"Kiki, babe, wait for me. Let me explain" sigaw naman ng boyfriend ko na kanina lamang ay nahuli kong nakikipagniig sa isang babae na di ko kakilala. Sinundan niya ako sa may lift, tapos hinawakan ang kanang braso ko. Isang malakas na sampal ang isinagot ko sa kanya, sabay tanggal ng engagement ring namin sa aking kamay. Inihagis ko iyon sa kanyang pagmumukha.
"Don't you dare call me by my name or even call me babe." Iyon na lang ang nasabi ko sa kanya. Sa sobrang sama ng loob ko at pandidiri ko sa kanya, I even took out my alcohol then rinsed my hands right in front of his face.
I hurriedly went to my car and sped off from Gab's place. Ayaw ko na makita ang kahit anong mga bagay na makakapagpaalala sa akin sa kanya.
Putangina niya.
***
Pabago-bago ang panahon talaga dito sa Maynila.
Parang ang buhay ko lang.
A few hours ago, I was still in a relationship with a man that I was in-love with for god knows how many years. I was about to visit that man and hopefully add one note for that mission a friend gave me. I was out to build up ties and rekindle the lost flames of our relationship. Pero ngayon, hindi na. I was in total hate with someone na minahal ko nang todo.
Iyung kaninang sunny day na sumalubong sa akin, ngayon isang maulan na araw naman ang naghatid sa akin. Baha pa sa may daraanan ko, kaya I decided to go to sa pinakamalapit na Jollibee na lang at magpalipas ng ulan. Buti na lang walang masyadong tao sa restaurant na iyon.
Parang nananadya pa ang tadhana noong araw na iyon.
Pagkaupong-pagkaupo ko pa lang mula sa pagkuha ng aking order, isang lumang kanta pa ang napagtripan na patugtugin ng radyo nila. I tried my hardest to ignore the song na lang. I don't want to cry in public din kasi. Pero there are certain circumstances, certain events paired with a certain mood and ambiance that makes anyone's eyes water.
Bakit ganoon naman ang mundo? Bakit ang sakit sakit lang isipin ng mga nangyari kapag mag-isa ka lang? Why does it hurt most whilst I am all alone?
Love was a thing you wanted to know. And so with one wish, I did give a show.
Shite. Bakit eksaktong eksakto ang patama ng lyrics ng kanta na ito? He was asking for someone to love him completely dati pa man. To accept him without questions asked. At ako namang tatanga-tanga, nagpakitang gilas. I showed him how it feels to be loved, understood, and respected. No ifs, buts, or maybes.
Hello, how have you been? Who you've been seeing these past few weekends?
Iyung mga pagdadahilan niya na he's off for some business meetings? Iyung daan-daan niyang pagdadahilan na he's about to see some investors? Even all the supposed dates that we cancelled just because of his business? It feels to me that it is nothing more than bullshite.
Iyung business meeting niya pala na iyon, he's off to do some business in bed. Iyung off to see some investors? He's about to see some bitches that he can invest some bodily fluids into their bodies. Ibang business pala ang habol ng lalake na iyon.
I should've just trusted my instincts din pala.
It's so funny how you should hurt someone and that someone was me.
Sa dinami-dami ng tao na puwede niyang saktan, bakit ako pa ang napili niya? Dahil ba ka-close na niya ang pamilya ko? At bestfriends ang mga nanay namin?
YOU ARE READING
Hello : Goodbye : Hello
RomanceKirstin Gil, a doctor, met Lean Barcelona at the hospital. It was a meeting of two souls. Now, the question is, will love blossom upon the walls of that hospital?
Chapter 7 : Hello, How Have You Been?
Start from the beginning
