Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία των Τριών Σωματοφυλάκων.....
Ωστόσο κανείς μας δεν ξέρει τι κρύβετε από πίσω της. Τι πονάει τον Άθω; Γιατί ο Άραμης αποφάσισε να αποσυρθεί και να γίνει ιερέας; Ο Ντ'αρτανιαν για ποιον λόγο συνέχισε να υπηρετεί πιστά τον Β...
Ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά. Το κρύο έξω ήταν τσουχτερό και η κίνηση στους δρόμους όλο και λιγόστευε.
Η αγαπημένη εποχή της Άννα.
"Μεγαλειότατή μου, μα γιατί σας αρέσει τόσο πολύ ο χειμώνας;" ρώτησε η Μελοντι "Γιατί είναι η εποχή όπου έχεις ανάγκη κάποιον δίπλα σου για να ζεσταίνει την ψυχή σου." Είπε και χαμογέλασε. "Έχετε δίκιο κυρία.... λοιπόν τι θα φορέσετε;" Ρώτησε ενώ σηκώθηκε όρθια προς τις ντουλάπες.
"Θέλω κάτι ναι μεν ζεστό αλλά ελαφρύ για να κινούμαι εύκολα."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αφού ντύθηκε βγήκε στους κήπους του παλατιού. Εκεί βρήκε τον Λουδοβίκο με τον γιο της, Λουι.
"Αγαπητή μου άργησες....κάθισε δίπλα μου." Είπε και έδειξε τον ξύλινο πάγκο.
Η Άννα τώρα συνειδητοποιούσε πόσο πολύ έμοιαζε ο Λουι στον Ντ'αρτανιαν. Πρόσεξε τα μάτια του και σκέφτηκε πως το βλέμμα αυτό, αυτό το τόσο σαγηνευτικό πράσινο βλέμμα ανήκε μόνο στον Ντ'αρτανιαν. Όταν τον κοιτούσε ήταν σαν να μιλούσε σε εκείνον. Ευτυχώς είχε κοντά της καθημερινά τα μόνα μάτια που ερωτεύτηκε.
Σηκώθηκαν. Έφτιαξαν χιονάνθρωπο και πετούσαν χιονόμπαλες ο ένας στον άλλο.
Η Άννα πέταξε μια μπάλα στον Λουδοβίκο όμως αντί να πέσει πάνω του έπεσε στο άτομο που τον πλησίασε εκείνη τη στιγμή.
"Καλά Άννα, τυφλή είσαι; Δεν βλέπεις;;;" ρώτησε εκνευρισμένος ο Λουδοβίκος. "Εντάξει βρε αγάπη μου, δεν τον έκανα επίτηδες." "Δεν πειράζει Βασίλισσα μου. Εξάλλου δεν έπαθα και τίποτα." Είπε ο Ντ'αρτανιαν θέλοντας να απαλύνει την ατμόσφαιρα. "Τέλος πάντων. Τι λέγαμε ααα ναι, να φυλάξετε καλά τα άλογα. Βάλτε τα στους στάβλους με κουβέρτες από πάνω τους." Είπε και ο Ντ'αρτανιαν έριξε ένα γρήγορο βλέμμα στην Άννα ενώ πρόσεξε πως είχε βουρκωσει.
Συνέχισαν αυτό που έκαναν με λιγότερη όρεξη από τη μεριά της Άννας.
Ώστε ξαφνικά ο Λουδοβίκος άρχισε να βήχει έντονα χωρίς σταματημό. Πήγαν κοντά του.
