ÇİKOLATALI SÜT / TEXTİNG

4.3

🍀

Selamm, ben geldim. Hikayeye ara vermiştim ve sonunda final bölümüne kadar yazıp geri döndüm. Vote tuşuna basıp, yorum yaparsanız çok mutlu olurum💜

Bölüm oy sınırı: 20
Bölüm yorum sınırı: 20
(Tek harf, sayı, boş emoji ya da destek için atılan aynı yorum geçersizdir.)

🍫🥛

Birkaç ay sonra, üniversite sınavı sonrası.

Allah'ıma çok şükür ki üniversite sınavları bitmişti. Şu birkaç ay derslerimin üzerine o kadar düşmüştüm ki, bazı geceler uyumamıştım. Aynı eski zamanlarıma dönmüş ve sürekli ders çalışmıştım.

Yiğit'le bile birkaç aydır sadece birkaç kez buluşabilmiştik. Telefonda konuşmamız ya da mesajlaşmamız bile kısa süreliydi. Bir süre onun buna kızacağını düşünmüştüm, ama o sınavım için bunu yapmamın bir sorun olmadığını söylemişti. Hatta şu an için her gece iyi geceler demen bile yeterli demişti.

Evet arkadaşlar, ona bir kez daha aşık olmuştum.

Ve o kadar süre acı çekmeme değmişti. Üniversite sınavım çok iyi geçmişti, kazanacağımı ve gazetecilik bölümüne puanımın yeteceğine güvencim tamdı.

Şu anda abimle birlikte arabada eve gidiyorduk. Normalde yanımda Yiğit durmak istemişti, ama abim işin içine girince bizim planlar suya düşmüştü.

Telefonumun çaldığını duyduğumda bir an irkildim. Cebimdeki telefonu çıkardığımda Yiğit'in aradığını gördüm. Bir an abimi kontrol ettim ve telefonu açıp kulağıma götürdüm. Tabi bu sırada sesini de kısmıştım. "Efendim, Esra?"

"Abin mi yanında?"

"Evet." Artık onunla Esra'ymış gibi konuştuğumuz için alışmıştı.

"Eve varmadınız mı?"

"Hayır, çok iyi geçti." diye oyunuma devam ettim.

"Eve gidince ne zaman çıkabilirsin?"

"Bilmiyorum, sorular bence kolaydı."

"Tamam, sen eve geçince ara konuşalım."

"Tamam, evde sorulara bakarız. Görüşürüz." Telefonu çekip aramayı sonlandırdım ve hemen kapatıp cebime koydum. Arabadaki sessizlik devam ederken başımı çevirmiş ve yolu izlemiştim.

Ta ki bu sessizliği abim bozana kadar.

"O kimdi?"

"Esra." dedim umursamaz bir tavırla.

Oysa konuşmamın başında da adını söylemiştim, keşke bunun bir yem olduğunu anlayabilseydim.

"Peki Efe kim?"

Aldığım nefesin boğazıma dizildiğini, tükürüğümün nefes boruma kaçtığını, gözlerimin kocaman açıldığını hissettim. Birkaç kez öksürürken, "Ne?" diye sordum.