🌺 23 'Evleneceğiz!' 🌺

Mulai dari awal
                                    

Beraber hızlıca evden çıkıp yolun karşına geçmiştik. Ayaz'ın kapısında durmuş ve zili çalmamıza rağmen gelmeyen Ayaz'ı beklemeye devam etmiştik.

Birkaç kez de kapıyı tıklattıktan sonra etrafa bakmaya başladım. Manolya'yı görünce dudaklarımda küçük bir gülümseme oluştu.

Dedem sabırsızlıkla, "Açmayacak herhalde kapıyı?" demişti soru sorarcasına.

Birkez daha şansımı denemek istemiş ve zile baktıktan sonra kapıyı yumruklamıştım. "Ayaz!" diye bağırdığımda dedem şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı.

"Ayaz kim, torun?"

"Dede, biz ona Ayaz diyoruz."

"Allah Allah!.. Muhammed oğlum!" Şimdi oğlun mu oldu dede bey!?

Başımı sağa sola sallayarak, "Al işte, küstürdün adamı!" diye sitem ettim.

Dedem üzgün çıkan sesiyle, "Ne yapayım, sizi öyle görünce aklıma hiç iyi şeyler gelmedi kızım. Nereden beladan geldim bende mutfağa!" diye kızmıştı kendine.

Ondan birkaç saniye sonra kapı açıldı ve Ayaz düz suratıyla dedeme baktı.

Dedem yine sabırsızca, "Oğlum kusura bakma yahu! Seni biraz haşladık!" deyince derin nefes alıp kaşlarımı çattım.

"Dede!"

"Afedersin kızım... Vallaha çok pişman oldum." dedem muhtemelen birkaç cümle daha söyleyecekti ama söyleyeceklerini unutmuşçasına biraz bekledi.

"Ben torunumla evlenmene izin veriyorum. Babanlara söyle, istemeye gelsinler. Bir an önce." deyince son cümlesiyle utanmıştım. Demek ki biraz daha beklersek kötü şeylerin olacağının herkes farkına varmıştı.

Ayaz hayretle dedeme ve geldiğimden beri bakmadığı bana gözleriyle mekik dokuyordu.

Birden dedemin elini tutup öpünce gözlerimi ardı ardına kırpıştırdım. Dedemi bırakıp bana sarılıyordu ki hemen geri çekildi. Suratındaki kocaman gülümsemenin onu çok tatlı gösterdiğinden kesinlikle haberi yoktu. Yoksa böyle gülüp -ona rahatça dokunamadığımdan dolayı- bana eziyet etmezdi.

"Sağ olun!" Nasıl unutabilmişti bu kadar çabuk o tokadı? Aşk işte! Adam seninle evleneceğini duyunca geçmişini bile unutmuş olabilir.

Kıkırdayarak dedemi elinden tuttum. "Hadi dedeciğim artık gidelim. Ayaz da bizle gelsin."

Ayaz başını sağa sola sallayıp, "Hastaneye gideceğim." deyince dedem kaşlarını kaldırdı.

"O kadar mı sert vurmuşum yahu?"

Ayaz gülerek, "Bi' hastayı kontrol için gideceğim." dediğinde bende gülmüş ve dedemi çekiştirmiştim.

"Görüşürüz!" diyerek ona son birkez bakıp kocaman gülümsememi sundum.

Onun suratında da aynı ifade olması çok hoşuma gitmişti. Onunla ilgili olan her şey, sanırım çok hoşuma gidiyordu. Sanmazsın. Direkt hoşuna gidiyor.

°
°
°

1,5 Hafta Sonra

Mutlulukla aynanın önünde sırıtıp duruyordum. Bana kilo almadan önce bol gelen elbisem şimdi bedenime tam oturmuştu.

Bir buçuk haftada kilo verilmeyeceğini zanneden ben internette bi' videoyla karşılaşmış ve onu uygulamıştım.

Herkesin vücudu kesinlikle aynı değildi. Belki daha yavaş, belki daha hızlı kilo alıp, verebilirdi.

Manolya'm -𝓽𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰-Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang