Kaçak

Bölüm 1 - Her Şeyin Başlangıcı (Sayfa 1/4)

Geliştirilmiştir: 2.10.2023
(Diğer bölümlerde geliştirilmiş/geliştirilecektir. Kontrol etmenizi tavsiye ederim!)

Berautit Tıbbi Deney Merkezi, devletin Denek Etiği Bildirgemesi'nde söylediği yaş sınırının altında deney yaptığı için uzun zamandır sıkı bir devlet kontrolü altındaydı. Buna rağmen Berautit, bunu umursamadan tehlikeli faaliyetlerine devam ediyordu.

Deneklerden aynı odada bulunan 4 tanesi, tedavi edilemez ruhsal hastalık bahanesiyle dört duvar arasına düşmeden önce de çok yakından arkadaşlardı. Ve oldukça büyük olan denek odasında Berautit'in gerçek amacını bilen tek kişiler onlardı. Merkezin amacının, tıp bilimini ilerletmek değil, deneklerini bir kukla gibi oynatmak olduğunu biliyorlardı. Burası güvenli değildi.

Bu arkadaşlardan biri olaran Maytuhn, odanın ortasında ne çizeceğini düşünen Kedac'ın aksine, bulunduğu yerden fazlasıyla sıkılmıştı. Üzerindeki beyaz önlük ona artık küçük gelmeye başlamıştı ve karnında sürekli iz çıkartıyordu. Yatağında kıyafetinin sonuna gelen kısmını, göbek deliğinin az daha aşağısına aldı. Bunu yaparken gözü, odanın ortasına tekrar takıldı. Yapacak bir şeyi olmayan Maytuhn, sabahtan beri yatmakta olduğu yatağından kalktı. Yer soğuktu ve çıplak sol ayağı bu ani sıcaklık değişikliği hisseden ilk kısım oldu. İlk başta ayağını hemen geriye çekti, ama ardından dondurucu zemine ayağını tekrardan koydu ve arkadaşlarına doğru yürüdü.

Odanın ortasındaki arkadaşları Esta ve Uhnas, Kedac ile birlikte aynı şeyi yapıyorlar gibi duruyordu. Maytuhn, Kedac'ın -kağıt ona dönüktü- hemen yanına geçti ve onun otururkenki boyu kadar eğildi. "Kalemini alabilir miyim biraz?" diye Kedac'a sordu. Kedac "Üç boynuzlu at çizeceksen hiç vermem." diyerek karşılık verdi. Bu cevaba Esta kısa bir gülüş attı. "Onu çizecek kadar hayal gücüm kalmadı, merak etme. Başka bir şey yapacağım." dedikten sonra, Kedac'ın kalemi uzatmasıyla kağıdı kendisine çekti. Esta, gülmeye devam edecekti ki Maytuhn'un ciddi olduğunu görünce sustu. Kalemi eline aldığı anda kağıdın en altının ortasına yarım bir dikdörtgen çizdi. Ardından daha uzun dikdörtgenler, ve sonrasında el yazıları. Esta, biraz çekinmiş olsa da sorusunu yöneltti: "Bu bir kroki, değil mi?"

Maytuhn başıyla onayladı. "Kroki" kelimesini kısık sesle birkaç kez tekrar etti. "Ama krokilerin mahalle, cadde gibi yerler için olması gerekmez miydi?" dedi Esta. Maytuhn ona döndü, resmini tam bitirmek üzereyken gelen bu garip sorudan pek hoşnut olmayarak. "Hayır, ama illa böyle direteceksen 'kat planı' diyelim. Olur mu?" Esta, Maytuhn'un normal bulmadığı kadar mutlu olmuştu. Maytuhn, "KROKİ" başlığını sildi, ve yerine "KAT PLANI" yazdı.

"Bitti!" demesinin ardından etrafındaki arkadaşları ona doluştu. Başından beri sessizce bekleyen Uhnas, cebindeki "labovatuar hediyesi" olan iki çubuk çıkardı, ve kendi arasında çubukları dövüştürmeye başladı. Elindeki sol çubuk kırıldıktan sonra oflayıp kağıda bakmaya başladı. Maytuhn, içinden "Neden böylesiniz acaba" dedi ve kağıt hakkında konuşmaya başladı.

"Bu bir kro- 'kat planı'. Burası -karaladığım yer- bizim bulunduğumuz yer. Ve eğer buradan bize en yakın güvenlik kontrol noktasına erişebilirsek -ki oranın boş olması lazım- gerekli bir kartı alır ve buradan kaça-" 

Sözü bitmemişti ki, dinlenme alanının kapısı olan metal kapı, bir-iki sallanma sesinin ardından yukarı kalkmaya başladı. Kapı açılırken Maytuhn, kağıdı katladı ve birkaç denemenin ardından bulduğu önlük cebinin içine koydu. Kapıdaki personel, kapının tamamen açılmasını bekledi; ancak onun aksine kapı henüz yarıya gelmemişten takılı kaldı. Bir-iki "tık" sesinin ardından kapı tamamen durdu. "Hadi ama. Şu kapıyı yetkililere bahsedeceğim artık." dedi arkada bekleyen kişi. Ardından önce elindeki kağıtları, daha sonra kendisini yarıda kalan kapıdan geçirdi. Giren kişi gözlüklü bir personeldi. Elindeki kağıtlar, göğüs hizasından tuttuğu yerden ağzına varıyordu. Personel önce Maytuhn ve arkadaşlarının bulunduğu alana ilerleyince Esta tedirgin bir hale büründü. Maytuhn ise bulunduğu yerde, kendisine yaklaşan adam ile göz teması kuruyordu.

