Harry Potter Evreni İle Hayal Et

James Fleamont Potter (1.Kısım)

Yağmur yağıyor,gök gürlüyordu.

Ama içimdeki yangına fayda etmiyordu.

Yanıyordum.Diri diri,kanlı canlı yanıyordum.

Beni yakan,bana bakıyordu.Gülmüyordu,sırıtmıyordu ya da eğlenmiyordu.

O da yanıyordu benim gibi...
O da acı çekiyordu.Ama yapıyordu, bitiriyordu işte.

O yapıyordu ama o da ağlıyordu.

Oysa ne hevesle hazırlanmıştım.En sevdiğim buz mavisi elbisemi giymiştim,saçımı ve makyajımı yapmıştım.

Ama şimdi rimelim akmış,saçım bozulmuş,elbisem kırışmıştı.

Yağmur yağıyordu ama yanıyordum.

Görmüyor muydu? Yanıyordum.

Hissetmiyor muydu? Yanıyordu.

Devam ediyordu ama.Ağlıyor,bakışlarını kaçırıyor,dudaklarını aralıyor ama bir şey söylemiyordu.

Bu durumu bilirdim.Boğazı düğümleniyor,içindeki çocuğa tırnaklarını saplıyordu susturmak için.

En iyi ben bilirdim...

Kitana
Bitti mi?...Bu kadar mıydı?

Susuyordu.Hayır James,sen susmazsın.Çok konuşursun,her şeyi anlatırsın bana ama susmazsın.

Lütfen,susma.

Kitana
Nerede James?...Nerede o verdiğin sözler?

Sessizliği hiç güzel değildi.

Onun sessizliği ölüm sessizliğinden beterdi.

Kitana
Seviyorum dedin...yalan mıydı?Sende mi...kandır-

James
Hayır,gerçekten...sevdim.

Biliyordum,severdi.James'ti o.
Düşmanını bile severdi.

Kitana
Sevdin,evet.Hissettirdin de ama...ben...yapamadım,hissettiremedim sanırım.

Başımı eğdim çünkü biliyordum.

Hata bendeydi.
Hata başlıca bendim.

Lanetim ve ben.

Lestrange'ler ve ben.

Kitana
Her neyse,boşver.Unutabilirsin de artık.

Unutmak yaralamaz ama unutulmak yaralar.Ben yaralanırım sevgilim,yeter ki sen üzülme ve yoluna devam et.Bensiz...

Kitana
Yine de...teşekkür ederim,her şey için...her şey için.

Tekrarlama ihtiyacı hissettim.Ona,belki de kendime diyordum.

Bir şey demedi.Yine sustu.Hafifçe tebessüm etti.Bu bile yeter di bana.

Gülümsedim,onun aksine göz yaşlarımla ve dudaklarımdan çıkmak için can atan hıçkırıklarım varken gülümsedim.

Gülümsemem yüzümden düşüp dudaklarım titremeye başlayınca kapattı gözlerini.

Dayanamazdı ağlamama.Hemen silerdi yaşlarımı,gözlerimden öperdi.

Şimdi sebebi olmuştu.

Döndü arkasını.
Bir adım,iki adım,üç adım...

Tutamadım kendimi hala görüş açımdayken hıçkırarak ağlamaya başladım.Omuzlarım hıçkırıklarımın etkisiyle sarsılırken adımları durdu.

Yağmur şiddetlendi,gök gürledi.

Ama dönmedi arkasını.Yürümeye devam etti.

Boğulurcasına ağlamaya başladım.Dizlerim tutmadı,yere düştüm.
Dizlerimin üstünde ağladım.

Yine.
Buydum ben.
Hep birilerinin arkasından bakan kişi,arkada kalan kişi.

Ne kadar orada durdum bilmiyorum.Hala ağlarken yerden destek alarak ayağa kalktım.

Hiç bir zaman elimden tutulup yerden kaldırılmayı beklememiştim.
Hep kendi elimi tutmuştum.

James gelmişti sonra.İyi ki gelmişti.

Kitana
Sevgilim...Hoşcakal...

Arkamı döndüm ve yürümeye başladım.
Son durak neresi bilmeden yürüdüm.

Sen duraktın James.

Sende durdum,dinlendim,yağmurdan korundum ve yine yola çıktım.

Duraklara geri dönülür,yolun üstündedir onlar.

Sana da dönülür mü...?

Tekrar gelebilir miyim James?

*************

Bunun James kısmı da gelicek.

Yazım güzel mi?

Oy,yorum

Zor degil ya lutfen öne çıkmam lazım.