Küçük Bir Umut

*13* Küçük bir umut

Kurduğum saatin sesiyle uyandım, hava kapalıydı ,yine yağmur yağacak gibi diyip yatağımdan kalktım odamı toplayıp annemin odasına doğru yürüdüm .Kapıyı tıklattım uyanmamıştı sanırım. Kapıyı sessizce açıp içeri girdim yatağına oturdum,mis gibi kokan yanağından öptüm üstü açılmıştı battaniyeyle örttüm, odasından çıktım mutfağa inip bir şeyler atıştırıp evden çıktım.

Hava çok değişikti sanki bir hüzün çökmüştü koca şehir'e , sokakları sessiz insanları ıssızdı , ben sıcak havayı kuşların ötüşünü insanların sıcak kanlısını seviyordum sadece.
Bide şuna inanıyorum böyle havalar insanları etkiliyordu şu lafı hiç aklımdan çıkarmazdım "Kurt sisli havalarda gezer" bence böyle havalar kötülüğün ve yaşanacak olan kötü olayların habercisiydi buna inanmış ve kaptırmıştım kendimi.

İş yerine geldim önlüğümü giyindim işime koyuldum .Garsonluk dünyanın sorumluluk isteyen zor işlerinden bir tanesiydi bana göre insanları buraya geldiklerinde onlarla ilgilenmek ,hoş görülü davranmak ve memnun etmekti bence. 

Bunları düşünürken bir yandan çalışıyordum.
Bugün biraz daha yoğundu , hayatım boyunca sanırım bu kadar yorulmadım günler geçtikçe daha bir yorgun hissediyordum .

Bu hayat beni yıpratıcak diye diye yıpranıyordum sanırım düşüncelerimden sıyrıldım işe kaldığım yerden devam ettim.

Şef  beni yanına çağırdı bir  tepsinin üstünü doldurmuş bana doğru uzattı
_ siparişleri götür .
_ bunu taşıyacağımı sanmıyorum.
_ Taşırsın ne olucak hadi bir dene.
_ Tamam haydi bismillah. Diyip tepsiyi kaldırdım .

Yolu yarılamadan tepsiyi düşürmüş tüm tabakları tuzla buz etmeyi başarmıştım. Bunu gören Şahin abi abiliğini bırakmış patron olmuştu bir anda , çıkışımı verdi yani işten kovuldum.

Bir günlük  kazancımı vermişti sadece , bugünün parasınıda kırdığım tabaklara saymıştı.

Ben'mi çok beceriksizdim yoksa bu iş'mi bana göre değildi bilmiyorum ama bildiğim tek şey var oda iş bulup  çalışıp para kazanmam gerekiyordu .

Ceketimi alıp dışarı çıktım, eve gitmek yerine iş arama kararına vardım çünkü annemin kanlı yüzü gözümün önünden geçti. Sırf annem için iş bulmalıyım kovulduğumu duyarsa çok üzülür hayal kırıklığına uğramasını istemiyorum.

Neredeyse akşam oluyordu iş aramaktan yorgun düşen bedenim duramıyordu ayakta evin yolunu tuttum. Hayat kırıklığımıydı bu üstümdeki yoksa hayal kırıklığımı,
şu yaşıma kadar güzel yaşadım hiç bir zorluk çekmeden.

Şimdiyse hayat sanki krediyle verdiği mutluluğu faiziyle geri alıyordu .

Beni düşüncelerimden sıyıran bir ambulans olmuştu , evimin tam önünde duruyordu . Koşarak oraya vardım ambulans'ın kapısı açıktı kim olduğunu merak ediyordum .

Hasta olan kişi yatıyordu gözlerimi ambulansın içine gezdirdiğimde sedyeden hastanın düşen koluna baktığımda benim anneme verdiğim saat'ti bu.

Onca yorgunluğu unutmuş ,elim ayağım boşalmıştı ne tepki vereceğimi bilmiyordum gözlerimden yanağıma usulca akan yaşları farketmiyordum bile .
Anne diye bağırdım , o benim annem dediğimde hemşire ambulans'a aldı .

Annemin elini kaldırıp öptüm yanağıma koydum. Hemşire'ye dönüp
_ Annemin nesi var.
_ Aslı hanım'ın nesi olduğunu bizde henüz bilmiyoruz. Ancak bunu hastanede tahlil yaptırıp sonuçlarını alınca doktorlardan öğrenebilir siniz .

Hastaneye gelmiştik bile hemşire kapıyı açıp dışarı çıktı diğerleride geldi annemi ayrı bir odaya aldılar beni içeri koymadılar .