Personel, bu göz temasından pek hoşlanmadı. Kendisine bakmaya devam eden Maytuhn'a hızlıca "Cebinde ne var?" diye sordu. Maytuhn hemen sağ cebine baktı, gerçekten orada koyduğu kağıt gözüküyordu. 

— "Ee... çikolata! Evet, çikolata çöpü. Az önce yedim."
— "Çikolata mı? Nereden aldın onu?"
— "D-denek kafeteryasının oradan."

— "Denek kafeteryasını hiç duymadım."
— "İşte, eee... -4. katta hani, bekleme odasında."
— "Garip."
— "Tamam işte, çikolata çöpü. Bir sonraki deneye çağrıldığımda atarım çöpe."
— "Ben atard-"

— "Ben atayım."

— "Eminsin yani cebindekinin çikolata çöpü olduğundan?"
— "Aynen öyle."

— "(düşünür) Sen bilirsin, kontrol noktasında bakarlar zaten."

Personel, Maytuhn'a yan yan bakmaya biraz daha devam ettikten sonra elindeki kağıtları sıra sıra dağıtmaya başladı. Kedac, "Ama ne güzel uydurdun?" dedi, ancak bunu derken personel hemen yanlarındaydı. Personel ellerini, gövdesinin iki yanına eli gelecek şekilde koydu. Kedac'ın sözünü düzeltmeye çalıştı Maytuhn "Ağız tadıma uydu çikolata, ondan bahsediyor!"

Önce önüne dönüp kalan kağıtları dağıttı. Sonra Maytuhn'un göz hizasında geçti. "Çocuk, bana bak. İsmini bilmiyorum ama doğru dur, kendini Denek Şüpheli Hareketler Sorgulama Odası'nda bulmak istemeyeceğini ben de senin kadar iyi biliyorum." Bunu dedikten sonra, Maytuhn'a da -sert bir hareketle- kağıdını verdi, ve sonra ters bir bakışın ardından, yarı açık kapıdan dışarı çıktı. Odadan çıkışının ardından elindeki kumandaya benzer bir aletle kapıyı kapatmayı denedi, ancak tek duyduğu şey "Bu kapı kapatılamıyor. Lütfen gerekli parmak izi sertifikanızın var olduğundan emin olun. Eğer sorunun bundan kaynaklandığını düşünmüyorsanız, Berautit Teknik Sistem Arıza Tespit Ortağı'nı -6. kattan çağırmanız yeterli olacaktır." anonsu oldu. Personel bezmiş bir tavırla kapıyı arkasında bırakarak gözden kayboldu. 

Maytuhn tam rahatlamışken personel tekrar geldi. Önce birkaç saniye kapıda bekledi, ardından eğilerek onu iyice sezdi. Kayda değer bir şey bulamadıktan sonra tekrar doğruldu, ve kolunu oynatmaya başladı. Yaklaşık 2 dakika sonra başka bir anons duyuldu. "Manuel Kitleme Sistemi kapalı. Kapı Kapama Mekanizması Zorlama Sistemi devreye giriyor." Bunun ardından kapı büyük bir ses çıkartarak zemine çarptı.

Olan biteni kavrayamaya çalışan Uhnas, en sonunda "Kağıdı okuyalım bence" tavsiyesinde bulundu. Bunu onaylayan Maytuhn, diğer arkadaşlarıyla beraber kağıdı eline aldı ve okumaya başladı.

"Denek Gizlilik Sözleşmesi:
Kod: 4-SS23

Bu sözleşmeyi imzalayan tüm denekler, sonradan gerçekleşecek olan devlet kontrolünde Berautit Tıbbi Deney Merkezi hakkında olumsuz yorumlar belirtmeyeceğini, yapılan deneylerden bahsedilmeyeceğini ve yaşanan olayların tamamen Deney Etiği Birliği'ne uyduğunu söyleyeceğini beyan edecek. Bu sözleşmenin kabul edilmemesi durumunda Denek Anlaşmazlığı Beyannamesinin 43. maddesine göre seri deney cezalarına ve Denek Şüpheli Hareketler Sorgulama Odası'nda çeşitli katı sonuçlarına katlandırılacağınızı onaylarsınız. Lütfen denek kodunuzu ve imzanızı attıktan sonra en yakın birime bu sözleşmeyi teslim edin."