Ona ters ters baktım." Oldu Başka isteğiniz varmı paşam?"

Elini düşünür gibi çenesine götürdü.

Lan? Birde düşünüyor mu? Bu nasıl asker oldu acaba? çok merak ediyorum.

"Erkeklerle de konuşmasan pekte fena olmaz aslında."

Elimle ensesine vurdum ve daldığı düşünceleden çıktı."Ah" elini ensesine götürdü. 3. Katın düğmesine bastım.

"Yok öyle birşey, birgün bende geleceğim bir adamla evleneceğim o zaman ne yapacaksın bakalım."

Hızlıca kafasını bana çevirdi. Kaşlarını derince çattı."yok öyle şey. Evlenmek yasak "

Alayla ona baktım." Sende evlenecen birgün semih abi gibi Hanım köylü olacaksın, sende gelecen başımıza." (Askeriyeden bir arkadaşı)

"Olmayacak öyle şey." Yüzünü buruşturdu." Hem hanım köylü ne ya Allah göstermesin."

Asansörün kapısı açıldı.

Meleğin Çiftliği Where stories live. Discover now