Ağlamaktan şişmiş gözlerimi zorlukla açabiliyordum koridorun sonuna baktığımda Zeynep,Mert ve Umut'un bana doğru geldiklerini gördüm. Zeynep'in sarılışıyla göz yaşlarım kendiliğinden akıyordu mert'e sarıldım Umut'un
_geçmiş olsun Maya"demesiyle ona döndüm
_teşekkür ederim Umut dedim.
Uzun bir bekleyiş ardından doktor çıktı odadan
_Annemin durumu nasıl doktor bey.
_ Aslı hanım iyi değil çok hasta her şeye hazırlıklı olun
_Annem ölecek mi ?
_Aslı hanım için üzgünüm keşke daha önce gelseydi onun için yapabileceğimiz hiç bir şey kalmamış.demesiyle yığılıp kalmışım gözlerimi açtığımda başucumda Mert o'da en az benim kadar üzgündü.

_ Mert doktorun dediklerini sende duydun annem ölecek mi ? Ben onsuz yapamam ki ...
_Maya duydum ,hem ben hep yanındayım her zaman da yanında olucağım herşeye hazırlıklı olmalıyız sonuçta yaşam ve ölüm yalnızca Allah'ın elinde olduğunuda  unutma.
_ Mert canım çok acıyor , önce babam öldü şimde de annem mi ?
_bak bitanem ben hep yanındayım böyle ağlamakla olmazki dua etmeliyiz annen için .
_Çok teşekkür ederim Mert yanımda olduğun için en önemlisi bunu hissettirdiğin için .Diyip annemin kaldığı odaya doğru yürüdüm.

Annemi camdan izleyebiliyordum sadece yanına gidemiyor öpüp güzel kokusunu içime çekemiyordum, dizlerimin üstüne çöktüm Allah'a dua ettim "Allah'ım ne olur annemi iyileştir sana yalvarıyorum onu benden alma bu hayatta ondan başka kimsem yok ki anne şefkatini ve sevgisini bana verecek kimse yok.

Hastanede üçüncü günümüz Zeynep'leri evlerine gönderdim . doktor geldi yanıma
_Aslı hanımı hasta odasına aldık buyrun annenizi görebilir siniz.
_çok teşekkür ederim doktor bey . Allah'ım sana binlerce kez şükürler olsun.

Annem uyanmıştı biraz yorgun görünüyordu.
Ona kaç defa sarıldığımı kaç kere öptüğümü hatırlamıyorum.
_Anne bana hasta olduğunu neden söylemedin daha önce.
_Kızım çok para istediler bunu karşılayacak bir bütçemizde yoktu borç falan derken hasta olduğumu unuttum sonra gözümü burada açtım.
_annem iyisin dimi şimdi  
_ İyiyim kızım iyiyim merak etme hem ne zaman evimize gidiyoruz.
_Tamam annecim biraz daha toparlan doktarla konuşuruz bunu.

Mert annemin uyandığını duyar duymaz ellerinde çiçeklerle geldi  . Annem ilk başta soğuk baksada şimdi seviyordu Mert'i ona ısınmaya başlamıştı.

Onları uzaktan izlerken mutlu olmuştum her şey yoluna girmiş miydi sorusu kafamı kurcalıyordu ki annemin seslenişiyle kafamdaki cevapsız sorumdan sıyrıldım. 

_Efendim anneciğim.
_Sevgilin gelmiş çay ikram etsene güzel kızım.
_Tamam anneciğim. 
Mert'e çay ikram ettim annemden dolayı Mert'le göz teması kuramıyordum çünkü yanaklarım kızarır elim ayağım birbirine girer diye korkuyordum.
_Ellerine sağlık teşekkür ederim aşkım.
_Afiyet olsun diyip arkamı döndüm./nereden çıktı aşkım demek ya /içimden söyleniyordum ki annem
_bir şeymi oldu kızım. 
_Yok anneciğim bir şey olmadı ."dedim gülümseyerek. 

Mert evine gittikten hemen sonra doktor geldi  
_ Aslı hanım taburcu oluyorsunuz almanız gereken ilaçları yazdım buraya.
_Çok teşekkür ederim doktor bey diyip elindeki reçeteyi aldım.
_Tekrar geçmiş olsun iyi günler diliyorum.
_Sağ olun sizede kolay gelsin" dedi annem

Annemin eşyalarını tamamen topladım annemin koluna girdim hastaneden çıkışının mutluluğunu yaşıyordum. Oradan geçen taksiyi çevirdim annemle evimize hayallerimize kaldığımız yerden devam etmek için bindik.

Bu hayatta maddi manevi desteğini benden esirgemeyen her zaman yanımda olan kardeşime bir kez daha teşekkür ediyorum .Seni çok seviyorum ( SİDAR )