P.7

80 8 2
                                    

they say, if you really love the person you would risk everything to have them and to be with them. even if it take's  your own happiness”



Sara's POV:

i have never felt this kind of feeling before but with bong. I felt safe. I never thought after searching for someone who can accept me for who i'am is now here, buying me cotton candy that make's my inner child feel so alive and heal.

“here, sara” bong handed me the cotton candy with a cute design.

“i don't think i can eat this” pag iinarte ko at masamang tinignan si bong. Agad naman siyang nag taka and kinabahan, halata kasi sa mukha niya haha!

“why, don't you like cotton candy? let's buy something else nalang” he said at agad na kinuha ang wallet niya at aakmang bumili sana ng takoyaki, when i stopped him. “no! It's just that, ang cute ng design diko kayang kainin tapos masisira na itong cute na cotton candy nato”sabi ko na parang bata, i know i made him annoyed kaya i'm ready na manuyo na sana (kahit wala kaming label)

but to my surprise he put a big smile on his face and pinch me on my cheeks kahit kailan, ang cute mo sar!”

aray, sakit nun ah!”  reklamo ko at hinawakan ang pisngi ko. ang sakit naman kasi talaga huhu

“oh no, i'm sorry sar. masakit ba talaga?” he asked with a worried tone. he cares for me gosh!!! Pero dapat cool lang dapat hard to get ako at hindi uto-uto.

“it's fine now, bong. Let's go home na, lumalalim na ang gabi” pag aaya ko sakanya at nag umpisa ng mag lakad papunta sa sasakyan niya.

“thank you bong” i said nung pag baba ko ng sasakyan.

“para sayo sara, it's nothing.” he said and gave me his sweetest smile. nakaka inlove naman.

“i really had a great time, tagal ko na din di naranasan mag ganon. You're the best”  i said and hug him. na hiya ata siya kaya kumalas agad ako sa yakap and give him an awkward smile.

“i think you should go now, bong. gabi na malayo pa byahe mo”  i said

aalis na ako pag naka pasok kana sa loob ng bahay mo” he said. he's such a gentleman.

“okay, I'll go inside na. be careful sa pag da-drive ha” sabi ko at binuksan na ang gate. he was just standing beside his care, waiting for me to go inside. I remember something kaya lumingon muli ako sakanya.

“you made me the happiest, tonight. thank u”  huli kong sinabi tsaka dali daling pumasok sa loob. sumilip pa ako sa bintana para tignan siya, and i did saw him. smiling from ear to ear. hahaha, ganto pala siya kiligin?

“Sana nga ikaw na”

A/N: IT'S BEEN AWHILE

bakasali(sarabong fanfic)Where stories live. Discover now